24. ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ. ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ. ΤΑΞΗ ΣΤ΄ ΜΑΙΟΣ 2011.
Ιωάννα Ζάκη: Η πατρίδα μας, η Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια από χώρα που έστελνε μετανάστες έχει μετατραπεί σε χώρα υποδοχής μεταναστών. Έτσι καθημερινά βλέπουμε ότι πολλοί άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα τους κι αναζητώντας μια καλύτερη ζωή αντιμετωπίζουν την ξενοφοβία, το ρατσισμό και την εχθρότητά μας. Θωρούνται υπαίτιοι για την ανεργία μας, απολίτιστοι, εγκληματίες, επικίνδυνοι για την εθνική ομοιογένεια και τον πολιτισμό μας.
Βασιλική Ντάγκα: Αιτία του ρατσισμού είναι συνήθως ένα μείγμα υπεροψίας και φόβου. Δηλαδή από τη μια μεριά αισθανόμαστε ότι η δική μας φυλή είναι ανώτερη, πιο καλλιεργημένη, πιο έξυπνη, πιο πολιτισμένη, ενώ από την άλλη αισθανόμαστε ότι η άλλη φυλή με κάποιο τρόπο μας απειλεί, είτε στρατιωτικά, είτε πολιτιστικά, είτε ακόμη και στο επίπεδο εξεύρεσης εργασίας. Το αποτέλεσμα μέσα μας, είναι να βλέπουμε μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων με εχθρότητα και προκατάληψη.
Νίκος Λάσπας: Τα αίτια του ρατσισμού είναι: η τάση του ανθρώπου να αξιολογεί, να διακρίνει και να κατηγοριοποιεί τους άλλους ανθρώπους. Η καλλιέργεια εθνικιστικών τάσεων. Τραυματικές εμπειρίες λαών τους οδηγούν συχνά σε συναισθηματικές κι όχι λογικές αξιολογήσεις. Το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, η έλλειψη προσωπικών αξιών….Να υπάρχει ειρήνη και αρμονία ανάμεσα στους λαούς και τα κράτη. Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας να μη διογκώνον τα γεγονότα και να μην καλλιεργούν πνεύμα ξενοφοβίας και ρατσισμού. Να υπάρχει πολιτιστική προσέγγιση των λαών, με ανταλλαγή εκδηλώσεων τέχνης και αθλητισμού.
Παντελής Τύπου: Εκτός από το φυλετικό ρατσισμό υπάρχει ο κοινωνικός ρατσισμός (εχθρική συμπεριφορά απέναντι σε ορισμένες ομάδες, μετανάστες, άτομα με ειδικές ανάγκες…), εθνικός ρατσισμός (ένα έθνος ανώτερο από τα άλλα), θρησκευτικός φανατισμός, ρατσισμός αναπτυγμένων κρατών σε βάρος υπανάπτυκτων. … Η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας και η πνευματική φτώχια είναι ένα από τα σημαντικότερα φαινόμενα του ρατσισμού.
Κώστας Ποζουκίδης: Ρατσισμός σημαίνει να διακρίνεις και να μεταχειρίζεσαι άσχημα έναν άνθρωπο λόγω της εθνικότητάς του ή της φυλής του ή των θρησκευτικών του αντιλήψεων. Σε δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο του 2000, το 21% των Ελλήνων ενοχλούνται από την παρουσία άλλων θρησκευμάτων, το 24% ενοχλούνται από την παρουσία ανθρώπων άλλης φυλής, το 38% ενοχλούνται από την παρουσία άλλων εθνικοτήτων στη χώρα μας.
Αθανασία Κοντοπούλου: Από την αρχαιότητα βλέπουμε παραδείγματα διακριτικής συμπεριφοράς. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν «Πας μη Έλλην βάρβαρος», οι Ισραηλίτες θεωρούσαν τη φυλή τους εκλεκτή φυλή του Θεού και το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ρατσισμού οι πεποιθήσεις του Αδόλφου Χίτλερ ότι η ξανθή Άρεια Φυλή, έχει δικαίωμα να κυριαρχήσει στον πλανήτη….Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του την ίδια φλόγα της ανθρώπινης φύσης, να αγαπά, να δημιουργεί, να ζει σε κοινωνία, να χαίρεται, να θαυμάζει.
