Μπούρινος 5ο "Αποκριάτικα τραγούδια"

 

73. ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

 

                                                 Γράφει η Σουλτάνα Ν.Αποστόλου

Η τρανή Αποκριά είναι στενά δεμένη με το άναμμα του φανού στην περιφέρεια Βεντζίων, Γρεβενών, Κοζάνης. Εκεί οι νέοι είχαν την ευκαιρία να τραγουδήσουν τραγούδια άσεμνα, σκωπτικά. Οι γυναίκες κάνανε χορό λίγο πιο πέρα και λέγανε τα δικά τους ευπρεπή τραγούδια.

Μερικά από τα τραγούδια που τραγουδιούνται στον Έξαρχο είναι τα παρακάτω όπως μας το είπε η Σουλτάνα Αποστόλου-Αργυρίου, το 1983

 

Εβγάτε κορίτσια στο χορό τώρα που έχετε καιρό

Μέσα λαλούνε τα βιολιά όξω χορεύουν τα παιδιά

Ελάτε κορίτσια στο χορό τώρα που έχετε καιρό.

 

Ταχιά μην παντρευτείτε και σπιτονοικοκυρευτείτε

Δεν σας αφήνει η μάνα σας

δεν σας αφήνει η πεθερά να πάτε κει στη γειτονιά,

δε θα σας αφήνει ο πεθερός να πάτε εκεί που γίνεται χορός,

δε σας αφήνουν τα παιδιά να πάτε εκεί στη γειτονιά,

δεν σας αφήνουν οι άντρες σας να πάτε στις μανάδες σας».

 

Το παρακάτω αποκριάτικο τραγούδι ομιλεί για τις επιλογές που πρέπει να κάνει ο νιος όταν πρόκειται να επιλέξει τη γυναίκα του.

 

«Ψηλή γυναίκα να μην πάρεις

ψηλό ξεκορνιαχτήρι κακοτίναχτο καημένο.

Κοντή γυναίκα να μην πάρεις

κουβάρι μαζωμένο κακοτύλιχτο καημένο.

Μαύρη γυναίκα να μην πάρεις

τηγάνι κακοάπλυτο καημένο.

Άσπρη γυναίκα να μην πάρεις

ποντίκι λερωμένο κακοτίναχτο καημένο».

 (Σουλτάνα Αποστόλου)

 

 

                                          74. ΠΥΛΩΡΟΙ, ΟΙ      

 Στην ενότητα 5."ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΓΡΕΒΕΝΩΝ Π-Ρ"

 

Περιοδικό "Ο Μπούρινος". Ετήσια έκδοση του Επιμορφωτικού- Εξωραϊστικού-Εκπολιτιστικού Συλλόγου Εξάρχου Γρεβενών  "Ο ΜΠΟΥΡΙΝΟΣ".

Έτος έκδοσης 2013,  σελίδες 160, κεφάλαια 86.

5o Τεύχος. Έτος 5^ο.

Η επικαιρότητα που παρατίθεται στο παρόν τεύχος αφορά το 2012.

Επιμελητής έκδοσης: Βασίλης Αποστόλου

ISSN:2241-0805

Σύνολο τευχών έξι (αρ.6):

2009=σελ.64

2010= σελ.80

2011= σελ.80

2012= σελ.96

2013= σελ.160

2014= σελ. 96.

Μπούρινος 5ο "Πευκάκιον-Κολοκυθάκι Γρεβενών"

 

75. ΠΕΥΚΑΚΙΟΝ-ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙ

Γράφει ο Βασίλης Αποστόλου

Με το Β.Δ με ημερομηνία 19-12-1918, ΦΕΚ Α 260/1918 ιδρύθηκε η κοινότητα Κοπρίβης την οποία αποτέλεσαν οι οικισμοί Κοπρίβα, Γκουστόμ, Πισκό, Λούντσι (διορθώθη στο ορθό Λουτσίσνο με Β.Δ 11-10-1919), Κολοκυθάκι, Πυλωρή (αποσπάσθηκε 11-8-1930,Πυλωροί,οι). Μετονομάσθηκε σε Πευκάκιον  στις 30-10-64. Καταργήθηκε ως οικισμός στις 16/10/67.

