Κυρακαλή Γρεβενών

60.Κυρακαλή, η  (προσφυγικός οικισμός)

Γράφει ο Βασίλης Αποστόλου (Από το βιβλίο μου "ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΓΡΕΒΕΝΩΝ" σελ.386. Κοζάνη 2018

Γενικά: Χτισμένος σε υψόμετρο 586 μέτρων, βρίσκεται πολύ κοντά στα Γρεβενά, 6 χιλιόμετρα. Βόρεια του χωριού περνά ο Γρεβενίτης ποταμός. Σήμερα κατοικείται από πρόσφυγες που προέρχονται από την περιοχή Ακ-Νταγ-Μαδέν (Τοχούζ), Σαμψούντα, (Παχτσατσούχ), Προύσα, (Λοπάδι, Μιχαλίτσι).

Κοινοτικά: Το 1918 προσαρτάται στην κοινότητα Γρεβενών. Στις 30-11-1927 ορίζεται έδρα κοινότητας Κυρακαλής και το 1997 στο Δήμο Γρεβενών.

 Στον εκλογικό κατάλογο της Υποδιοικήσεως Γρεβενών του 1914 ήταν εγγεγραμμένοι 95 μουσουλμάνοι οι οποιοι αναχώρησαν από την Κυρακαλή σύμφωνα με το  άρθρο 3 της σύμβασης της Λοζάνης που υπογράφτηκε στις 30-1-1923 περί ανταλλαγής των ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών  στις 9-4-1924.

Ο Έπαρχος Ι. Ριζοδήμος στις 1-10-39 εγκρίνει τα πρακτικά της διενεργηθείσης δημοπρασίας σχετικά με την ενοικίαση κοινοτικού αγρού εκτάσεως 2,5 στρεμμάτων κειμένου στη θέση «Αυλαγάδες» με ετήσιο μίσθωμα 85 οκάδων σίτου  (60/2021).

            Ο Έπαρχος Γρεβενών Ι. Ρηζοδήμος  στις 2-4-40 υποβάλλει αίτηση του Ανέστη Γ. Καραχισαρίδη, κατοίκου Κυρακαλής «περί παραχωρήσεως δικαιώματός του επί διπλώματος ευρεσιτεχνίας εις την Βασιλική Αεροπορία» (60/1621).

Αίτησις της κοινότητας Κυρακαλής  στις 25-1-57 προς το Νομάρχη Κοζάνης περί χορηγήσεως πιστώσεων δια την κατασκευή έργων αρδεύσεως αναφέρει ότι: «Στην  κοινότητα διαμένουν  67 οικογένειες ασχολούμενοι με τη γεωργία χωρίς να εξασκούν έτερο βοηθητικό επάγγελμα η δε εργασία των προορίζεται αποκλειστικώς και μόνο με την καλλιέργεια σίτου και αραβοσίτου. Περισσότεροι δεν εξοικονομούν ούτε και το ψωμί της οικογενείας των, εκ των ολίγων στρεμμάτων γης τα οποία παρεχωρήθησαν κατά την οριστική διανομή το έτος 1934. Αναγκάζονται οι περισσότεροι να εγκαταλείπουν την οικογένειά των και να εργάζονται στα ξένα ως εργάτες δια να εξοικονομήσουν το ζην της οικογενείας των.

            Και επειδή εις το χωριό μου δεν ευρίσκεται ούτε ένα στρέμμα ποτιστικό για καλλιέργεια κηπευτικών, έχομε δε συνεχιζόμενη έκταση παραπλεύρως του ποταμού Γρεβενίτη περίπου τα 800 στρέμματα γης τα οποία κατέχουν άνω των 50 οικογενειών, δύναται δε να ποτιστεί εκ του ποταμού δι’ αντλητικού μηχανήματος και να αυξάνεται η παραγωγή των κατοίκων κατά το δεκαπλάσιο. 