Χρήστος Λαζαρίδης: Οι ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών, βάσει των οποίων και προσδιορίζον αυτές σε ανώτερες και κατώτερες. Έτσι με τη θεωρία αυτή υποστηρίζουν ότι η φυλή με συγκεκριμένα, ανώτερα εξωτερικά ή ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά, έχει το δικαίωμα να θεωρεί εαυτόν της ανώτερη από τις άλλες.
Θοδωρής Μουστάκας: Το φαινόμενο του ρατσισμού μπορεί να περιορισθεί με την παιδεία, με τη μελέτη ης ιστορίας, της κοινωνιολογίας αλλά και της βιολογίας και έτσι οι άνθρωποι θα μπορούν να αποδείξουν ότι οι ρατσιστικές αντιλήψεις είναι επιστημονικά αβάσιμες και την ισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς.
Ειρήνη Κωνσταντινίδου: Σήμερα η λέξη ρατσισμός χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων εναντίον άλλης ομάδας… Ο ρατσισμός θεωρείται παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος του ανθρώπου στην ισότητα, στην εργασία, στην πολιτική, στην οικονομία.
Ελένη Μπονέ: Ρατσισμός σημαίνει πώς κάποιοι άνθρωποι δε συμπαθούν τους μετανάστες ή τους πρόσφυγες, είτε γιατί είναι από άλλη χώρα, μιλούν άλλη γλώσσα, είτε γιατί νομίζουν ότι αυτοί είναι ανώτεροί τους. Ξενοφοβία είναι που κάποιοι από τους «ντόπιους» φοβούνται τους «ξένους» που έρχονται από τις άλλες χώρες…Εξάλλου οι άνθρωποι οι οποίοι εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, δεν την εγκαταλείπουν με η θέλησή τους. Αναγκάζονται να το κάνουν. Οι λόγοι είναι ότι κινδυνεύει η ζωή τους, λόγω διώξεων ή πολεμικών συρράξεων, είτε γιατί υπάρχει φτώχια, πείνα, υπανάπτυξη, το βιοτικό επίπεδο είναι χαμηλό. Άλλωστε ποιος θα ήθελε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, τον τόπο που γεννήθηκε, έζησε κι αγάπησε.
Τάσος Τσουτζίδης: Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία μπορούν να αντιμετωπιστούν αν οι άνθρωποι αποκτήσουν μια πιο ευγενική στάση προς τους συνανθρώπους τους. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από ην παιδεία του λαού, η οποία πρέπει να οδηγεί τον άνθρωπο στο να μάθει να συνεργάζεται, να κρίνει, να αγαπάει τον άνθρωπο ανεξάρτητα από τη φυλή, το χρώμα, την οικονομική κατάσταση.
Μαρία Αλατζά: Οι ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών, βάσει των οποίων θεωρούνται σε ανώτερες και κατώτερες. Μ’ αυτή τη θεωρία υποστηρίζουν ότι μία φυλή έχει το δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτόν της ανώτερη από τις άλλες.
Αστέριος Οκουτζίδης: Κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα τους επειδή γίνεται πόλεμος, είτε γιατί δεν έχουν δουλειά είτε γιατί κινδυνεύει η ζωή τους. Να πείσουμε τους ρατσιστές ότι δεν είναι σωστό να θεωρούν τους εαυτούς τους «ανώτερους» από κάποιους άλλους και να τους πείσουμε να συμφιλιωθούν με τους «κατώτερους».
Παναγιώτα Δημητριάδου: Αιτία του ρατσισμού είναι συνήθως ένα μίγμα υπεροψίας. Δηλαδή αισθανόμαστε ότι η δική μας φυλή είναι ανώτερη, πιο καλλιεργημένη, πιο έξυπνη, πιο πολιτισμένη….Η καλύτερη ισορροπία όταν είμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους από άλλες φυλές, είναι να διατηρούμε μια υγιή στάση φιλοξενίας, όπου αποδεχόμαστε τον άλλο γι’ αυτό που είναι, ενώ ταυτόχρονα σεβόμαστε και τον εαυτό μας γι’ αυτό που είναι και γι’ αυτό που έχει. Αν προσέξουμε στον άλλο άνθρωπο, στην άλλη φυλή, κάποια ελαττώματα, ας θυμηθούμε ότι έχουμε κι μείς, αν όχι τα ίδια, τουλάχιστον άλλα εξίσου σοβαρά ελαττώματα.