Το Κολοκυθάκι χτισμένο σε υψόμετρο 700 μέτρων βρίσκεται ανάμεσα των οικισμών Πυλωρών και Κνίδης. Είναι ένα παλιό χωριό που λόγω της γεωγραφικής θέσης γνώριζε οικονομική άνθιση. Τούτο συμπεραίνεται από τα καλής ποιότητας εδάφη κατάλληλα για καλλιέργεια δημητριακών. Τα βοσκοτόπια, τα δάση βελανιδιάς αποτελούσαν τις ευνοϊκές προϋποθέσεις για ενασχόληση με κτηνοτροφία. Σήμερα δίπλα από το χωριό λειτουργεί η ΓΕΩΕΛΛΑΣ εργοστάσιο επεξεργασίας βιομηχανικής αργίλου.

Εκκλησίες: Η οικονομική ευμάρεια είχε ως αποτέλεσμα τη διατήρηση, συντήρηση  και  λειτουργία τεσσάρων εκκλησιών α) Της Κοιμήσεως της Θεοτόκου β)Του Αγίου Δημητρίου γ) Των Αγίων Ταξιαρχών (σήμερα κατεστραμμένος)  δ) Του Αγίου Αθανασίου όπου και η αγιόπετρα που προσελκύει πλήθος ασθενών για προσκύνημα και μεσολάβηση για ίαση από πάσης είδους ασθένειες. Ιερέας του χωριού το 1937 ήταν ο Παναγιώτης Μαυρίδης.

            Ο οικισμός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αποτέλεσε τσιφλίκι Τούρκων. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών το χωριό κατοικήθηκε το 1924. Χαρακτηριστική είναι η χάραξη σε πέτρα του τοίχους στο δυτικό μέρος της εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Ο ιερός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο οποίος σύμφωνα με τοιχογραφία που υπάρχει στην κόγχη του ιερού Βήματος ανηγέρθη το έτος 1747. Στον περίβολο του ναού διασώζεται το κοιμητήριο με σταυρούς φτιαγμένους από τοπική πέτρα. Ο μαρμάρινος σταυρός της φωτογραφίας  του 1782, βρισκόταν εκτεθειμένος στο χώρο του κοιμητηρίου. Γνωστοποίησα την ύπαρξη του σταυρού, τον κίνδυνο της απώλειας και τους παρακάλεσα να φυλαχτεί σε ασφαλές μέρος, πράγμα που έγινε.

            Στην επιτροπή Γεωργικής απογραφής της κοινότητος Κνίδης που υπογράφεται από τον πρόεδρο Δημήτριο Δηλιάγκα στις 10-11-1929 για τον οικισμό Κολοκυθάκι την αποτελούσαν οι: Αναστάσιος Μαυρίδης  Πάρεδρος, από τον ιερέα Παπαναγιώτη Μαυρίδη και το δημοδιδάσκαλο το Γεώργιο Τζώνο.

         Οι περισσότεροι κάτοικοι μετά τον εμφύλιο, 1946-1949, εγκατέλειψαν το χωριό κι εγκαταστάθηκαν στην Κνίδη και κυρίως στην Παραλίμνη Γιανιτσών.

         Τα αργιλώδη χώματα κίνησαν το ενδιαφέρον επενδυτών. Η μεταλλευτική εταιρεία ΓΕΩ ΕΛΛΑΣ λειτουργεί εργοστάσιο επεξεργασίας της βιομηχανικής αργίλου επί εικοσιτετραώρου βάσεως.

Πληθυσμός:  Το 1874 κατοικούσαν 70  άρρενες χωρίς σχολείο, το 1904 =37 κ,  το 1913 =19, το 1928 =106, το 1940=138, το 1951 ακατοίκητο (δεν απεγράφη αυτοτελώς λόγω των πολεμικών γεγονότων), το 1961= 62 και το 1971=10 κατοίκους.

Εκλογικό κέντρο έτους 1953: Κνίδης (Δημ. Σχολείο Κνίδης). Οι άνδρες και οι γυναίκες των κοινοτήτων Κνίδης και Πυλωρών και των συνοικισμών Παλαιοκνίδης, Κολοκυθακίου, Ιτέας, Πιστικού, Αγάπης, Πόρου, Μικροκλεισούρας και Λαγγαδακίων (Κνίδης).

