Δασκάλου του Αου Δημοτικού Σχολείου Κοζάνης
Προτομές-Ανδριάντες –Μνημεία Κοζάνης
Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης
Κοζάνη 2006 σελίδες:238
ISBN:960-87195-6-9
Κεφάλαιο 14. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΜΑΝΕΝΤΗΣ
Γεννήθηκε στην Αγία Ειρήνη Κεφαλονιάς το 1903. Σπουδάζει γιατρός στην Αθήνα. Ειδικεύεται στον τομέα της χειρουργικής. Παράλληλα με τις σπουδές καταγράφει τα συναισθήματά του, τα βιώματα σε ποιήματα. Δημοσιεύει την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1924 με τον τίτλο «ανθρώπινα».
Για τρία χρόνια, 1928-31, προσφέρει τις ιατρικές φροντίδες στο Δημοτικό Νοσοκομείο Αθηνών με την ιδιότητα του Επιμελητή.
Εγκατάσταση στην Κοζάνη
Στα 28 του χρόνια, το έτος 1931, εγκαθίσταται στην Κοζάνη. Εντός ολίγου βρίσκει την πιστή κι εκλεκτή σύντροφο Κατίνα Γκορτσούλη την οποία και παντρεύεται. Το 1934 αποκτά τη μονάκριβη κόρη του Μαρία. Η Μαρία το 1954 παντρεύεται το Σκαμνάκη Σπύρο, καθηγητή της χειρουργικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αποκτούν δύο κόρες την αρχιτέκτονα Σαμπρίνα και τη δικηγόρο Διονυσία.
Τη σύζυγό του την είχε άμεσο βοηθό του κατά τις χειρουργικές επεμβάσεις.
Διαλέξεις στο κοινό της Κοζάνης
Η παρουσία του στην πόλη δεν περνά απαρατήρητη. Όλοι θέλουν ν’ ακούσουν για τον επιστήμονα που επέλεξε την πόλη της Κοζάνης, που αρνήθηκε τη σίγουρη σταδιοδρομία του στο νοσηλευτικό ίδρυμα της Αθήνας.
Στις 12 Απριλίου 1931 στην αίθουσα της Λέσχης των Δημοσίων Υπαλλήλων δίδει την πρώτη διάλεξη. Το ακροατήριο πυκνό και εκλεκτό. Αναπτύσσει το θέμα: «Την εξέλιξη της χειρουργικής ανά τους αιώνες». Τα επιχειρήματα, η ευγλωττία, η προσωπικότητα συναρπάζουν τους Κοζανίτες. Όλοι τους με το τέλος της διάλεξης αναθεωρούν τις αρνητικές απόψεις τους για τους ιατρούς. Τους μίλησε ανθρώπινα, συγκίνησε τις ψυχές τους.
Στην αίθουσα της εμπορικής Λέσχης στις 29 Νοεμβρίου 1931 αναλύει το θέμα «Τα ψυχικά φαινόμενα υπό το πρίσμα της επιστήμης». Στις 22 Μαΐου 1932 δίδει διάλεξη με θέμα « Η σημασία της εγκαίρου γυναικολογικής εξετάσεως και επεμβάσεως ».
Ίδρυση κλινικής
Μαζί με τον αξιόλογο ιατρό και μετέπειτα πολιτικό της Κοζάνης Γεώργιο Κουπαρούσο ιδρύουν και λειτουργούν κλινική. Χαρακτηριστική είναι η καταχώρηση διαφήμισης στην εφημερίδα «ΗΧΩ» της 17-5-1931.
ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ
Ο ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ
ΓΕΩΡ. ΚΟΥΠΑΡΟΥΣΟΥ Δ.. ΜΑΝΕΝΤΗ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΕΩΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΟΥ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ-ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ
ΚΟΖΑΝΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
Τελειώταται αποσταρωτικαί εγκαταστάσεις ακτίνων Roentgen. Χημικό και μικροβιολογικό εργαστήριο. Κλίναι Α, Β, Γ θέσεως. Εξωτερικό ιατρείο καθημερινώς 10-1 και 4-6. Εν τη κλινική γίνονται δεκτοί ασθενείς πάσχοντες εκ παθολογικών, χειρουργικών, μαιευτικών, γυναικολογικών, ωτορινολαρυγγολογικών νοσημάτων.
Σημ. Εκάστην Τετάρτη οι άποροι γίνονται προς εξέταση δωρεάν.
Φαίνεται η συνεργασία των δύο γιατρών ναυάγησε. Στον τοπικό τύπο καταχωρούνται διαφημίσεις των κλινικών τους χωριστά.
Ιδιωτική κλινική Μανέντη. Το κοινωνικό του πρόσωπο.
Ο Μανέντης με την ίδρυση της κλινικής του δείχνει το κοινωνικό του πρόσωπο. Διευρύνει τις προσφορές του προς τους μη έχοντες. Χαρακτηριστική είναι η πρώτη διαφήμιση της αυτοτελούς κλινικής του στις 30-8-1931 στην «ΗΧΩ»
ΚΛΙΝΙΚΗ Δ. Γ. ΜΑΝΕΝΤΗ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΥ
Τέως πρώτου βοηθού της χειρουργικής κλινικής του Εθν. Πανεπιστημίου καθηγ. Κ. Ν. ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ Τ. Επιμελητού της χειρουργικής και γυναικολογικής κλινικής του Δημοτικού Νοσοκομείου Αθηνών κ. κ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΥ και ΠΑΜΠΟΥΚΗ. Επί της κεντρικής οδού έναντι Στρατιωτικής Λέσχης.
Εκτελούνται πάσαι αι χειρουργικαί και γυναικολογικαί επεμβάσεις. Εφαρμογή νεωτάτων θεραπειών εις γυναικολογικάς παθήσεις. Τμήμα ειδικό δια παθήσεις ώτων, ρινολάρυγγος. Παθολογικοί ασθενείς νοσηλεύονται υπό την εποπτεία των διαπρεπεστέρων παθολόγων της πόλεως. Εξωτερικό ιατρείο. Καθημερινώς 9-12 και 5-7. Εκάστη Δευτέρα και Τετάρτη οι άποροι εξετάζονται δωρεά.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1) Η Διεύθυνση της κλινικής λαμβάνουσα υπ’ όψη τη μαστίζουσα στον τόπο οικονομική κρίση καθιέρωσε τιμάς απολύτους προσιτάς.
