ΑΔΕΙΑΣΑΝ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ- ΑΛΛΑΞΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

 

35. ΑΔΕΙΑΣΑΝ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ- ΑΛΛΑΞΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

 

Γράφει ο δάσκαλος Ευθύμιος Σκρέκας

Αφορμή για να γράψω τις παρακάτω σκέψεις μου ήταν ένας έντονος διάλογος σε μια ομήγυρη φίλων εκπαιδευτικών, που ο καθένας διαφωνούσε κι απέρριπτε, με ευκολία, τα επιχειρήματα του άλλου, σχετικά με την αύξηση του πληθυσμού των πόλεων και την εγκατάστασή του στα αστικά, πλησιέστερα κέντρα.

            Η φυγή μας από τις πατρογονικές εστίες και η διαμονή μας στις πλησιέστερες πόλεις, άλλαξε και διαφοροποίησε την ομαλή κι ευλογημένη χωροταξική κατανομή των συνανθρώπων μας, με αποτέλεσμα να αδειάσουν και να ερημώσουν τα νοσταλγικά χωριά της περιοχής μας και όχι μόνο.

            Εγκαταλείψαμε το καθαρό και υγιεινό περιβάλλον, την απλή φύση, τα δασωμένα βουνά των χωριών μας και συνωστιζόμενοι στο υποβαθμισμένο στενόχωρο διαμερισματάκι λησμονήσαμε την απλότητα του βίου μας.

            Κοινό και λίαν ανησυχητικό το φαινόμενο ν’ ανταμώνουμε στο ασανσέρ «με το διπλανό μας» και να μη μιλιόμαστε…! Να περιμένουμε πότε θα κάνει τον παραμικρό θόρυβο, στην ώρα της κοινής ησυχίας «για να τον παρατηρήσουνε…». Ζούμε έντονα και αμφισβητούμε τις διαχρονικές αξίες της αγάπης και συνεργασίας που μας κληροδότησαν  οι αγράμματοι και απλοί πρόγονοί μας. Ο εγωισμός και η υπερηφάνεια μας κατέστησε υποστηρικτές και γνώστες επί παντός επιστητού.

            Συνηθίσαμε να μην ακούμε τους άλλος…! Συζητούμε, αλλά συνήθως δεν καταλαβαινόμαστε. Γίναμε νευρικοί. Δεν παραδεχόμαστε καμιά άλλη γνώμη κι άποψη, εκτός από τη δική μας.

            Συζητούμε στα καφενεία και σ’ άλλους κλειστούς χώρους, έντονα, ενίοτε δε και πεισματικά και προσπαθούμε να πείσουμε την ομήγυρη ότι η δική μας άποψη είναι η καλύτερη, η σωστότερη. Η σιωπή και η ολιγολογία ξεχάστηκε. Βιώνουμε την καθημερινότητα με ένταση. Τρέχουμε, αντί να βαδίζουμε. Ομιλούμε και κουβεντιάζουμε πολύ. Συνήθως, απορρίπτουμε την άλλη άποψη. Νομίζουμε ότι για όλα έχουμε το αλάθητο!

Έτσι κληρονομούμε και στη νέα γενιά, στα παιδιά μας ένα νέο τύπο Έλληνα, που τα θέλει όλα δικά του. Να μην κοπιάζει και ν’ απολαμβάνει τα καλύτερα και τα ακριβότερα υλικά αγαθά. Να αλληθωρίζουμε όλοι μας στο ακριβότερο αυτοκίνητο, στο μεγαλύτερο και κεντρικότερο διαμέρισμα-κατάστημα. Στην αγορά πολλών και εκλεκτών διατροφημάτων. Χαλάσαμε την οικογενειακή κι ατομική υγεία με την πολυφαγία μας!

            Αμφισβητούμε και αγνοούμε την ευλογημένη και υγιεινή αυτάρκεια και ολιγάρκεια.

            Η οικονομική κρίση στην Πατρίδα μας και σ’ όλο τον κόσμο οφείλεται και στον αλόγιστο ευδαιμονικό καταναλωτισμό μας. Παράγουμε 5 και τρώμε για 8. Ποιος θα αναπληρώσει τη διαφορά;

Καλή είναι η πρόοδος και η τεχνολογία! Καλύτερη όμως πρέπει να είναι η απλότητα του βίου μας.