Διεκδίκηση κτηματικής περιοχής Βοϊδόλακκος: Με την εγκατάσταση των προσφύγων κατοίκων στην περιοχή το έτος 1924 προσπαθούν να διευρύνουν τα γεωγραφικά όρια. Ο Βοϊδόλακκος, με πολλά πηγαία νερά κατάλληλο για βοσκότοπο διηρπάγη στα χρόνια της Τουρκοκρατίας από Τούρκους Μπέηδες. Με την αποχώρηση των Τούρκων  το 1924 η περιοχή διεκδικείται από τους Εξαρχήτες και λίγο αργότερα από τους πρόσφυγες του Κολοκυθακίου και από το Ζήση Βέρρο. Τελικά μεταπολεμικά παραχωρήθηκαν στο Ζήση Βέρρο 150 στρέμματα γη για καλλιέργεια και ο βοσκότοπος στον οικισμό Κνίδη.

Αφιερωτές  Ζάβουρδας: Αφιερωτές με όνομα «Κολοκυθάκη χωρίον» της Α΄Γραφής 1534 ως το 1692 έχουμε 28. Αφιερωτές Β΄Γραφής από το 1692 και εντεύθεν  έχουμε συνολικά 54.

Σχολείο: Οι κάτοικοι του χωριού, συνολικά 25 οικογένειες, με πρότασή τους αναλαμβάνουν την ανέγερση διδακτηρίου και προμήθεια των σχολικών ειδών. Έτσι ο Επιθεωρητής Ανασελίτσης (Σιατίστης) προτείνει στις 25 -10-26 την ίδρυση σχολείου.

Από επιθεώρηση του σχολείου στις 16-3-31 λαμβάνουμε την πληροφορία ότι το σχολείο είναι εγκατεστημένο σε δωμάτιο μιας προσφυγικής οικίας υπογείου αποτελούμενης εκ δύο δωματίων. Τα υλικά είναι μία θερμάστρα, χάρτες μικροί Ευρώπης και Ελλάδος, 1 κομμάτι λαμαρίνα για μαυροπίνακα. Σχολικός κήπος και σχολική βιβλιοθήκη δεν υφίσταται. Είναι εγγεγραμμένοι 15 μαθητές και κατά την επιθεώρηση βρέθηκαν άπαντες παρόντες. Είναι το τρίτο έτος από της ιδρύσεως του σχολείου Κολοκυθακίου.

            Διδάσκαλος είναι ο Γεώργιος Τζώνου εκ Σιατίστης. Απολυτήριο γυμνασίου και δίπλωμα νομικού. Οι μαθητές κάθονται στο πάτωμα ελλείψει θρανίων. Μεταχειρίζεται την καθαρεύουσα γλώσσα και του υπεδείχθη να χρησιμοποιεί τη δημοτική

18-5-39: Στεγάζεται εις διαμέρισμα ισόγειο, ιδιωτικής οικίας άνευ δαπέδου. Θρανία 3 παλαιά ανεπαρκή. Οι μισοί  σχεδόν μαθητές κάθονται επί των σανιδωμάτων οκλαδόν ελλείψει θρανίων. Εις πίναξ εκ τενεκέ, 2-3 χάρτες και τίποτε άλλο. Αιτία η έλλειψη πόρων, διότι θέληση κατοίκων και ενδιαφέρον διδασκάλου δεν εξέλειπε.

            Με την επιμέλεια του διδασκάλου Θεόδ. Θεοδωρίδη εφυτεύθη μία παρακειμένη λοφώδης έκταση με 4.000 διάφορα δασικά δενδρύλλια και κατά τέλειο τεχνικό τρόπο, με μορφή πάρκου δασικού, εξόχου εμπνεύσεως. Ο λόφος αυτός με τα δένδρα θα αποτελέσει δασικό σχολικό κήπο, κτήμα σχολείου. Συντελείται εισέτι εργασίας περιφράξεως.

            Εγγεγραμμένοι μαθητές 26. Διδάσκαλος ο Θ.Θεοδωρίδης εξ Ελάτου πατήρ 5 τέκνων μετατεθείς εκ του 1/ξίου Εξάρχου.

Από ενθύμηση σε μηναίο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου Εξάρχου το έτος 1867  λαμβάνουμε την πληροφορία ότι ο Αθανάσιος Ιωάννου από Κολοκυθάκι  ήταν δάσκαλος στον Έξαρχο και το 1869 «Έμεινα διδάσκαλος εγώ ο αθανάσιος Ιω. Ζηο Κολοκυθάκι και προόδεψα τα ιερά γράμματα». Αθανάσιος Ιωάννου … από Κολοκυθάκι διδάσκαλος εις Έξαρχο Γράφω γράμμα στον άγιον Πατριάρχην 1868 Νοεμβρίου 19.

 

Πεσόντες: Μαυρίδης Κων/νος, μάχη Κορίτσας 4-1-1941.

Περιοδικό "Ο Μπούρινος". Ετήσια έκδοση του Επιμορφωτικού- Εξωραϊστικού-Εκπολιτιστικού Συλλόγου Εξάρχου Γρεβενών  "Ο ΜΠΟΥΡΙΝΟΣ".

Έτος έκδοσης 2013,  σελίδες 160, κεφάλαια 86.

5o Τεύχος. Έτος 5^ο.

Η επικαιρότητα που παρατίθεται στο παρόν τεύχος αφορά το 2012.

Επιμελητής έκδοσης: Βασίλης Αποστόλου

ISSN:2241-0805

Σύνολο τευχών έξι (αρ.6):

2009=σελ.64

2010= σελ.80

2011= σελ.80

2012= σελ.96

2013= σελ.160

2014= σελ. 96.

Προτομές-Ανδριάντες-Μνημεία Κοζάνης"Παρουσίαση βιβλίου -Βιβλιοκριτική

 

 

 

Α) ΠΡΟΤΟΜΕΣ-ΑΝΔΡΙΑΤΕΣ-ΜΝΗΜΕΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ "ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ"

1) Κοζάνη 18-12-06

Αγαπητέ μου Βασίλη,

            Θα ήθελα να σου εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες για την προσφορά του νεοεκδοθέντος βιβλίου σου «Προτομές-Ανδριάντες-Μνημεία Κοζάνης» αλλά και τα θερμά μου συγχαρητήρια για την πρωτότυπη και σπουδαία αυτή εργασία σου.

            Η έκδοσή  σου αυτή δείχνει την αγάπη σου για τον τόπο που ζεις και εργάζεσαι σήμερα και τη θέλησή σου να προβάλλεις και να αναδείξεις τους σπουδαίους ανθρώπους του τόπου και το έργο τους, οι οποίοι με τους αγώνες και τις θυσίες τους άφησαν παρακαταθήκες και δίδαξαν στους απογόνους τους τη μεγάλη αγάπη για την πατρίδα.

            Το περιεχόμενο του βιβλίου σου, θα δώσει την ευκαιρία στους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων να μιλήσουν στους μαθητές τους για τους προγόνους μας και να διδάξουν την ιστορία του τόπου μας.

            Και πάλι σε συγχαίρω θερμά και εύχομαι επιτυχία κα σε επόμενες εκδόσεις σου.

Με εκτίμηση

Γ.ΣΙΩΖΟΣ

 

2) Από Αναστάσιο Ζ. Μπέλλο  Εφημερίδα, “Θάρρος” 15-9-2006.

ΝΩΠΟ είναι το Τυπογραφικό Μελάνι «Ίδιον-Τσιόκανου-Βογιατζή» που μας παρήγαγαν τούτο το καλαίσθητο, περιεκτικό, τέλειο βιβλίο που όντως είναι «Προσφορά στην Τοπική Ιστορία» όπως συμπληρώνεται ο τίτλος του και συμπεριλαμβάνει 22 «Μνημεία της Ιστορικής πόλεως Κοζάνης».

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ είναι διδάσκαλος, νέος σχετικά στον ερευνητικό τομέα της τοπικής ιστορίας μας, βγαίνει απ’ τους 4 τοίχους του διδακτηρίου, περιηγείται την πόλη και μπαίνοντας στα Αρχεία-Βιβλιοθήκες (ΓΑΚ) θεμελιώνει τα όσα είδε, διάβασε, άκουσε και συμπληρώνει αυτά.

Έτσι κωδικοποιεί « Τ’ ΑΓΑΛΜΑΤΑ» της Κοζάνης, καταθέτει ιστορικά στοιχεία της πόλεως, μνημονεύει τους καθ’ οιονδήποτε τρόπο προσφέροντας, αποθανατίζει αυτούς με βιογραφικά και εικόνες, γράφει τη γνώμη του και επιμένει να φωτίσει στοιχεία επιτυχώς.

ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ του επαινετό κατά πάντα είναι δείγμα υψηλόφρονος εκπαιδευτικού, που είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει και τους μεμψίμοιρους κριτές, οι οποίοι παλαιότερα αποτελούσαν εμπόδια στην πορεία νεοσσών-φιλομούσων.

Για την Ιστορία και μόνο σημειώνω, γιατί το ξέρω, πως ο ανδριάντας ΚΑΣΟΜΟΥΛΗ, στην πλ. Τιάλιου, είναι έργον-φροντίδα, επιτυχία του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών και του ΓΕΣ, άσχετα με τις εορταστικές εκδηλώσεις, βέβαια κάτι τέτοια όχι μόνο δεν μειώνουν αλλά τοποθετούν το βιβλίο στο βάθρο του, το Αναγνωρίζει.

 

3) Ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδυσης Δυτικής Μακεδονίας, Αναστάσιος Δάρδας

Ευχαριστήριο μήνυμα 23-10-2006.                                                                  

            Με αφορμή την παραλαβή του βιβλίου σας «ΠΡΟΤΟΜΕΣ-ΑΝΔΡΙΑΝΤΕΣ-ΜΝΗΜΕΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ», θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να σας συγχαρώ θερμά για τις προσπάθειές σας.

Μέσα από το βιβλίο σας, ο αναγνώστης αγαπάει τη γενέτειρά του, αποκτά ιστορική συνείδηση και αναγνωρίζει το ρόλο των προσωπικοτήτων στην εξέλιξη του τόπου.

            Τα συγκεκριμένο πόνημα αποτελεί προσφορά στην τοπική κοινωνία γιατί ξεδιπλώνει τις σελίδες της τοπικής ιστορίας, καταπολεμά την ιστορική άγνοια και συμβάλλει στην ανάδειξη της τοπικής ιστορίας.

            Σας ευχόμαστε την ίδια επιτυχία στα επόμενα χρόνια, σας προτρέπουμε να συνεχίσετε με την ίδια διάθεση και σας διαβεβαιώνουμε ότι θα είμαστε αρωγοί των προσπαθειών σας.

 

4) Ο Υποδιευθυντής του Π.Ε.Κ Κοζάνης Δρ.Λάζαρος Χατζηλαζαρίδης Σχολ. Σύμβ. ΠΕ 04 Δυτ. Μακεδονίας (31-10-2006)

Αγαπητέ κ. Βασ. Αποστόλου,

Σας ευχαριστούμε θερμά για τη δωρεά του βιβλίου σας «Προτομές-Ανδριάντες-Μνημεία Κοζάνης. Προσφορά στην Τοπική Ιστορία».

            Είναι αλήθεια ότι η καθημερινότητα μας κάνει να παραβλέπουμε ό,τι υπάρχει γύρω μας και που θυμίζει εκείνους που έβαλαν τη σφραγίδα τους στην πορεία αυτού του τόπου.

            Επιπλέον η τοπική ιστορία δε διδάσκεται στα σχολεία με αποτέλεσμα η νεολαία και ο λαός μας να αγνοούν όλους εκείνους που έδωσαν τα πάντα ακόμη και τη ζωή τους για τις μελλοντικές γενιές αυτού του τόπου.

            Ευτυχώς υπήρξαν εκείνοι που εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη τους στους διακεκριμένους προγόνους μας, φρόντισαν με προτομές και ανδριάντες να ταράζουν τα λιμνάζοντα νερά της λήθης της ιστορίας μας.

            Εσείς με το βιβλίο σας δίνετε μια άλλη διάσταση στην προσπάθεια αυτή. Με απλό και λιτό τρόπο, έτσι όπως μιλά ο κάθε δάσκαλος στους μαθητές του, κάνετε τους αναγνώστες και κυρίως τους νέους, κοινωνούς πολύτιμων ιστορικών πληροφοριών. Δε θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε ότι, από προσπάθειες όπως η δικιά σας μπορεί να παρακινηθούν και να κινηθούν στο δρόμο της ιστορικής έρευνας κι άλλοι συμπολίτες μας.

Σας ευχαριστούμε και σας ευχόμαστε καλή συνέχεια στο έργο σας.

 

5) Εφημερίδα Χρόνος  15-10-2006. Βαγγέλης Κ. Ντάγκας

Το βιβλίο αυτό που του Βασίλη Αποστόλου, Δασκάλου του 1^ου Δημοτικού Σχολείου Κοζάνης, είναι το δεύτερο που γράφει, ως τώρα. Πρόκειται για έναν οδηγό, που σου δίνει την ευκαιρία να κάνεις ένα ταξίδι μνήμης στις προτομές, στους ανδριάντες και τα’ άλλα μνημεία της Κοζάνης, εκεί, όπου τα έστησε, κατά καιρούς, η ευγνωμοσύνη της πόλης και των ανθρώπων της. Και οι συναντήσεις αυτές με το χρόνο και τα πρόσωπα είναι χρήσιμες, γιατί σου δείχνουν, από την αντίπερα όχθη, την πίστη και την ιστορία των προγόνων σου, που είναι και δική σου πίστη και δική σου ιστορία.

            Το βιβλίο είναι βασισμένο σε μια πλούσια βιβλιογραφία, παλαιότερη και νεότερη. Ωστόσο δε λείπει και η φωτογραφία. Ο ρόλος της διπλός: αισθητικός και επικουρικός. Στη μια περίπτωση λειτουργεί, ως διάλειμμα, στην άλλη, ως ερέθισμα που εντείνει τη δράση και το συναίσθημα, έτσι που ο αναγνώστης να γίνεται, όχι μόνο παρατηρητής, αλλά και στοχαστής μαζί.

            Το βιβλίο ολοκληρώνεται και κλείνει με μια σειρά από προτάσεις. Κι είναι ανάγκη οι προτάσεις να μην περάσουν απαρατήρητες από τους αρμοδίους.

            Αποδέκτες του βιβλίου είναι πολλοί: Ερευνητές, ιστορικοί, μελετητές, φιλίστορες και όχι μόνο. Και κάτι ακόμα, αυτό για το συγγραφέα:το βιβλίο του αυτό να φέρει κι άλλα…

 

    6) Σύνδεσμος Κοζανιτών Αθηνών «Ο ΛΑΣΣΑΝΗΣ»

Αγαπητέ κ. Αποστόλου

            Λάβαμε τα δυο βιβλία σας. Η ιδέα σας να συγκεντρώσετε αυτόν τον πλούτο πληροφοριών και δράσης για τον καθένα από τους τιμώμενους σ’ έναν εύχρηστο τόμο είναι και πρωτότυπη και χρήσιμη. Είναι μια προσιτή πηγή για όσους θα θελήσουν να μάθουν περισσότερα για το έργο και την προσφορά των σπουδαίων αυτών προσώπων στην πατρίδα τους. Εξάλλου  είναι μια συμπληρωματική εκπλήρωση χρέους των νεωτέρων προς τους παλαιοτέρους.

            Το δεύτερο είναι χρήσιμο εργαλείο για άντληση πληροφοριών σχετικών με τη Διοίκηση.

            Σας ευχαριστούμε και σας συγχαίρουμε. Καλή συνέχεια στη δημιουργική σας έρευνα, πολύτιμη για όλους μας.

Η πρόεδρος: Άννα Χασάπη                               Η Γραμματέας: Δώρα Φανού

 

7) Θεσσαλικό Ημερολόγιο. Τόμος 52^ος. Λάρισα 2007

‘Ένα καλό μάθημα τοπικής ιστορίας παρέχει στους Κοζανίτες, μικρούς και μεγάλους, ο Β.Αποστόλου με το έργο του. Σ’ αυτό παρουσιάζει τις προτομές-ανδριάντες και τα μνημεία τα οποία έχουν στηθεί στην Κοζάνη και αποτελούν τεκμήρια της Ιστορίας. Για τα πρόσωπα των προτομών και των ανδριάντων παραθέτει πληροφορίες, για τη ζωή, το έργο και την προσφορά τους στον τόπο, προσφέροντας ένα καλό βοήθημα στους εκπαιδευτικούς που θα θελήσουν να διδάξουν την τοπική Ιστορία στους μαθητές τους. Παρόμοιες εκδόσεις, όπως αυτή της νομαρχίας της Κοζάνης, πρέπει να υπάρξουν πολλές.