2) Δι’ επιστολής προς τον κ. αξιότιμο δήμαρχο Κοζάνης διέθεσε μία κλίνη δια χειρουργικούς ασθενείς της πόλεως, απόρους. Εις την κλινική ταύτη θα νοσηλεύονται και θα χειρουργούνται απολύτως δωρεά κατά σειρά προσκλήσεως εφοδιασμένοι με σχετικό πιστοποιητικό απορίας.
Ο δήμαρχος Κοζάνης Α. Καραγκούνης με επιστολή εκφράζει τις ευχαριστίες προς το διακεκριμένο χειρούργο, γυναικολόγο, ιατρό της πόλης δια την αυθόρμητο κι ευγενή δήλωσή του για την περίθαλψη των απόρων της πόλης.
Ο Μανέντης δε νοιάζεται μόνο για τους ανθρώπους της πόλης. Με επιστολή του στους προέδρους των κοινοτήτων τους κάνει γνωστό, ότι η κλινική του θα χειρουργεί δωρεά τους άπορους ασθενείς, εφ’ όσον συνοδεύονται από τα απαραίτητα πιστοποιητικά απορίας.
Πιστεύει στη δύναμη της πληροφόρησης. Δε φοβάται τη διαφάνεια, την αλήθεια. Αποφασίζει να δημοσιεύει κατά δίμηνο τις εγχειρήσεις που πραγματοποιούνται στην κλινική. Κατά το δίμηνο Σεπτεμβρίου, Οκτωβρίου του 1931 μας πληροφορεί ότι πραγματοποιήθηκαν δεκατρείς εγχειρήσεις. Στο δελτίο τύπου τονίζει, ότι κανένας από τους χειρουργηθέντες δεν πλήρωσε πάνω από 1500 δραχμές.
Η ανθρωπότητα διέρχεται οικονομική κρίση. Ο γιατρός Μανέντης δεν μπορεί να βοηθήσει τις ευπαθείς ομάδες. Η επιστολή του στο σύλλογο πολυτέκνων στις 1 Νοεμβρίου 1931 δίδει πληροφορίες για την οικονομική κατάσταση της εποχής και τις ευαισθησίες του προς τους πολυτέκνους. Δηλώνει ότι ευχάριστα θα δεχθεί τον πολύτεκνο ασθενή να τον χειρουργήσει με το ποσό των 750 δραχμών.
«Τούτο πράττω όχι μόνο εκ φιλικού καθήκοντος, αλλά διότι έχω τη γνώμη ότι οι πολύτεκνοι δικαιούνται εξαιρετικώς όλων προνομίων, δεδομένου ότι αποτελούν τη δημιουργική δύναμη του έθνους. Θα επιθυμούσα κ. πρόεδρε να ήμουν κι εγώ εις οικονομική ευρωστία, ώστε ν’ ανοίξω τας πύλας της μικρής κλινικής μου εντελώς δωρεά. Δυστυχώς η οικονομική κρίση έχει το μοιραίο αντίκτυπο και σε μας τους γιατρούς».
Η κλινική του εγκαθίσταται σε νέο οίκημα με νέα διεύθυνση. Το γνωστοποιεί με διαφημιστική καταχώρηση στον τοπικό τύπο με ημερομηνία 12 Ιουνίου 1932.
ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Δ. Γ. ΜΑΝΕΝΤΗ
Έναντι γυμνασίου Κοζάνης. Ειδική εγχείριση και θεραπεία των στειρώσεων. Ειδικές εγχειρήσεις της φυματιώσεως. Τιμές λαϊκές. Οι προηγούμενες ευκολίες περί απόρων ισχύουν. Προσθέτει έκπτωση 30% στις οργανώσεις παλαιών πολεμιστών, εφέδρων αξιωματικών, πολυτέκνων και αυτοκινητιστών.
Το Σεπτέμβριο του 1932 στήνει έκτακτο κινητό χειρουργείο στη Βλάστη, όπως φαίνεται από καταχώρηση στον τύπο. Η κοινότητα Βλάστης με πρόεδρο τον Αθ. Σταμουλά αποφασίζουν να εκφράσουν ευχαριστίες προς τον κ. Δ.. Μανέντη που ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση και προσέφερε προθυμότατα κι εντελώς αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του στον κινδυνεύοντα υιόν της χήρας κ. Νικ. Κόκκα. Η άφιξη του γιατρού και η άμεσος χειρουργική επέμβαση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Στις 19 Ιανουαρίου 1936 με διαφημιστική καταχώρηση ενημερώνει.
ΛΑΪΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ Δ. Γ. ΜΑΝΕΝΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΥ
Ο χειρούργος κ. Διονύσιος Μανέντης δέχεται και εξετάζει μόνο ασθενείς εις την κλινική του. Εις την πόλη επισκέπτεται ασθενείς εν συμβουλίω ή κατόπιν εντολής του θεράποντος γιατρού.
Στις 28 Ιουνίου 1936 παραδίδει στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα των εργασιών που γίνανε στην κλινική του κατά την πρώτη πενταετία. Σύνολο εγχειρήσεων 412. Ιάσεις 401. Θάνατοι 6. Με τον απολογισμό της κλινικής αναγγέλλει ότι προσεχώς διαλύει την παλαιά κλινική και ιδρύει το ΜΕΓΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ «Ο ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ».
Στις 2 Ιουνίου 1952 με καταχώρηση στον τοπικό τύπο ανακοινώνει ότι ο χειρούργος Μανέντης θα βρίσκεται στο Τσοτύλι κάθε 1ο και 3ο Σάββατο εκάστου μηνός και θα δέχεται προς εξέταση ασθενείς στο ξενοδοχείο Παρθενών κι από ώρες 9-11 π.μ.
Αρθρογράφος στον τοπικό τύπο
Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Βόρειος Ελλάς» στις 17-1-1932 τοποθετείται για την οικονομική δυσπραγία, για την πείνα που ταλανίζει όλη την ανθρωπότητα. Ως αίτια της κρίσης θεωρεί τη συνέχεια των εξοπλισμών, την απομύζηση των λαϊκών τάξεων υπό των τραπεζοοικονομικών οργανισμών, την ασύδοτη παραγωγή μηχανών που μειώνουν τα εργατικά χέρια, την αύξηση του πληθυσμού της γης.