Χαράλαμπος Καρανάσιος: Η μόνη διέξοδος για την επιβίωσή τους ή απλώς για μια καλύτερη ζωή είναι η αναζήτηση ασφάλειας και εργασίας σε κάποια άλλη χώρα. Ξεκινούν λοιπόν με όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον, για ένα καλύτερο αύριο, φέρνοντας μαζί τους τον πολιτισμό και τις συνήθειές τους. Πολλές φορές όμως φτάνοντας στη χώρα υποδοχής αντιμετωπίζουν δυσάρεστες καταστάσεις.
Ελευθερία Μωραΐτη: Τι είναι λοιπόν ρατσισμός; Πολύ απλά, να υποτιμάς τον άλλο με σκέψεις ή πράξεις, επειδή είναι άλλης φυλής, κατάγεται από άλλη χώρα, πιστεύει σε άλλη θρησκεία μιλάει άλλη γλώσσα, έχει διαφορετικές συνήθειες. ΜΗΠΩΣ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΦΟΒΙΚΟΙ ΤΕΛΙΚΑ. Η απάντηση είναι «ΝΑΙ» αλλά μπορούμε να αλλάξουμε; Θέλουμε να αλλάξει αυτό. Ας προσπαθήσουμε! ΑΞΙΖΕΙ!
Ελένη Φωτοπούλου: Ο φανατισμός μπορεί να παρακολουθήσει ανεπανόρθωτες ζημίες, όπως το ολοκαύτωμα των Εβραίων. Ο φόβος και το μίσος είναι πολύ δυνατά συναισθήματα Μέσα από τον πόλεμο βγαίνει η εκδίκηση που είναι εξίσου δυνατό συναίσθημα. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είναι πολύ βαθιά ριζωμένα μέσα μας για να τα ξεφορτωθούμε με την πρώτη. Θα πρέπει να κρίνομε το άτομο με βάση την προσωπικότητά του. Να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ανθρώπινα.
Ιωάννα Ζάκη: Η πατρίδα μας, η Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια από χώρα που έστελνε μετανάστες έχει μετατραπεί σε χώρα υποδοχής μεταναστών. Έτσι καθημερινά βλέπουμε ότι πολλοί άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα τους κι αναζητώντας μια καλύτερη ζωή αντιμετωπίζουν την ξενοφοβία, το ρατσισμό και την εχθρότητά μας. Θωρούνται υπαίτιοι για την ανεργία μας, απολίτιστοι, εγκληματίες, επικίνδυνοι για την εθνική ομοιογένεια και τον πολιτισμό μας.
Βασιλική Ντάγκα: Αιτία του ρατσισμού είναι συνήθως ένα μείγμα υπεροψίας και φόβου. Δηλαδή από τη μια μεριά αισθανόμαστε ότι η δική μας φυλή είναι ανώτερη, πιο καλλιεργημένη, πιο έξυπνη, πιο πολιτισμένη, ενώ από την άλλη αισθανόμαστε ότι η άλλη φυλή με κάποιο τρόπο μας απειλεί, είτε στρατιωτικά, είτε πολιτιστικά, είτε ακόμη και στο επίπεδο εξεύρεσης εργασίας. Το αποτέλεσμα μέσα μας, είναι να βλέπουμε μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων με εχθρότητα και προκατάληψη.
Νίκος Λάσπας: Τα αίτια του ρατσισμού είναι: η τάση του ανθρώπου να αξιολογεί, να διακρίνει και να κατηγοριοποιεί τους άλλους ανθρώπους. Η καλλιέργεια εθνικιστικών τάσεων. Τραυματικές εμπειρίες λαών τους οδηγούν συχνά σε συναισθηματικές κι όχι λογικές αξιολογήσεις. Το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, η έλλειψη προσωπικών αξιών….Να υπάρχει ειρήνη και αρμονία ανάμεσα στους λαούς και τα κράτη. Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας να μη διογκώνον τα γεγονότα και να μην καλλιεργούν πνεύμα ξενοφοβίας και ρατσισμού. Να υπάρχει πολιτιστική προσέγγιση των λαών, με ανταλλαγή εκδηλώσεων τέχνης και αθλητισμού.