            Και επειδή η εγκατάσταση αντλητικού συγκροτήματος και η κατασκευή τσιμενταύλακος στοιχίζει περίπου τα 120 χιλιάρικα, οι κάτοικοι είναι όλοι τελείως άποροι και πτωχοί δε δύνανται εκ των ιδίων αυτών εξόδων να προβούν στην εγκατάσταση του εν λόγω συγκροτήματος. Επίσης δε και η κοινότης ημών και αυτή δε διαθέτει τους ανάλογους πόρους ίνα αναλάβει την κατασκευή του εν λόγω έργου καθότι τα πραγματοποιηθέντα έσοδά της δεν υπερβαίνουν τις 14.000 δραχμές ετησίως και εις την τελευταία διετία κατασκεύασε  διάφορα έργα υδρεύσεως. Ανέλαβε δε και την κατασκευή Γεφύρας η οποία στοιχίζει 130.00 δραχμές, ευρίσκεται δε χρεωμένη περίπου τις 40.000 στο δημόσιο.

            Και επειδή με το ως άνω έργον εάν κατασκευασθεί δύνανται οι κάτοικοι να καλυτερεύσουν τη ζωή των αυξάνοντες την παραγωγή και τα έσοδά των κατά το δεκαπλάσιο καλλιεργούντες τις ως άνω αναφερόμενες εκτάσεις εκ οκτακοσίων (800) στρεμμάτων γης δια λαχανόκηπων, τριφυλλιού, πατάτας, φασόλια, αραβοσίτου κ.λ.π Δύναται να αυξηθεί και η κτηνοτροφία του χωριού.

            Και δια ταύτα παρακαλώ εις την επιτροπή παραμεθορίων περιοχών και εγκρίνεται το ως άνω ποσόν των 120.000 δραχμών εκ του προγράμματος των παραμεθορίων περιοχών εις την οποία υπαγόμεθα ίνα εύρουν εργασία τα 275 άτομα του χωριού μου εργαζόμενοι και θα αυξηθεί η παραγωγή κατά το 10πλάσιον και καλυτερεύσει τη ζωή των η οποία όπως είναι σήμερον είναι μαρτύριο λόγω της μικρής παραγωγής την οποίαν παράγουν εκ σίτου και αραβοσίτου εις ποσότητα και αξία» (60/1090).

            Ο Νομάρχης Κοζάνης επισκέφθηκε τον οικισμό, προκειμένου να λύσει ζωτικά ζητήματα της υδρεύσεως και επιδιορθώσεως του ετοιμόρροπου δημοτικού σχολείου (Μ.Β 8-10-33). 

Εκπαίδευση: Διδακτηριακή κατάσταση του σχολείου το έτος 1937: «Οίκημα εκκλησιαστικόν. Μαθητές 45. Είναι ακατάλληλο διότι είναι χαμηλόν, ανθυγιεινόν και ετοιμόρροπον. Προκειμένου περί κατασκευής νέου διδακτηρίου η σχολική εφορεία προέβη στην εξεύρεση καταλλήλου οικοπέδου χορηγηθείσης υπό της κοινότητος. Επρομηθεύθη δια δημοπρασίας 150 κ.μ λίθου τους οποίους τώρα μεταφέρει δια προσωπικής εργασίας στο οικόπεδο του σχολείου. Δύναται να διαθέσει την χρησιμοποιηθησομένη ξυλεία δια το νέον διδακτήριον εκ των 23 λευκών του σχολείου. Αδυνατεί όμως να προβεί στην τοιχοποιία  διότι το σχολικό ταμείο δε διαθέτει επαρκείς πόρους. Οι κάτοικοι εκτός της προσωπικής εργασίας και της τοιαύτης των υποζυγίων δε δύνανται να προσφέρωσι προς τον σκοπόν τούτον, διότι τυγχάνουν πτωχοί πρόσφυγες (Απατζίδης)» (60/619).

Ιερά: Στην πλατεία δεσπόζει η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ενοριακός ναός. Προφήτης Ηλίας, Ζωοδόχου Πηγής. Στον κώδικα της Μονής Μεταμορφώσως του Σωτήρος ο οικισμός γράφεται ως Κερακαλή με 15 αφιερωτές (μεταξύ των οποίων Ηλία και Αδάμ ιερέων) της Α΄ Γραφής από 1534-1692 και 2 αφιερωτές από το 1692 και μετά λόγω του εξισλαμισμού των κατοίκων.

Κοινοτικό Δελτίο Απογραφής: Δελτίο Ζημιών (1941-1944). Πρόεδρος Δημήτριος Απαζιάδης. Οικίες 60. Πληθυσμός 313. Καταστραφείσαι οικίαι 49 δια πυρπολήσεων υπό των Γερμανών και Ιταλών στις 23-7-1942, 30-8-43 και 10 Ιουλίου 1944. Θύματα 8 άντρες.