Στο Ημερολόγιο της Δυτικής Μακεδονίας του 1932 δημοσιεύει «Δυο γράμματα του Μακεδονικού Αγώνα» και το 1933 το διήγημα « Η τελευταία ηδονή».
Στην εφημερίδα «Βόρειος Ελλάς» και με τη στήλη «ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ» δημοσιεύει σειρά επίκαιρων άρθρων.
Αι βδέλλαι. Αναφέρεται στα δάνεια των Ελλήνων και την οικονομική δυσπραγία του ελληνικού νοικοκυριού.
Τα πράσινα νερά. Οι διανοούμενοι της πόλης κρύβονται βαθιά στα γραφεία των. Μένει ο φίλτατος κ. Στεφανίδης να γράφει εβδομαδιαία τα χρήσιμα άρθρα επί βιταμινών. Ο Τσιτσελίκης που δημοσιεύει ένα, δύο εκλεκτά διηγήματα το χρόνο κι ο υποφαινόμενος που γράφει ότι του κατέβει οσάκις το χειρουργείο είναι κλειστό ελλείψει αρρώστων.
Ιδεολόγοι. Αποφαίνεται ότι οι έλληνες δεν είναι ιδεολόγοι. Ενδιαφέρονται για την προσωπική ανέλιξη. Αλλάζουν πολιτικά κόμματα σύμφωνα με τα προσωπικά συμφέροντα. Επικροτεί την αρθρογραφία του Π. Κανελλόπουλου που τάσσεται κατά της βασιλείας.
Προς τους νέους ανθρώπους του λαΐκού κόμματος. Αναφέρεται στη βασιλεία. Λέγει συγκεκριμένα ότι η μεγάλη μάζα του λαϊκού κόμματος δε θέλει ασφαλώς το βασιλέα. Αγαπά τον Κωνσταντίνο, το στρατηλάτη. Όχι το θεσμό, τη βασιλεία. Εκείνου θανόντος δεν αρκεί ότι ο Γεώργιος είναι υιός του, δια να πάρει από το λαό του πατρός τη λατρεία. Όπως όταν πεθάνει ο Βενιζέλος δε θα κληρονομήσει από τους πιστούς του κανένα ο υιός Κυριάκος κι ο Σοφοκλής. Κάνει έκκληση στον Τσαλδάρη πρωθυπουργό, αρχηγό του λαϊκού κόμματος, να σταματήσει τα δημοψηφίσματα για επιστροφή του βασιλιά.
ΤΟ ΚΡΑ …ΤΩΝ ΚΟΡΑΚΩΝ. Τοποθετείται για το ζήτημα της παλινόρθωσης της Βασιλείας μετά από 13 χρόνια δημοκρατίας. Προφητικά τα λόγια του Μανέντη. Εάν επανέλθει ο Γεώργιος θα ξαναγυρίσει μία ημέρα και πάλι για το Σίτυ. Μόνο που θα έχει ωφεληθεί τις εκατοντάδες εκατομμυρίων από αναδρομικούς μισθούς, στάβλους και κτήματα… ενώ εμείς θ’ αρχίσουμε και πάλι από την αρχή. Παραθέτει τα αποτελέσματα της δημοκρατίας κατά τομείς: Κτηνοτροφία, αλιεία, δικαιοσύνη, κοινωνική πρόνοια
Προς τους νέους της Ελλάδας. Τονίζει τα αποτελέσματα της διχόνοιας από την αρχαία Ελλάδα ως τα σήμερα.
Το 1948 εκδίδει τη μακεδονική νουβέλα «ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟ ΡΟΥΠΕΛ» 119 σελίδων. Η υπόθεση συνοπτικά. Τόπος το Μπλάτσι και τα οχυρά Ρούπελ. Χρόνος από Μάρτιο 1940 ως Απρίλιο 1941.Τα πρόσωπα. Ο δάσκαλος παντρεύεται την ομορφότερη κόρη του χωριού, την Αυγούλα. Την αγαπά παράφορα. Εκείνη αγαπά το φοιτητή του χωριού Λάμπρο. Συνεχίζει μαζί του τον έρωτα. Ο δάσκαλος ανακαλύπτει τη σχέση. Στην προσπάθειά του να σκοτώσει το Λάμπρο τραυματίζει την αγαπημένη του. Οι δύο ήρωες συναντιούνται στα οχυρά του Ρούπελ αγωνιζόμενοι για την πατρίδα. Το αισθηματικό μυθιστόρημα προσελκύει τον αναγνώστη, διαβάζεται με πολύ ενδιαφέρον.
Από το 1950 με το ψευδώνυμο «Γκρίζος κρόταφος» αρθρογραφεί στην εφημερίδα
« Δυτική Μακεδονία» μέχρι της εκδημίας του.
Κατοχή-Αντιστασιακός
Κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 υπηρετεί ως έφεδρος ανθυπίατρος στο μέγα χειρουργικό τμήμα του Στρατιωτικού Νοσοκομείου. Για τις πολύτιμες υπηρεσίες του παρασημοφορείται.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής δε μένει απαθής. Οργανώνεται στην αντίσταση. Νοσηλεύει και χειρουργεί αντάρτες τραυματίες της μάχης του Φαρδύκαμπου. Τον Κώστα Χονδρογιάννη από τις Κυδωνιές Γρεβενών τον νοσηλεύει στην κλινική του επί ένα μήνα. Στη συνέχεια ο ίδιος τον μεταφέρει στη Θεσσαλονίκη. Για την αντιστασιακή του δράση φυλακίζεται από τους Γερμανούς στις φυλακές της Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφυλάκισή του η ιατρική σχολή του πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης του ανέθεσε τη διεύθυνση της χειρουργικής κλινικής του καθηγητή Κοβαζαράκη.
Ο πολιτικός
Ο Μανέντης παίρνει τη μεγάλη απόφαση. Θέλει να υπηρετήσει την περιοχή από άλλο μετερίζι. Κατεβαίνει στον πολιτικό στίβο.