Παντελής Τύπου: Εκτός από το φυλετικό ρατσισμό υπάρχει ο κοινωνικός ρατσισμός (εχθρική συμπεριφορά απέναντι σε ορισμένες ομάδες, μετανάστες, άτομα με ειδικές ανάγκες…), εθνικός ρατσισμός (ένα έθνος ανώτερο από τα άλλα), θρησκευτικός φανατισμός, ρατσισμός αναπτυγμένων κρατών σε βάρος υπανάπτυκτων. … Η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας και η πνευματική φτώχια είναι ένα από τα σημαντικότερα φαινόμενα του ρατσισμού.
Κώστας Ποζουκίδης: Ρατσισμός σημαίνει να διακρίνεις και να μεταχειρίζεσαι άσχημα έναν άνθρωπο λόγω της εθνικότητάς του ή της φυλής του ή των θρησκευτικών του αντιλήψεων. Σε δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο του 2000, το 21% των Ελλήνων ενοχλούνται από την παρουσία άλλων θρησκευμάτων, το 24% ενοχλούνται από την παρουσία ανθρώπων άλλης φυλής, το 38% ενοχλούνται από την παρουσία άλλων εθνικοτήτων στη χώρα μας.
Αθανασία Κοντοπούλου: Από την αρχαιότητα βλέπουμε παραδείγματα διακριτικής συμπεριφοράς. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν «Πας μη Έλλην βάρβαρος», οι Ισραηλίτες θεωρούσαν τη φυλή τους εκλεκτή φυλή του Θεού και το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ρατσισμού οι πεποιθήσεις του Αδόλφου Χίτλερ ότι η ξανθή Άρεια Φυλή, έχει δικαίωμα να κυριαρχήσει στον πλανήτη….Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του την ίδια φλόγα της ανθρώπινης φύσης, να αγαπά, να δημιουργεί, να ζει σε κοινωνία, να χαίρεται, να θαυμάζει.
Χρήστος Λαζαρίδης: Οι ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών, βάσει των οποίων και προσδιορίζον αυτές σε ανώτερες και κατώτερες. Έτσι με τη θεωρία αυτή υποστηρίζουν ότι η φυλή με συγκεκριμένα, ανώτερα εξωτερικά ή ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά, έχει το δικαίωμα να θεωρεί εαυτόν της ανώτερη από τις άλλες.
Θοδωρής Μουστάκας: Το φαινόμενο του ρατσισμού μπορεί να περιορισθεί με την παιδεία, με τη μελέτη ης ιστορίας, της κοινωνιολογίας αλλά και της βιολογίας και έτσι οι άνθρωποι θα μπορούν να αποδείξουν ότι οι ρατσιστικές αντιλήψεις είναι επιστημονικά αβάσιμες και την ισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς.
Ειρήνη Κωνσταντινίδου: Σήμερα η λέξη ρατσισμός χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων εναντίον άλλης ομάδας… Ο ρατσισμός θεωρείται παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος του ανθρώπου στην ισότητα, στην εργασία, στην πολιτική, στην οικονομία.
Ελένη Μπονέ: Ρατσισμός σημαίνει πώς κάποιοι άνθρωποι δε συμπαθούν τους μετανάστες ή τους πρόσφυγες, είτε γιατί είναι από άλλη χώρα, μιλούν άλλη γλώσσα, είτε γιατί νομίζουν ότι αυτοί είναι ανώτεροί τους. Ξενοφοβία είναι που κάποιοι από τους «ντόπιους» φοβούνται τους «ξένους» που έρχονται από τις άλλες χώρες…Εξάλλου οι άνθρωποι οι οποίοι εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, δεν την εγκαταλείπουν με η θέλησή τους. Αναγκάζονται να το κάνουν. Οι λόγοι είναι ότι κινδυνεύει η ζωή τους, λόγω διώξεων ή πολεμικών συρράξεων, είτε γιατί υπάρχει φτώχια, πείνα, υπανάπτυξη, το βιοτικό επίπεδο είναι χαμηλό. Άλλωστε ποιος θα ήθελε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, τον τόπο που γεννήθηκε, έζησε κι αγάπησε.