Οδοποιΐα: Ο πρόεδρος της κοινότητας στις 3-2-38 αναφέρει  στη Διοικητική Επιτροπή Ταμείου οδοποιΐας Γρεβενών ότι το κοινοτικό συμβούλιο κατά την κατάρτιση του προϋπολογισμού 1938-39 ενέγραψε εις τον προϋπολογισμό της κοινότητας πίστωση δρχ. 20.000 δια την κατασκευήν γεφύρας επί του ποταμού Γρεβενίτικου. Επέβαλε δε τετραήμερο προσωπική εργασία δια τη μεταφορά απάντων των υλικών των διατιθεμένων δια την κατασκευήν της γεφύρας. «Επειδή όμως τα οικονομικά της κοινότητος δεν επιτρέπουν την αναγραφή μεγαλύτερης πιστώσεως και ως εκ τούτου δεν θα καταστεί δυνατή η αποπεράτωση των εργασιών ταύτης ένεκα της αιτίας ταύτης υποβάλλουμε τη θερμή παράκληση όπως προικοδοτήσετε την κοινότητά μας δι’ ενός σεβαστού ποσού ίνα ομού μετά της υπό του κοινοτικού συμβουλίου διατεθείσα πίστωση καταστεί δυνατή η πλήρης αποπεράτωση των εργασιών της γεφύρας ταύτης, δοθέντος ότι δια της γεφύρας ταύτης θα εξυπηρετούνται η κοινότης και τα συμφέροντα των κατοίκων. Θα καταστεί δε δυνατή η επικοινωνία μετά της πόλεως Γρεβενών ήτις εν καιρώ χειμώνος διακόπτεται πάσα συγκοινωνία».

Οικονομία: «Τα σιτάρια κατεστράφησαν. Θερίζονται μόνο για το άχυρο. Από 18 κοιλά που έσπειρε ο Μιχαήλ Παραχισαρίδης μόνο το 1/5 του σπόρου θα μάσει. Τα αμπέλια κατεστράφησαν. Καπνά δεν καλλιεργήθηκαν φοβούμενοι την ακρίδα» (Μ.Β 7-8-30).

 Το έτος 1936 καλλιεργήθηκαν κρόμμυα 10 με διατεθέντα σπόρο 400 οκάδες, αραβόσιτος ξηρικός 500 με σπόρο οκάδες 2000, κριθή 5 στρέμματα με 135 οκάδες σπόρο, βρώμη 10 στρέμματα με 1500 οκάδες σπόρο, σανό ρόβης 20 στρέμματα με 210 οκάδες σπόρο, ξηρικό τριφύλλι 2 στρέμματα με 8 οκάδες σπόρο, γεώμηλα ξηρικά 5 στρέμματα με 250 οκάδες σπόρο.

Πληθυσμός: 1913=191. 1920=215. 1928=249. 1940=278. 1951=206. 1961=252. 1971=136. 1981=145. 1991=163. 2001=163. 2011=130. (43^ος κατά σειρά από τους 112 απογραφέντες οικισμούς της Π.Ε Γρεβενών με την απογραφή του 2011). Στο κατάστιχο του έτους 1564 (ΤΤ 350) των Οθωμανικών αρχείων της Κων/πολης ο οικισμός είχε 14 κατοικίες και το ποσό φόρου που πλήρωνε ήταν 2.240 άσπρα ενώ το 1579 ήταν 38 κατοικίες και ο φόρος ήταν 3.400 άσπρα.

Σύλλογοι: Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Κυρακαλιωτών Γρεβενών .

Κυπαρίσσιον Γρεβενών

59. Κυπαρίσσιον, το (Μπίσιοβον)

 Γράφει ο Βασίλης Αποστόλου (Από το βιβλίο μου "ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΓΡΕΒΕΝΩΝ" σελ.386 Κοζάνη 2018