Παίρνει μέρος στις εκλογές του 1950 με το συνδυασμό των Φιλελευθέρων. Λαμβάνει 2158 ψήφους έναντι 2596 του Κώστα Ταλιαδούρη και δεν εκλέγεται βουλευτής. Ο ανεξάρτητος βουλευτής Βαρβούτης λαμβάνει 5065 ψήφους. Δεν εκλέγεται βουλευτής, διότι ο συνδυασμός του δεν έπιασε το εκλογικό μέτρο.
Ο Υπουργός Ανοικοδομήσεως κ. Γκλαβάνης στις 3 Ιουλίου 1950 επισκέπτεται τα Σέρβια. Παρευρισκόμενος εκεί ο Μανέντης τον παρακάλεσε επίμονα να δοθεί εντολή ανέγερσης κτιρίου τεσσάρων δωματίων για να στεγαστεί ιατρείο. Ο υπουργός έδωσε άμεσα γραπτή εντολή. Τα Σέρβια είχαν υιοθετηθεί από τον πανελλήνιο ιατρικό σύλλογο. Την επίπλωση και την ιατρική στελέχωση την ανέλαβε ο ιατρικός σύλλογος.
Στις 5Φεβρουαρίου 1951 ο πολιτευτής Μανέντης μίλησε στο συνέδριο των Φιλελευθέρων. Τόνισε τη δυστυχία του αγροτικού κόσμου και ζήτησε την άμεση σύσταση ειδικού γραφείου εξυπηρέτησης Ελληνικής Επαρχίας και μελέτης των αγροτικών προβλημάτων.
Δημοσιεύει στις 4 Ιουλίου 1951 στην εφημερίδα Δυτική Μακεδονία άρθρο για την ανάπτυξη της Κοζάνης προτείνοντας λύσεις. Η πόλη μπορεί να γίνει τουριστικό παραθεριστικό κέντρο λόγω του δροσερού κλίματος. Ως προς τη βιομηχανική ανάπτυξη προτείνει την αξιοποίηση των μεταλλευμάτων χρωμίου, την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από την καύση του λιγνίτη, τη λειτουργία εργοστασίου τσιγάρων, τσιμέντων, κατεργασίας δέρματος.
Νοιάζεται και για τους άστεγους συμπολίτες. Με τηλεγράφημα προς τον πρόεδρο της κυβερνήσεως Σοφοκλή Βενιζέλο του αναφέρει ότι ο χαροκαμένος λαός της Δυτικής Μακεδονίας πιστεύει ότι η κυβέρνησή του επιτέλεσε το θαύμα να στεγαστεί το 60% των αστέγων. Για αυτό του προτρέπει να βρεθούν χρήματα να στεγαστεί κι ο υπόλοιπος άστεγος πληθυσμός.
Στις 13 Αυγούστου 1951 οι πολιτικοί του αντίπαλοι διαδίδουν έντεχνα, ότι αν εκλεγεί βουλευτής θα κλείσει την κλινική και θα φύγει, οπότε ο λαός θα χάσει το φιλάνθρωπο χειρουργό του. Προβαίνει σε δήλωση προς τους ψηφοφόρους ότι αν εκλεγεί βουλευτής όχι μόνο δε θα κλείσει την κλινική αλλά απεναντίας θα βρίσκεται τις περισσότερες μέρες εδώ για να εξυπηρετεί το λαό κι ως ιατρός κι ως βουλευτής με τη γνωστή εις όλους εργατικότητα, ανιδιοτέλεια και αφοσίωση.
Ο Μανέντης ως υποψήφιος βουλευτής των Φιλελευθέρων του Νομού Κοζάνης στις 27 Αυγούστου 1951 καταχωρεί στον τοπικό τύπο το Συμβόλαιο με τους ψηφοφόρους. Τονίζει ότι ο ψηφοφόρος πρέπει να δίδει σημασία στα πρόσωπα κι όχι στο κόμμα. Ο λαός να γίνεται τιμωρός σε κείνους που τον εξαπάτησαν που τον επέκλεψαν την ψήφο του και φάνηκαν ανάξιοι της εμπιστοσύνης του, χρησιμοποιούντες το τιμητικό αξίωμα του βουλευτή δια ίδια συμφέροντα. Καταλήγει ότι ο ΜΑΝΕΝΤΗΣ θα δουλέψει για τον εργάτη, για τον επαγγελματία, για τον αγρότη, για το χωριό, για το Νομό, για την Ελλάδα.
Εκλέγεται βουλευτής Κοζάνης με τους φιλελευθέρους στις 9 Σεπτεμβρίου 1951
Φιλελεύθεροι: Διον. Μανέντης 4514 ψήφοι, Γ. Βαρβούτης 4261, Κ. Ταλιαδούρης 2361.
Ελληνικός Συναγερμός: Θεόδωρος Σαράντης 5804, Δημοσθένης Δόκος 4850, Γεώργιος Καρότσης 4566
ΕΠΕΚ (Πλαστήρας): Νικ.Κουπαρούσος 4210, Ιωάν. Χρυσοχόου 3979.
Με την εκλογή του ο Μανέντης, ευγενής στο χαρακτήρα του, ευχαριστεί το λαό του Νομού Κοζάνης για την τόσο τιμητική εκλογή του.
Στις 8 Οκτωβρίου 1951 εγκαθιστά πολιτικό γραφείο σε ιδιαιτέρα πτέρυγα του κτιρίου «ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΑΝΕΝΤΗ». Δύο γραμματείς στελεχώνουν το γραφείο και βρίσκονται στη διάθεση του λαού. Στην Αθήνα μέχρι οργανώσεως ειδικού γραφείου οι πολιτικοί του φίλοι μπορούν να τον βρίσκουν στο ξενοδοχείο «Μάτζεστικ»
Στις 4 Απριλίου 1952 διαφωνεί με την αγροτική πολιτική της κυβερνήσεως. Αποχωρεί από το κόμμα των φιλελευθέρων. «Αξιότιμε κ. πρόεδρε. Δια της παρούσης καθιστώ γνωστό ότι αποχωρώ του κόμματος των φιλελευθέρων, αίρων την προς την κυβέρνηση εμπιστοσύνη μου και του λοιπού θα είμαι ανεξάρτητος αγροτικός».
Χαρακτηριστικό το κείμενο στη Δυτική Μακεδονία με τον τίτλο οι Μούλοι.
