(22η) ΜΕΤΑΞΑ

ΜΕΤΑΞΑ

Γράφει η Κατερίνα Παπαγιάννη της Δ΄ τάξης του 17ου Δημοτικού σχολείου Κοζάνης


Το Μεταξά κτισμένο στους πρόποδες των Καμβουνίων σε υψόμετρο 1100 μέτρων το συναντάμε με την ίδια ονομασία στον Κώδικα της Ζάβορδας μεταξύ 1534-1692 με 51 αφιερωτές. Προήλθε από τη συνένωση τριών οικισμών της “Παλαιοπαναγιάς”, των “Φούρνων” και του “Σπηλιώματος”.
Απέχει από την Κοζάνη 43 χιλιόμετρα και από την έδρα του Δήμου Σερβίων 17 χιλμ.

Τα χαρακτηριστικά του χωριού είναι τα κρύα νερά και ο βουνίσιος ζωογόνος αέρας. Είναι χωριό ορεινό και άγονο. Οι γεωργικές εκτάσεις είναι ελάχιστες. Ο τόπος προσφέρεται για κτηνοτροφία. Πολλοί κάτοικοι, περισσότεροι από χίλιοι μετανάστευσαν στην Αυστραλία και Δ. Γερμανία.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν η έδρα των αρματολών Μπζιωταίων. Κατά την απελευθέρωση του 1912 τρεις ιερείς του χωριού και σαράντα ένας πολίτες εκτελέστηκαν από τους Τούρκους στις φυλακές των Σερβίων.
Σήμερα ζούνε στο χωριό περίπου 300 κάτοικοι, οι περισσότεροι της τρίτης ηλικίας.
Τα κτίρια που στολίζουν το Μεταξά είναι ο ιερός ναός του Αγίου Δημητρίου (1848), το πέτρινο κοινοτικό κατάστημα, το Αγροτικό ιατρείο, το 6/θέσιο Δημοτικό σχολείο, το Σπίτι του παιδιού, πολλά καταστήματα κι αρκετά εξωκλήσια.
Στο χωριό πραγματοποιούνται με συνεργασία του τοπικού Εξωραϊστικού συλλόγου, του Αθλητικού συλλόγου και του συλλόγου Μεταξιωτών Κοζάνης το Αντάμωμα των απανταχού Μεταξιωτών στις 20 Ιουλίου.