Γενικά: Ονομαστό μαστοροχώρι είναι χτισμένος σε υψόμετρο 940 μέτρων με πλησιέστερους οικισμούς  Καλλονή, Τρίκορφο, Άγιο Κοσμά, Δασύλλιο. Η πλακόστρωτη πλατεία, τα πετρόχτιστα σπίτια κτισμένα από τοπικούς τεχνίτες δίδουν μια ομορφιά και αισθητική στον τόπο (Βικιπαίδεια). Μεγάλες παροικίες Κυπαρισσιωτών βρίσκονται σε Γρεβενά, Τρίκαλα, Αλεξάνδρεια, Καβάλα, Γερμανία, Αμερική και Αυστραλία. Άγαλμα του στρατηγού του δημοκρατικού στρατού Νικόλαου Θεοχαρόπουλου (καπετάν Σκοτίδα)  (1915-1949) στήθηκε στον οικισμό (kiparissi.webnode.gr)

Από δω κατάγεται ο διατελέσας πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γεώργιος Στεργιάδης (1927-2000) http://www.ellinismos.gr

Κοινοτικά: Στις 31-12-1918 ορίζεται έδρα κοινότητος Μπισόβου. Στις 1-2-1927 μετονομάζεται σε Δύσβατον και το 1928 σε Κυπαρίσσι. Προσαρτάται στο Δήμο Κοσμά του Αιτωλού το 1997 και το 2010 στο δήμο Γρεβενών. Στον εκλογικό κατάλογο της Υποδιοικήσεως Γρεβενών του 1914 ήταν εγγεγραμμένοι 95 εκλογείς. Στις εκλογές του 1915 ψήφισαν στο εκλογικό κέντρο Λουντζίου (Καλλονής).

Η Διοίκηση Χωροφυλακής Κοζάνης αναφέρει στο Νομίατρο στις 18-7-31 ότι στο χωριό Κυπαρίσσι σημειώθηκαν τέσσερα κρούσματα οστρακιάς εκ των οποίων το ένα θανατηφόρο (60/1666).

Ο πρόεδρος της κοινότητας στις 29-8-1937 αναφέρει στο Νομάρχη ότι οι οικογενειακές του ασχολίες και οι ελάχιστες γραμματικές γνώσεις κωλύουν την εκτέλεση του καθήκοντος ληξιάρχου για τούτο προτείνει ως ληξίαρχο της κοινότητας τον νυν υπηρετούντα ειδικό γραμματέα της κοινότητος Λάζαρον Σταυρόπουλον,  ο οποίος εργάζεται λίαν επιμελώς και ευκόλως δύναται να ανταπεξέλθει στα ληξιαρχικά καθήκοντα λόγω και της αρτίας του μορφώσεως, αμοιβή δε προς τα 20% επί του οργανικού του μισθού ως γραμματέως.

Ο πρόεδρος στις 12 Μαΐου 1950 αναφέρει ότι οι κάτοικοι μόλις επαναπατρίσθηκαν και δεν πρόλαβαν να καλλιεργήσουν.

Ο έρανος του Ε.Ε.Σ το έτος 1958 απέδωσε 88 δρχ. και το 1959 δραχμές 59.

Τον Οκτώβριο του 1959 διατέθηκε πίστωση 15.000 δραχμών για κατασκευή λεκανών ποτίσματος. Επίσης ψήφισε ποσό 500 δραχμών υπέρ της εκκλησιαστικής επιτροπής της κοινότητας, 1000 δρχ, υπέρ της σχολικής εφορείας, 1500 δρχ. υπέρ επισκευής του σταθμού χωρ\κής Καλλονής. Εκμίσθωσε πλεονάσματα βοσκών στην κοινότητα στον τελευταίο πλειοδότη Γεώργιο Τσιόνα κατοίκου Αβδέλης την περίοδο 1959.

Κοινοτικό Δελτίο Απογραφής 29-9-1946: Το κοινοτικό Συμβούλιο με πρόεδρο το Χαράλ. Κωτουλόπουλο και μέλη Γεώρ. Ζησόπουλο, Βασ. Κωτούλα, Κων. Σταυρόπουλο αναφέρουν ότι  από τις 88 οικίες κατεστράφησαν 16 παρά των Γερμανών στις 10 Ιουλίου 1944. Θύματα τρία (αρ.3) ανά εν υπό των Γερμανών, υπό των ανταρτών, Αλβανικό μέτωπο.

Αρχαιότητες: Ίχνη αρχαίου οικισμού στη θέση “Παλαιόκαστρo” (Σαμσάρης).

Οικονομία: Οι γεωργοκτηνοτρόφοι Παπαδόπουλος Αθανάσιος, Παπαδόπουλος Κων/νος, Χασιώτης Στέργιος, Σταυράκης Αθανάσιος, Θεοχαρόπουλος Νικόλαος, Μιχαλόπουλος Παναγιώτης, Κυράτσιου Σώμινα, Παπαγιάννης Στέργιος, Στεργιάδης Σπυρίδων, Παπαγιάννης Στεργιάδης, Μιχάλινα Γκατρανάτσιου, Γιάννινα Παπαλεξοπούλου, Βασίλειος Παπαδόπουλος, Δημήτριος Μήκας, Νικόλαος Θ. Τζιόλας, Θεόδωρος Τζιόλας, Ματθαίος Μυλωνάς, Χρήστος Παπαγιάννης, Γιάννης Γκαπράνης, Νικόλος Γκαμπράνης, Λάμπραινα Γκαρανάτσιου, Βασίλειος Κωτούλας, Νικόλαος Κωτούλας, Θωμάνινα Κωτούλα, Νικόλαος Σ. Κωτούλας, Θεόδωρος Αναγνώστου, Νικόλαος Γκαρανάτσιος, Αλέξανδρος Ευαγγελόπουλος στις 12-5-26 αναφέρουν στο Νομάρχη  ότι το  κοινοτικό Συμβούλιο της κοινότητος Μπισιόβου την 4^ην Μαΐου 1926, το χρόνο που οι περισσότεροι απουσίαζαν μετά των αιγοπροβάτων στην  Ελασσώνα εσπευσμένως έλαβε απόφαση όπως απαγορευθεί η βόσκηση των αιγοποιμνίων στο ήμισυ της κτηματικής περιφερείας Μπισιόβου, το οριζόμενο στα σημεία Βούζλο, ποταμός, Κοσμά-Μύλος, δημόσιος δρόμος και Σέλιμα ήτοι έκταση 6-8 χιλιάδων στρεμμάτων με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατος ο ποτισμός των αιγοπροβάτων από Ιουλίου μέχρι και του Οκτωβρίου. Ζητούν την ανάκληση της αποφάσεως του Κοινοτικού Συμβουλίου (60/893).

Λειτουργούσαν δύο νερόμυλοι  εκ των οποίων ο ένας εκκλησιαστικός.

Στον οικισμό λειτουργεί η πρότυπη καθετοποιημένη Μονάδα “Επίλεκτα Πτερωτά Θηράματα” του Ευάγγελου Παπαδόπουλου με αναπαραγωγή και τυποποίηση των εκλεκτών ειδών πτερωτού κυνηγιού: του Φασιανού, της Πέρδικας και των Ορτυκιών (http://www.fasianos.gr)

Γεφύρι Παπατάκη. Χτίστηκε το 1920, τρία χιλιόμετρα ΒΑ του χωριού στο δρόμο Κυπαρισσίου-Αγ.Κοσμά.

Εκπαίδευση: Βίσοβον έχει 320 ψυχάς Ελληνικάς, σχολήν μικτήν τερατάξιον εν η διδάσκονται 20 μαθηταί  και 8 μαθήτριαι υπό ενός διδασκάλου, ιερέα 1. (Μακεδονικόν Ημερολόγιον 1913 σελ.210).

Διδακτηριακή κατάσταση του σχολείου το έτος 1937: Οίκημα δημόσιο. Μαθητές 80 σε μία αίθουσα (60/619).

Σήμερα το πέτρινο  δημοτικό σχολείο κτισμένο το 1915 ανακαινισμένο, φιλοξενεί είδη της παραδοσιακής παράδοσης, όπως εργαλεία, σκεύη, φωτογραφίες.

Αποτελείται από 80-100 οικογένειες, επειδή δεν επαρκούν εκ της γης παραγόμενα προϊόντα, αναγκάζονται να εκπατρίζονται σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Ο δημοδιδάσκαλος Κων. Παπαγεωργίου, ο αιδεσιμότατος Παπαγιάννης Στεργιάδης, ο προύχων Χαρ. Κωτουλόπουλος εργάζονται με ζήλο για το καλό της κοινότητας (Μ.Β 22-1-33).

Με την πρωτοβουλία του δημ. σχολείου Κυπαρισσίου την ημέρα της Πρωτομαγιάς εγένετο εκδρομή σχολική των Δημοτικών Σχολείων Κυπαρίσσι, Καλλονής, Τρικόρφου, Αγίου Κοσμά και Εκκλησιάς στη μαγευτική τοποθεσία του εξωκκλησιού του Αγίου Δημητρίου (Β.Ε 30-5-37).

Η σχολική Εφορεία  δια του γραμματέα της Γ. Παπαγεωργίου εκφράζει την άκρα ευαρέσκεια για 71 πατριώτες διαμενόντων στην Αμερική οι οποίοι με έρανο συγκέντρωσαν 100 δολάρια με σκοπό τον καλλωπισμό του σχολείου (Μ.Β 27-10-40).

Την 8^η Ιανουαρίου εγένετο η έναρξη της λειτουργίας μαθητικών συσσιτίων (ΜΒ 28-1-40).

 

Ιερά: Άγιος Γεώργιος βυζαντινή λιθόκτιστη, λιθόσκεπη εκκλησία (1867), Άγιος Δημήτριος, Προφήτης Ηλίας. Αφιερωτές στην πρόθεση 421 της Μονής Αγίου Νικάνορα ήταν για την Α΄ Γραφή 4 (1534-1692)  και στη Β΄ Γραφή 0 (από το 1692 και μετά).

Διαβατήρια: α)Ο ιερεύς και πρόεδρος της κοινότητος Δυσβάτου, Μπισιόβου πιστοποιούν  ότι η Ζωίτσα σύζυγος του εν Αμερική διαμένοντος Γεωργίου Στεργιάδου εγεννήθη εν Βραβονίστη την 2-10-1900 ο δε υιός Θεόδωρος του Γεωργίου Στεργιάδου γεννήθηκε στο Μπίσιοβο το έτος 1919. Διαβατήριο για Αμερική στις 2-7-27. β) Θεόδωρος υιός του εν Αμερική διαμένοντος Γεωργίου Στεργιάδου κάτοικος Μπισιόβου γεννηθείς το 1919 του χορηγείται διαβατήριο για Αμερική στις 2-7-27, Πρόεδρος Μπισιόβου Κ.Δημόπουλος. γ) Αθανάσιος Νικ. Παπαδόπουλος ετών 24 εκ Κυπαρισσίου στις 22 Οκτωβρίου 1929 υποβάλλει αίτηση για έκδοση διαβατηρίου, προκειμένου να μεταβεί στη Γαλλία (60/1421).

Χαρακτηριστική είναι η επιστολή του συζύγου Γεωργίου Στεργιάδη  με ημερομηνία 4 Απριλίου 1927 από Αμερική: «Ιδιαιτέρως συζυγιά μου Ζωίτσα και υιέ μου Θεόδωρε σας ασπάζομαι και σας φιλώ. Μόλις λάβητε την επιστολήν μου σας διατάζω αμέσως να κινήσετε να έλθετε εδώ και να μην σας μέλει δια τα περαιτέρω. Να πάτε εις Γρεβενά εις τον Χαράλαμπο, έστειλα τα εισιτήρια δια Δευτέρα θέση καθώς και θα σας φέρη μέχρι τον Πειραιά και εγώ θα σας περιμένω εις την Νέαν Υόρκη. Εάν θα έλθη ο Χρίστος Παπαχρίστος από χωρίον Μαγέρη (Δασύλλιον) να έλθητε μαζί διότι θα σας φέρει μέσα εις το σπίτι. Αυτά έχω να σας γράψω και μην ακούτε τον έναν και τον άλλον ότι θα χαθείτε. Ο σύζυγός σου Γεώργιος γράφω και σας περιμένω».

Πληθυσμός:1913=370. 1920=358. 1928=369. 1940=411. 1951=125. 1961=140. 1971=83. 1981=84. 1991=127. 2001=111. 2011=43. (82^ος κατά σειρά από τους 112 απογραφέντες οικισμούς της Π.Ε Γρεβενών με την απογραφή του 2011).

Σύλλογοι: Φιλοπροοδευτική Αδελφότης Κυπαρισσίου «Άγ. Γεώργιος» (31-5-29). Αγαθοεργός Αδελφότης Κυπαρισσίου «η Αναγέννησις» (27-5-30). Σύλλογος Κυπαρισσιωτών με έτος ιδρύσεως 1976 με πολλές εκδηλώσεις και εξωραϊστικά έργα.  Το έτος 2009 σε αίθουσα του δημοτικού σχολείου λειτουργεί Λαογραφικό Μουσείο  με πολλά εκθέματα.