« Όταν από κάποιο παράνομο έρωτα γεννιούνται παιδιά, αυτά τα παιδιά τα περιφρονεί η κοινωνία, τα εγκαταλείπει στην τύχη των, να γυμνητεύουν στους δρόμους, να πεινούν, να αλητεύουν και να μη γίνονται δεκτά ούτε εκεί που τα άλλα τα παιδιά παίζουν βόλους και τα φωνάζουν «μούλους». Εδώ στην Ελλάδα συμβαίνει κάτι άλλο πολύ χειρότερο, ότι οι αγρότες μας ενώ δε γεννήθηκαν από παράνομο έρωτα κάθε στιγμή υφίστανται την τύχη των μούλων. Κι όμως από τον τίμιο ιδρώτα των εξαρτάται η ζωή όλης της Ελλάδας κατά 90%.. Ζήτησε ο αγρότης να του φτιάξει η Ελλάδα το σπίτι του για να μην κοιμάται κάτω από τα πεύκα, ένα ζώο για να τον βοηθάει στο όργωμα και λίγα μέτρα σωλήνες να έρχεται νερό στου χωριού τη βρύση χωρίς κοπριές και χωρίς τύφο…».
Στις 3-11-52 στέλνει τηλεγράφημα προς το Στρατάρχη Παπάγο, αρχηγό του ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ, για τις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου με την ιδιότητα του τέως αγροτικού βουλευτού Ν. Κοζάνης. Ο ίδιος δεν πολιτεύεται στις εκλογές γιατί με το πλειοψηφικό σύστημα θεωρεί ματαιοπονία την κατάρτιση Αγροτικού Συνδυασμού.
«Προσεχείς εκλογάς υποστηρίξω συνδυασμό σας εκλογική περιφέρεια Κοζάνης με την πεποίθηση ότι ερχόμενος κυβέρνηση ενθυμηθείτε τους προσφιλείς μου αγρότες οι οποίοι ενώ ποτίζουν τη γη με τον τίμιο ιδρώτα των και ενώ είναι οι ακατάβλητοι ακρίται της Ελλάδος έτυχον από την κυβέρνηση Φιλελευθέρων- ΕΠΕΚ μεταχειρίσεων σκύλων».
Στις εκλογές ο Εθνικός Συναγερμός στο Νομό Κοζάνης ήλθε πρώτος σε ψήφους. Λόγω του πλειοψηφικού εκλογικού νόμου εξέλεξε και τους 7 βουλευτές του Νομού.
Στις εκλογές του Φεβρουαρίου 1956 πολιτεύεται με το συνδυασμό της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης του Κ. Καραμανλή. Πανελλαδικά εκλέγει 162 βουλευτές. Στην Κοζάνη εκλέγει 6 βουλευτές. Μανέντης Διονύσιος 9176, Βύζας Βασίλειος 6131, Τσακιρίδης Παύλος 5772, Λαδάς Αλέκος 5518, Μπάρμπας Θ. 3929, Γουλόπουλος Χρ. 3707.
Η Δημοκρατική Ένωση του Γεωργίου Παπανδρέου εκλέγει 2 βουλευτές Βαρβούτης Γ. 9709, Ταλιαδούρης Κώστας 7299.
Υφυπουργός Γεωργίας
Ο Μανέντης ορκίζεται υφυπουργός γεωργίας, υπουργός ο Ε. Αβέρωφ. (από 29-2-56 ως 5-3-58) Κατά την πρώτη άφιξή του ως υφυπουργού στην Κοζάνη ο νομάρχης κι οι προϊστάμενοι των υπηρεσιών τον υποδέχτηκαν στα σύνορα του Νομού. Με μεγάλη λαμπρότητα τον υποδέχτηκε ο λαός των Σερβίων. Πλήθος Κοζανιτών και κατοίκων της περιφέρειας είχε συγκεντρωθεί προ του δημαρχείου να ακούσει το χαιρετισμό του υφυπουργού.
Με το πρώτο θέμα που ασχολήθηκε ήταν το καπνικό. Με απόφασή του το κράτος αγόρασε έξι εκατομμύρια οκάδες καπνά της Κεντροδυτικής Μακεδονίας.
Σε παιδαγωγικό συνέδριο των εκπαιδευτικών (27-5-1956) αναγνωρίζει ότι οι αποδοχές των εκπαιδευτικών δεν είναι ανάλογες με το επιτελούμενο εθνικό και κοινωνικό έργο που διαπράττουν και υποσχέθηκε ότι θα προσπαθήσει να τύχουν καλυτέρας τύχης.
Χαιρετισμός του υφυπουργού Γεωργίας Διονυσίου Μανέντη στο παιδαγωγικό συνέδριο των διδασκάλων Κοζάνης.
Το Μάρτιο του 1957 καθόρισε να γίνουν τέσσερα κτηνιατρεία στην Πτολεμαΐδα, Γρεβενά, Σέρβια, Βόιο. Στο Βόιο λόγω τοπικών διαφωνιών αποφάσισε να ιδρύσει το κτηνιατρείο στο Τσοτύλι και τυροκομείο στη Νεάπολη. Σκέφτεται να καλλωπίσει τον ψηλό Αϊ-Λιά. Ζητά από ιταλική εταιρία να του χορηγήσει διακόσιες βόμβες που μετά από έκρηξη θα διανοιγούν λάκκοι στους οποίους θα φυτευτούν καλλωπιστικά φυτά.
Δημοφιλία του Μανέντη στα ύψη.
Στις εκλογές της 11ης Μαΐου 1958 η δημοφιλία του Μανέντη ανεβαίνει στα ύψη. Η επιτυχία του θριαμβευτική.
Αποτελέσματα.
Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση. Έδρες 172. Στην Κοζάνη 6 με σύνολο ψήφων 49316
Διονύσιος Μανέντης 19171, Παύλος Τσακιρίδης 7266, Βασίλειος Βύζας 6669, Αλέκος Λαδάς 5442, Θωμάς Μπάρμπας 3992, Χρ. Γουλόπουλος 3958
Φιλελεύθεροι. Έδρες 36. Στην Κοζάνη μία έδρα με σύνολο ψήφων 17.363.