Τάσος Τσουτζίδης: Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία μπορούν να αντιμετωπιστούν αν οι άνθρωποι αποκτήσουν μια πιο ευγενική στάση προς τους συνανθρώπους τους. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από ην παιδεία του λαού, η οποία πρέπει να οδηγεί τον άνθρωπο στο να μάθει να συνεργάζεται, να κρίνει, να αγαπάει τον άνθρωπο ανεξάρτητα από τη φυλή, το χρώμα, την οικονομική κατάσταση.
Μαρία Αλατζά: Οι ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών, βάσει των οποίων θεωρούνται σε ανώτερες και κατώτερες. Μ’ αυτή τη θεωρία υποστηρίζουν ότι μία φυλή έχει το δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτόν της ανώτερη από τις άλλες.
Αστέριος Οκουτζίδης: Κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα τους επειδή γίνεται πόλεμος, είτε γιατί δεν έχουν δουλειά είτε γιατί κινδυνεύει η ζωή τους. Να πείσουμε τους ρατσιστές ότι δεν είναι σωστό να θεωρούν τους εαυτούς τους «ανώτερους» από κάποιους άλλους και να τους πείσουμε να συμφιλιωθούν με τους «κατώτερους».
Παναγιώτα Δημητριάδου: Αιτία του ρατσισμού είναι συνήθως ένα μίγμα υπεροψίας. Δηλαδή αισθανόμαστε ότι η δική μας φυλή είναι ανώτερη, πιο καλλιεργημένη, πιο έξυπνη, πιο πολιτισμένη….Η καλύτερη ισορροπία όταν είμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους από άλλες φυλές, είναι να διατηρούμε μια υγιή στάση φιλοξενίας, όπου αποδεχόμαστε τον άλλο γι’ αυτό που είναι, ενώ ταυτόχρονα σεβόμαστε και τον εαυτό μας γι’ αυτό που είναι και γι’ αυτό που έχει. Αν προσέξουμε στον άλλο άνθρωπο, στην άλλη φυλή, κάποια ελαττώματα, ας θυμηθούμε ότι έχουμε κι μείς, αν όχι τα ίδια, τουλάχιστον άλλα εξίσου σοβαρά ελαττώματα.
Χαράλαμπος Καρανάσιος: Η μόνη διέξοδος για την επιβίωσή τους ή απλώς για μια καλύτερη ζωή είναι η αναζήτηση ασφάλειας και εργασίας σε κάποια άλλη χώρα. Ξεκινούν λοιπόν με όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον, για ένα καλύτερο αύριο, φέρνοντας μαζί τους τον πολιτισμό και τις συνήθειές τους. Πολλές φορές όμως φτάνοντας στη χώρα υποδοχής αντιμετωπίζουν δυσάρεστες καταστάσεις.
Ελευθερία Μωραΐτη: Τι είναι λοιπόν ρατσισμός; Πολύ απλά, να υποτιμάς τον άλλο με σκέψεις ή πράξεις, επειδή είναι άλλης φυλής, κατάγεται από άλλη χώρα, πιστεύει σε άλλη θρησκεία μιλάει άλλη γλώσσα, έχει διαφορετικές συνήθειες. ΜΗΠΩΣ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΦΟΒΙΚΟΙ ΤΕΛΙΚΑ. Η απάντηση είναι «ΝΑΙ» αλλά μπορούμε να αλλάξουμε; Θέλουμε να αλλάξει αυτό. Ας προσπαθήσουμε! ΑΞΙΖΕΙ!
Ελένη Φωτοπούλου: Ο φανατισμός μπορεί να παρακολουθήσει ανεπανόρθωτες ζημίες, όπως το ολοκαύτωμα των Εβραίων. Ο φόβος και το μίσος είναι πολύ δυνατά συναισθήματα Μέσα από τον πόλεμο βγαίνει η εκδίκηση που είναι εξίσου δυνατό συναίσθημα. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είναι πολύ βαθιά ριζωμένα μέσα μας για να τα ξεφορτωθούμε με την πρώτη. Θα πρέπει να κρίνομε το άτομο με βάση την προσωπικότητά του. Να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ανθρώπινα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου