Θεόδωρος Θεοδωρίδης

 

31. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ

(01/01/1896 - 05/11/1977)

 

(Μπούρινος Τεύχος 5ο Πολιτιστικός Σύλλογος Εξάρχου Γρεβενών)
 

Ο δάσκαλος Θεόδωρος Θεοδωρίδης γεννήθηκε το 1896 στο χωριό Έλατος. Στο χωριό Σπήλαιο έμαθε τα πρώτα γράμματα και τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο οποίο δίδασκε ο αδελφός του παπά-Γιάννης. Στη συνέχεια πήγε στο γυμνάσιο Τσοτυλίου για να συνεχίσει την εκπαίδευση του, το οποίο ήταν και το μοναδικό στην περιοχή. Το έτος 1915 και σε ηλικία 19 ετών παρουσιάζεται ως κληρωτός στον Ελληνικό στρατό στον οποίο γίνεται υπαξιωματικός και υπηρετεί 7 χρόνια έως και την Μικρασιατική καταστροφή. Εν τω μεταξύ το 1919 παντρεύεται την Ευαγγελία Λαμπροπούλου από τον Έλατο με την οποία αποκτά 6 παιδιά το Γιώργο, την Περσεφόνη, τον Ακύλα, την Βικτώρια, την Εριφύλη και την Ειρήνη. 

 

 

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 τελειώνει τις ακαδημαϊκές του σπουδές και ξεκινά να διδάσκει στην περιοχή των Βεντζίων, πρώτα στο χωριό Έξαρχος και κατόπιν στο χωριό Κολοκυθάκι. Στον Έξαρχο ο Θ. Θεοδωρίδης εκτός από δάσκαλος είναι επίσης γραμματέας και ψάλτης του χωριού. Η ενασχόληση και η αγάπη του για την καλλιέργεια των δέντρων ήταν παράλληλη με την εργασία του ως δάσκαλος, μιας και στα δύο χωριά που αναφέραμε ασχολήθηκε ενεργά και κοπιαστικά με την φύτευση και καλλιέργεια δέντρων. Στο χωριό Κολοκυθάκι διαμόρφωσε έναν αμυγδαλεώνα και αναδάσωσε 100 στρέμματα ξερής γης ενώ και στην ιδιαίτερη πατρίδα του τον Έλατο καλλιέργησε μια έκταση 14 στρεμμάτων με 800 δέντρα με προσωπική εργασία και δικά του έξοδα. Στην περίοδο του πολέμου και της κατοχής υπηρετεί ως δάσκαλος στο χωριό Λαγκαδάκι και μετέπειτα διορίζεται ως δάσκαλος στο 1ο δημοτικό σχολείο Γρεβενών. Η διαμόρφωση του φυσικού περιβάλλοντος στον Έλατο συνεχίζεται κατά τις περιόδους του καλοκαιριού ενώ παράλληλα ξεκινά την δενδροφύτευση και στην πόλη των Γρεβενών πρώτα από την αυλή του δημοτικού σχολείου που δίδασκε και εν συνεχεία επέκτεινε αυτή του τη δραστηριότητα μέχρι και το  λόφο του Καστρακίου. Ο Θ. Θεοδωρίδης ζητούσε συχνά και επίμονα από τις τοπικές αρχές να του χορηγηθούν κονδύλια και εργάτες  προκειμένου να συνεχίσει το έργο του και σε περιπτώσεις που συναντούσε εμπόδια έβαζε χρήματα από το υστέρημά του ώστε να συνεχίσει να καλλιεργεί τις άγονες εκτάσεις τις περιοχής. Όταν πλέον το αποτέλεσμα ήταν εμφανές ο δήμος Γρεβενών αλλά και το δασαρχείο αναγνώρισαν τις προσπάθειες του και την επιμονή του σχετικά με την καλλιέργεια δέντρων στις γύρω περιοχές. Έτσι του παρείχαν τα απαραίτητα κονδύλια αλλά και τους εργάτες που χρειαζόταν για να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια. Επίσης τότε ξεκίνησαν και τα σχολεία της πόλης να αναπτύσσουν τη δενδροφύτευση ως σχολική δραστηριότητα.

Για την προσφορά του στην τοπική κοινωνία ανηγέρθη προτομή του δασκάλου Θεοδωρίδη στον λόφο του Καστρακίου, μέρος που αναμορφώθηκε με την επιμονή και προσωπική εργασία του Θεόδωρου Θεοδωρίδη.