Εξελέγη βουλευτής ο Κώστας Ταλιαδούρης με ψήφους 4869. Για πρώτη φορά πολιτεύτηκε ο Παπακωνσταντίνου Μιχάλης και έλαβε 2316 ψήφους. Με δήλωσή του λόγω του ελάχιστου χρόνου από τα 250 χωριά μπόρεσε κι επισκέφτηκε μόνο τα πενήντα.
Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά. Έδρες 79. Στην Κοζάνη μία έδρα με σύνολο ψήφων 16.579. Εξελέγη βουλευτής ο Σεραφείμ Καρασάβας με 7616 ψήφους.
Οι άλλοι συνδυασμοί δεν εξέλεξαν βουλευτές. Τότε στο Νομό Κοζάνης, ανήκε και η επαρχία Γρεβενών, εξέλεγε 8 βουλευτές.
Κατά τις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961 πολιτεύεται με την ΕΡΕ. Πανελλαδικά
εκλέγει 176 βουλευτές. Στην Κοζάνη με 72.284 ψήφους εκλέγει έξι βουλευτές. Διονύσιος Μανέντης 12714, Λαδάς Αλέξανδρος 9031, Βύζας Βασίλειος 8965, Νάτσινας Στέφανος 7975, Τσακιρίδης Παύλος 7942, Αθανασιάδης Σταύρος 7342.
Το ΚΕΝΤΡΟ με 32.116 ψήφους εκλέγει δύο βουλευτές. Ταλιαδούρης Κωνσταντίνος 5712 ψήφους και Παπακωνσταντίνου Μιχάλης 5267. Σύνολο βουλευτών 100
Το ΠΑΜΕ με 8844 ψήφους δεν εκλέγει βουλευτή. Πανελλαδικά εξέλεξε 24 βουλευτές.
Η παράταξη τον επιβραβεύει. Ορκίζεται υπουργός Βορείου Ελλάδος.(4-11-61 ως 11-6-1963) Τον Ιούνιο του 1962 με την ιδιότητα του Υπουργού Βορείου Ελλάδος πραγματοποίησε τα αποκαλυπτήρια της προτομής, του ιατροφιλόσοφου Γ. Σακελλάριου. Επίσης στις 27 Σεπτεμβρίου 1962 παρίσταται στα εγκαίνια ηλεκτροδότησης της πόλεως των Σερβίων.
Κατά τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου1963 τα αποτελέσματα είχαν ως εξής.
ΕΡΕ 53.056 Ποσοστό 47,6%. ΚΕΝΤΡΟ 41422 .Ποσοστό 37,2%. ΕΔΑ 11843 . Ποσοστό 11843 10,2%. Προοδευτικοί. 5635 Ποσοστό 5,6%. Εκλέχτηκαν οι βουλευτές: ΕΡΕ Μανέντης 14125, Αθανασιάδης 8914, Τσακιρίδης 6223, Βύζας 6138. ΚΕΝΤΡΟ. Παπακωνσταντίνου 16248, Λαζαρίδης 9075, Ταλιαδούρης 8408
Εκλογές 16-2-1964. Ε. ΚΕΝΤΡΟΥ 50854 Γενικό ποσοστό 52,78%. Έδρες 171. ΕΡΕ 47052 Γενικό ποσοστό 35% Έδρες 107. ΕΔΑ 11406. Γενικό ποσοστό 12% Έδρες 22. Εκλέχτηκαν οι βουλευτές: Ε. ΚΕΝΤΡΟΥ Παπακωνσταντίνου Μ. 13773, Ταλιαδούρης Κ. 12084, Λαζαρίδης Γ.9.101, Καστανίδης Γ. 4604 ΕΡΕ Μανέντης Δ. 11312, Αθανασιάδης Σ. 7849, Τσακιρίδης Π. 7134
Το 1974 εκλέγεται βουλευτής Κοζάνης με τη Ν. Δημοκρατία. Λαμβάνει 9.288 ψήφους. Εκλέγεται βουλευτής με τη Β! κατανομή, γεγονός που τον πίκρανε ιδιαίτερα.
Τα αποτελέσματα αναλυτικά.
Ν. Δημοκρατία Εκλεγέντες βουλευτές άπαντες. Θ.Βύζας 12552, Στ.Αθανασιάδης 12139, Γεώρ. Παπδόπουλος 9769, Π.Τσακιρίδης 9741, Διον. Μανέντης 9288
Ένωση Κέντρου Νέες Δυνάμεις. Μ.Παπακωνσταντίνου 6034, Γ.Λαζαρίδης 4495 ΠΑΣΟΚ Μ.Κυρατσούς 2788, Μ.Νάτσινας 2468
Ο θάνατός του
Στις 29 Ιανουαρίου 1975 αφήνει την τελευταία του πνοή. Η σορός του μεταφέρθηκε από την Αθήνα και ενταφιάσθηκε στην Κοζάνη που τόσο αγάπησε, που τόσο νοιάστηκε για την οικονομική και πολιτιστική ανέλιξή της.
Το άγγελμα του θανάτου πίκρανε όλη την περιφέρεια. Ο φτωχός λαός κλαίει για το δικό του γιατρό. Το γιατρό που δεν έπαιρνε ποτέ χρήματα από κείνο που δεν είχε. Το γιατρό που η φήμη του είχε ξεπεράσει τα τοπικά όρια. Ασθενείς από τα πέρατα της Δυτικής Μακεδονίας, από τα Γιάννενα κι από άλλες περιοχές της Ελλάδας εδώ ερχόταν να χειρουργηθούν, να θεραπευτούν. Κατά την ημέρα της κηδείας Κοζανίτης έλεγε « Προ 28 ετών μου έκαμε ο Μανέντης εγχείρηση του στομάχου μου κι από τότε έγινα σιδερένιος».
Η πολιτεία τον τίμησε δεόντως. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη κι αποδόθηκαν στο νεκρό τιμές εν ενεργεία υπουργού. Η βουλή των Ελλήνων κατά τη συνεδρίαση της 30ης Ιανουαρίου, ημέρα της κηδείας του Μανέντη τήρησε ενός λεπτού σιγή.
Ο πολιτικός του αντίπαλος Μιχάλης Παπακωνσταντίνου κατά τον επικήδειο λόγο τόνισε
«Ήξερες να κάνεις τους αγώνες σου δυναμικά, γιατί ήσουν δυνατός, αλλά μέσα σε όρια επιτρεπτά. Υποστήριζες με πάθος τις θέσεις σου, αλλά σεβόσουν και τις απόψεις των αντιπάλων σου. Φανατιζόσουν και φανάτιζες αλλά με τρόπο πολιτισμένο. Θυμούμαι τη φροντίδα σου μήπως οι φίλοι σου και οι φίλοι μου, σε εποχή έντονου προεκλογικού αγώνα ξεπεράσουν αυτά τα όρια και πάντοτε πετυχαίναμε να κρατήσουμε τους πολιτικούς μας αγώνες σε επίπεδα πολιτισμένων πολιτικών μαχών που τόσο ταίριαζαν άλλωστε και στην ψυχοσύνθεση και στην επιθυμία των συμπατριωτών μας».
Στις 20 Απριλίου 1975 για την κενωθείσα βουλευτική έδρα πραγματοποιήθηκαν επαναληπτικές εκλογές.. Νικητής ανεδείχθη ο Ιωάννης Βαγιάτης γεωπόνος, πρώην Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας.
Σε επίπεδο νομού τα αποτελέσματα: Ν.Δ 43491 ψήφους, 55,5% .Ένωση Κέντρου 30049 ψήφους, 38,44%. Ανεξάρτητοι 4752 ψήφους, 6,06 %
Το 1977 ο Ιατρικός σύλλογος Κοζάνης εκδίδει σε βιβλίο Μικρό Ανθολόγιο με διηγήματα και ποιήματα του Διονυσίου Μανέντη που δημοσιεύτηκαν στο Ημερολόγιο Δυτικής Μακεδονίας και στο «Μακεδονικό Ημερολόγιο».
Ο Πρόεδρος του Ιατρικού συλλόγου Κοζάνης Ιωάννης Αθ. Σιώζιος αναφέρει σχετικά.
«Ο Διονύσιος Μανέντης υπήρξε μια πολύπλευρη προσωπικότητα που δέσποσε στην κοινωνία του Νομού Κοζάνης αλλά και ευρύτερα της Δυτικής Μακεδονίας ως γιατρός, λογοτέχνης και πολιτικός για πολλές δεκαετίες μέχρι το θάνατό του. Ίδρυσε τη χειρουργική κλινική Καλός Σαμαρείτης και λάμπρυνε το ιατρικό σώμα της Κοζάνης σε χαλεπούς καιρούς. Κεφαλλονίτης στην καταγωγή αλλά μέτοικος Κοζανίτης, αγάπησε με πάθος την Κοζάνη και ζυμώθηκε μαζί της, αφήνοντας το λογοτεχνικό του ταλέντο να εκφράσει ό,τι πλημμύριζε η ψυχή του. Τίμησε αλλά και τιμήθηκε από το λαό της Κοζάνης, σαν πολιτικός, για πολλά χρόνια». (16\11)
ο Mανέντης και η συνταξιοδότηση των αγροτών
Στις 23 Αυγούστου 1960 η τοπική εφημερίδα ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ δημοσίευσε ότι το ΒΗΜΑ στις 3 Ιανουαρίου 1958 έγραψε «ότι θα δοθεί μηνιαία σύνταξη 300 δραχμών εις έκαστο αγρότη που υπερβαίνει το 65ον έτος της ηλικίας. Ο Υφυπουργός Γεωργίας κ. Μανέντης (29-2-56 ως 5-3-58) ανακοίνωσε ότι εντός του πρώτου διμήνου του νέου έτους ελπίζει να έχει περατώσει τη μελέτη του για τη συνταξιοδότηση των αγροτών και την οποία θα υποβάλει στην κυβέρνηση για περαιτέρω εξέταση».
Πάλι στη Δυτική Μακεδονία της 1-12-1960 γράφτηκε ότι το νομοσχέδιο για τη συνταξιοδότηση των αγροτών κατατέθηκε στη βουλή κι ο Δ.. Μανέντης κατά την αγόρευσή του είπε: «Κύριοι βουλευτές, ο ομιλών κατά τη συνεδρίαση της βουλής της 5-2-1960 έλεγον εν κατακλείδι της αγορεύσεώς μου τα εξής: Υπήρξα, κύριοι, ο πρώτος… αναγιγνώσκει (δεν δημοσιεύονται στην εφημερίδα) Κύριοι συνάδελφοι, αυτά έλεγον ενώπιον της Εθνικής αντιπροσωπείας επ’ ευκαιρία της συζητήσεως της υπό του κ. Παπανδρέου υποβληθείσης προτάσεως Νόμου περί παροχής συντάξεως εις τους γέροντας, διότι ελέχθη ότι η κυβέρνηση υπό την πίεση της προτάσεως Παπανδρέου και της προτάσεως ΕΔΑ, ηναγκάσθη να εισαγάγει το υπό κρίσιν σχέδιο Νόμου. Δεν αναφέρω ακόμη το σχετικό δημοσίευμα (Βήμα 3-1-58) όπου αναφέρονται δηλώσεις μου, ότι κατ’ εντολή του προέδρου της Κυβερνήσεως είχα αρχίσει τη μελέτη παροχής συντάξεως εις τους αγρότες από τον Ιανουάριο του 1958.
Κύριοι συνάδελφοι το υπό κρίσιν σχέδιο νόμου, έχει πράγματι ιστορική σημασία, διότι δι’ αυτού παύει πλέον ο Έλλην αγρότης, ο τσοπάνος, ο λοτόμος να αισθάνεται εγκαταλειμμένος από τη φροντίδα της πολιτείας.
Το νομοσχέδιο καλύπτει τρεις τομείς. Πρώτο τη σύνταξη γήρατος, δεύτερο την ασφάλιση εκ χαλάζης και τρίτον την ιατρική περίθαλψη».
Ο Μανέντης με ορθό πολιτικό νου γνώστης των προβλημάτων της ιατρικής περίθαλψης και ασφαλιστικής πρόνοιας ζητά βελτιώσεις στο Νομοσχέδιο. Υποστηρίζει ότι δεν είναι ορθό η ιατρική περίθαλψη να γίνεται από διάφορα υπουργεία, παρά μόνο να παρέχεται από το Υπουργείο Προνοίας. Νοιάζεται για τους αγρότες, βρίσκει τρωτά στο σχέδιο νόμου. Πρωτοπόρος στην κοινωνική ασφάλιση. Αναφέρει συγκεκριμένα: «Ουδεμία φροντίς λαμβάνεται δια τους αγρότας εκείνους, οι οποίοι ενώ θα είναι ασφαλισμένοι 12-20 χρόνια που θα καταβάλουν εισφορές και θα τύχει να πάθουν ατύχημα και καταστούν ανάπηροι, να περιμένουν να πάρουν βοήθημα όταν συμπληρώσουν το 65ον έτος».
Στη «Δυτική Μακεδονία» της 8 –1- 1962 δημοσιεύεται ότι ο Νόμος περί «Γεωργικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων» πήρε αριθμό 4169\1961και προέβλεπε εφαρμογή από 1-1-1962.
Η πληρωμή των συντάξεων των αγροτών θ’ αρχίσει από 1ης Ιουλίου 1962. Σ’ αυτόν καθιερωνόταν έμμεση εισφορά 3 % επί της αξίας των διακινουμένων αγροτικών προϊόντων ως και άμεσες ετήσιες εισφορές 180 δρχ., 240 δρχ., 300 δρχ. κατά κατηγορία.
Οι ακτήμονες θα επιβαρύνονταν με 100 δρχ. ετησίως
Ο Μανέντης αγαπήθηκε και αγάπησε τους αγρότες. Στην κλινική του περιέθαλπε, χειρουργούσε δωρεά άπορους αγρότες. Τους επισκεπτόταν στα χωριά, στον τόπο της δουλειάς, πονούσε για τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης. Ήλθε σε ρήξη με τον πολιτικό του φορέα. Είχε το θάρρος να αντιστέκεται. Στις 31 Ιουλίου 1952 διαφωνεί με την αγροτική πολιτική της κυβερνήσεως. Αποχωρεί από το κόμμα των Φιλελευθέρων.
Η αγανάκτηση φάνηκε αποτυπωμένη σε άρθρο του στην εφημερίδα «Ελληνική Μακεδονία» της 4-8-1952 με τίτλο «Οι Μούλοι». Οι αγρότες, απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας, επιδοκιμάζουν την πολιτική απόφαση του βουλευτή Μανέντη. Του στέλνουν συγχαρητήρια τηλεγραφήματα. Η κυβέρνηση ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων κάτω από την κοινωνική πίεση τον Οκτώβριο παραιτείται προκηρύσσοντας εκλογές για τις 16 Νοεμβρίου 1952.
Ο πολιτικός, ο άνθρωπος Μανέντης με τις παρεμβάσεις του ευεργέτησε την αγροτική τάξη. Πρωταγωνίστησε στο νομοσχέδιο περί αγροτικών και κοινωνικών ασφαλίσεων. Ο προσωπικός του αγώνας δικαιώθηκε.
Για τις πολύπλευρες υπηρεσίες του τιμήθηκε από τους πολίτες του Νομού. Τον εξέλεξαν επτά φορές βουλευτή, 1951, 1956, 1958, 1961, 1963, 1964, 1974. Η τοπική κοινωνία τον τίμησε με μία μικρή οδό πέντε οικοδομών, η οποία συμβάλλει στην οδό Τακιατζήδων και Νικολάου Χαλκιά.
Η προτομή του στήθηκε με δαπάνη της οικογένειας. Βρίσκεται στο κτίριο (σήμερα στεγάζεται η ΕΡΑ), συνέχεια της πρώην κλινικής του, επί της οδού Τράντα.
ΚΟΖΑΝΗ(20\1976)
Το ποίημα με τον τίτλο ΚΟΖΑΝΗ το έγραψε το 1935. Αρχίζει με το σημείο αναφοράς της πόλης, το καμπαναριό, την αρχιτεκτονική των σπιτιών, τα γραφικά καλντερίμια, τα πατροπαράδοτα σαρμάδια, την κορυφαία εκδήλωση της Αποκριάς με την πάνδημη συμμετοχή, τα καστροβούνια του Αηλιά και του Μπούρινου. Το ποίημα μελοποιήθηκε σε δίσκο «Αργά φεύγει ο καιρός» από το γνωστό καλλιτέχνη Βαγγέλη Βέττα.
Ένα παλιό καμπαναριό κι αυλότοιχοι τόσο ψηλοί.
Κάτι πορτίτσες με καρφιά και δυνατές αμπάρες.
Χαγιάτια μέσα που κοιτούν την ανθισμένη τους αυλή,
διβανιλίκια που κρατούν των πάπων τις λαχτάρες.
Στο τζάκι καίνε σιγανά στραβές οι ρίζες τ’ αμπελιού
και με την ίδια τη φωτιά βράζουνε τα σαρμάδια
από το «φόρο» εκεί ψηλά βλέπεις το γέρμα του ηλιού
τ’ Ολύμπου πέρα τις κορφές τα μαγεμένα βράδια .
Στο καλντερίμι το σκληρό περνάει η αφράτη κοπελιά
χαμηλοβλέπει ντροπαλή και χαιρετάει μια άλλην.
Δεν ονειρεύεται ποσώς έρωτες, χάδια και φιλιά
ένα γαμπρό μα αφού φορές θα γίνει καρναβάλι.
Και σαν έρθουν οι Αποκριές των εορτών η εορτή
ντύνονται όλοι και γλεντούν με φλογισμένο κέφι
κι η μπάμπω βάζει λιβαντέ και άσπρη μάσκα κεντητή
και σαν τσιγκάνα στο «φανό» χτυπάει κάποιο ντέφι.
Πάνω ψηλά ο Αη Λιας θυμίζει Λυκαβηττό
κάποιες ραχούλες δίπλα του θυμίζουν άλλα κάστρα
κι ο Μπούρινος μ’ ένα απαλό αγέρι φέρνει βουητό
αφού τα αιώνια ελάτια του μοσχοβολούν τ’ άστρα.
Και τον χειμώνα το βαρύ το χιόνι ως πέφτει το πολύ
ότι δικό σου άγαλμα σε μια νυχτιά το φκιάνει,
σα μια νεράιδα ξωτική σα μια νυφούλα ντροπαλή
παραμυθένια γίνεσαι στα μάτια μας ΚΟΖΑΝΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου