Λαγκαδάκια Γρεβενών

Λαγκαδάκια Γρεβενών

Γράφει ο Βασίλης Αποστόλου 

Δημοσιεύτηκε στο 6ο τεύχος του περιοδικού ΜΠΟΥΡΙΝΟΣ του Ε.Ε.Ε Σύλλόγου Εξάρχου Γρεβενών

Γενικά: Βρίσκεται  στο μέσο της διαδρομής Πόρου -Μικροκλεισούρας. Κοντά στο χωριό υπάρχει πηγή με διαυγέστατον ύδωρ, η οποία πιθανόν να έδωσε το όνομα. Λούτσεσμα τουρκιστί σημαίνει βρύση.

Στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 31 Μαΐου 1915 και 6 Δεκεμβρίου 1915 ψήφισαν στο έβδομον (σύνολο 19)  με έδραν το χωρίον Κοπρίβα  (Κνίδη) ένθα θέλουσι ψηφίσει οι εκλογείς του χωρίου τούτου ως και οι των χωρίων Τόριστα (Ποντινή), Σφίλτσι (Χρώμιο), Πυλωροί, Βάρεσσα (Βάρη), Έξαρχος, Βαΐπες (Δαφνερό), Παλαιόκαστρον, Λουτσίσινο (Λαγκαδάκια), Γκουστώμη (Πόρος) και Πισκόν  (Πιστικόν) τόπον δε  ψηφοφορίας ορίζομεν την δημοτικήν Σχολήν.

Στον εκλογικό κατάλογο της Υποδιοικήσεως Γρεβενώντου 1915  ήταν γραμμένοι 9 άρρενες εκλογείς.

Αρχαιολογικά: Στην περιοχή «Πουρούν» υπήρξε νεολιθικός οικισμός.[1]

Εκπαιδευτικά: 25-10-26: Ο Επιθεωρητής Δημοτικών Σχολείων Ανασελίτσας προτείνει την ίδρυση δημοτικού σχολείου καθότι το Λουτσίσινο αποτελείται  από 20-25 οικογένειες, το ίδιο επαναλαμβάνεται στις 12 Ιουλίου 1927.

17-3-31: Το σχολείο δε λειτούργησε καθόλου μέχρι σήμερα. Κατά το τρέχον έτος συγκεντρώνει 7-8 μαθητές στην Α΄τάξη. Δεν έχει διδακτήριο ούτε δωμάτιο δια κατοικία του διδασκάλου. Ζήτησε από τους κατοίκους να χορηγήσουν ολόκληρο οικίσκο προσφυγικό για την εγκατάσταση του σχολείου, ώστε να μην υπάρχει δίπλα οικογένεια.

11-6-31: Το σχολείο έμεινε κλειστό, όλο  το χρονικό διάστημα μέχρι του τελευταίου δεκαημέρου του Απριλίου ε.έ, οπότε διορίσθη νηπιαγωγός εις το νηπιαγωγείο Μικροκλεισούρας. Η ορκισθείσα νηπιαγωγός Βενετία Χατζοπούλου δεν εστάλη εις Μικροκλεισούρα αλλά στο σχολείο Λαγκαδακιων για  το υπολειπόμενο διάστημα,  προκειμένου να προπαρασκευάσει γλωσσικώς τους μαθητές. Συγκέντρωσε το όλον εις εν μικρό δωμάτιο προσφυγικού οικίσκου όπου και η κατοικία της περί τα 11 νήπια και μαθητάς δημ. σχολείου και ησχολήθη με την συνδιάλεξιν, τα τραγούδια και τα παιχνίδια για να τους καταρτίσει γλωσσικώς. Δεικνύει όρεξιν εις το έργο της αλλά δεν έχει διαθέσιμο χρόνο προς δράσιν. Αύτη κατάγεται εκ Γραμματικού του Νομού Κοζάνης, ετών 20, άγαμος, υγιής με πτυχίον Διδασκαλείου Νηπιαγωγών.

29-1-39: Το κ.σ Κνίδης με πρόεδρο το Δημήτριο Κωνσταντινίδη και μέλη τους Γεώργιο Σαράντη, Γεώργιο Κωνσταντινίδη, Ευθύμιο Τζιμόπουλο, Θεόδωρο Μαυρίδη, Ανδρέα Δαλαμήσιο ψήφισαν πίστωση 2000 δραχμών υπέρ της ιδιωτικής διδασκαλίσσης  Λαγκαδακίων δια συμπλήρωμα του υπό των κατοίκων παρεχομένου μισθού της.

            2-3-39: Ο επαρχών της Επαρχίας Γρεβενών Αθ. Τσοπουλάκος δεν εγκρίνει το μισθό της ιδιωτικής διδασκαλίσσης, γιατί δεν κρίνει σκόπιμο να διατίθενται τα έσοδα της κοινότητας δια μη καθαρώς κοινοτικούς σκοπούς.  

5-5-39: Οι κάτοικοι Λαγκαδακίων με υπόμνημα στο Νομάρχη αναφέρουν ότι τυγχάνουν κάτοικοι συνοικισμού Λαγκαδακίων ο οποίος αποτελείται εκ 14 οικογενειών πτωχών οι οποίες από την εγκατάστασή των μέχρι σήμερα διατηρούν ιδιωτικό διδάσκαλο για να μη μένουν τα τέκνα στο σκότος της αμαθείας, διότι το κράτος λόγω του μικρού αριθμού των μαθητών δεν ήταν δυνατό να διαθέσει στο χωρίο διδάσκαλο.

            Και κατά το τρέχον σχολικό έτος διόρισαν στο σχολείο ιδιωτική διδασκάλισσα τη Γεωργία Παπαμάνου με την ελπίδα ότι η κοινότητα θα ερχόταν να τους βοηθήσει για την καταβολή μέρους της αντιμισθίας της διδασκαλίσσης, και ήτις δια της υπ’ αριθμ. 5/1939 αποφάσεώς της ψήφισε πίστωση δραχμών 2000 δια μισθό της ιδιωτικής διδασκαλίσσης του χωρίου, αλλά ο κ. Έπαρχος δεν ενέκρινε την απόφαση της κοινότητας, ισχυριζόμενος ότι εκφεύγει η απόφαση τούτη του κύκλου των υποχρεώσεων της κοινότητας.

Συνεχίζοντας αναφέρουν ότι η παρούσα Εθνική Κυβέρνηση καταπολεμεί την αγραμματοσύνη και ίδρυσε νυκτερινές σχολές για τους αγράμματους την αντιμισθία δε των διδασκάλων των νυκτερινών σχολείων καταβάλουν οι κοινότητες, ζητούν από το Νομάρχη να ενδιαφερθεί για τα τέκνα των προσφύγων και να διατάξει την έγκριση της απόφασης της κοινότητας, για να μη μείνουν στο σκότος της αγραμματοσύνης, διότι μόνοι των δε δύναται να διατηρήσουν διδάσκαλο. Ευανάγνωστες υπογραφές είναι οι  Αντώνιος Σπυρίδης, Σαλώμη Σπυρίδου, Παρθένα Ξενίδου, Ανδρέας Μποναχίδης, Νικόλαος Ξενίδης, Κων. Αναστασιάδης, Παύλος Ξενίδης. (β.4)

30-6-39: Προσφυγικός συνοικισμός Λαγκαδακίων. Σύγκειται από 15 οικογένειες με 17 μαθητές προς φοίτηση. Το σχολείο τους καταργήθηκε στις 10-10-32 από έλλειψη του απαιτουμένου αριθμού μαθητών. Οι κάτοικοι πρόσφυγες δεν ομιλούν πάντες την ελληνική αλλά τη Λαζική και Τουρκική. Ζήτησαν από το Υπουργείο και τη Νομαρχία την επανίδρυση του σχολείου. Οι μαθητές διδάσκονται από ιδιωτική διδασκάλισσα σε οικία. Δεν υπάρχει κατάλληλο οίκημα για τη στέγαση σχολείου. Προτείνει την ίδρυση δημοτικού σχολείου. Κατά την άποψή του διεπράχθη σφάλμα σοβαρότατο με τη δημιουργία του ατροφικού συνοικισμού εν σμικρογραφία, ενώ ήταν δυνατό να συμπτύσσονταν σε πληρέστερη κοινότητα. Ωστόσο εισηγείται την ίδρυση σχολείου.

 10-7-39: Ο επιθεωρητής Δημοτικών Σχολείων Σιατίστης Παπαϊωάννου με έγγραφο προς το Νομάρχη Κοζάνη τονίζει ότι επί δύο έτη οι κάτοικοι του χωριού Λαγκαδάκια προσέλαβαν ιδιωτική δασκάλα η οποία μανθάνει στα παιδιά γλώσσα, ανάγνωση, γραφή, αριθμητική στα παιδιά στερούμενου δημοτικού σχολείου. Ο επιθεωρητής προτείνει να εγκριθεί πίστωση για αμοιβή της δασκάλας και μ’ αυτό τον τρόπο θα ενθαρρύνουμε τις άξιες προσπάθειες των κατοίκων που κατέχονται από ζήλο για μόρφωση των παιδιών των.

            26-6-39: Ο Νομάρχης Κοζάνης με έγγραφο προς τον Επιθεωρητή Δημοτικών σχολείων ζητά να γνωμοδοτήσει αν κατά τη γνώμη του πρέπει να εγκριθεί η πίστωση προς τη διδασκάλισσα Λαγκαδακίων.

            Ο Επιθεωρητής Δημοτικών Σχολείων στις 10-7-39 προς τη Σεβαστή Νομαρχία:

            «Λαμβάνομεν την τιμή ν’ αναφέρωμεν υμίν, εις εκτέλεσιν της συνυποβαλομένης υπ’ αριθμ. 17270 ε.έ Υμετέρας διαταγής, ότι κατά το παρ. έτος επεσκέφθημεν την διδασκάλισσαν ταύτην εργαζομένην εις τινα οικίαν ιδιωτικήν, εφέτος όμως λόγω του ότι διήλθομεν νύκτα εκ Λαγκαδακίων δεν ηδυνήθημεν να παραμείνωμεν καθόσον μάλιστα δεν υπήρχε τοιούτος λόγος δι’ ημάς.

            Γνωρίζομεν όμως και εκ της επισκέψεως του παρελθόντος έτους και εκ πληροφοριών των εν λόγω κατοίκων, ότι διατηρούσιν διδασκάλισσα ιδιωτικήν, την οποία μόνοι των οι κάτοικοι εξεύρον και συνεφώνησαν και η οποία μανθάνει γλώσσαν, ανάγνωσιν, γραφήν και αριθμητικήν εις τα παιδιά στερούμενα δημοτικού σχολείου και ότι δέον κατά την γνώμη μας να εγκριθεί η πίστωσις αύτη, διότι τυγχάνουσιν άξιοι προσοχής και εκτιμήσεως οι κάτοικοι ούτοι μεθ’ ων και κατά τα δύο προηγούμενα έτη και εφέτος έχομεν έλθει εις επαφήν και  διαπνέονται υπό ζήλου προς την μόρφωσιν. Ημείς εν τη αρμοδιότητί μας εισηγήθημεν και κατά το παρελθόν έτος και φέτος επίσης θα επαναλάβωμεν πρότασίν μας δια την ίδρυσιν δημοτικού σχολείου εις τον συνοικισμόν τούτον. Μέχρις όμως της επιτεύξεως τούτου είναι ανάγκη να ενθαρρύνονται παντοιοτρόπως οι κάτοικοι ούτοι και να ενισχύηται και τοιούτου είδους αξιαίπαινος προσπάθεια μορφώσεως των τέκνων των».

1953:Η σχολική εφορεία απαρτιζόταν από τους Χρ. Σπυρίδη και Γεώργιο Ξενίδη.

Ιερά: Ενοριακός ναός η Κοίμηση της Θεοτόκου (ο οποίος και πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου), υπάρχει και το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής. Αφιερωτές στη  μονή αγίου Νικάνορος 6 στην Α΄ γραφή και 23 στη Β΄γραφή.

Κοινοτικά: Ο οικισμός Λουτσίσινο, με υψόμετρο 630 μέτρων,  αποτέλεσε το 1918 συνοικισμός της κοινότητας Κοπρίβας. Μετονομάσθηκε σε Λαγκαδάκια στις 20-1-1927.

Ο οικισμός  στις 30/10/64 αποσπάται από το νομό Κοζάνης και υπάγεται στο νομό Γρεβενών. Ο οικισμός καταργείται στις 5/4/1981.

Προσφυγικά: Στο αγροτικό ιατρείο Κριφτσίου (Κιβωτός) σύμφωνα με έγγραφο στις  11-6-1926 υπάγονταν οι συνοικισμοί  Κρύφτσι, Τσούρχλι (Α.Γεώργιος), Σούμπινο (Κοκκινιά), Δοβρούνιστα, Γιάγκοβη (Μεσοπόταμον), Δοβράτοβον, Λουτσίσινο, Κοντσικιώτη (60/1599).

Ο υποδιοικητής Γρεβενών στις 2 Σεπτεμβρίου 1926 υποβάλει στο Νομάρχη Κοζάνης κατάσταση διανομής επιδόματος 10.000 δραχμών στους απόρους πρόσφυγες συνοικισμών περιφερείας Γρεβενών, για το Λουτσίσινο ο αριθμός των προσφύγων ήταν 4 και το διανεμητέο ποσό κατά πρόσφυγα ήταν 13 δραχμές. Επιτροπή γεωργικής απογραφής που ορίστηκαν στις 10 Νοεμβρίου 1929  ήταν ο πάρεδρος Αριστείδης Χατζηιωαννίδης,  ο ιερεύς Παπαγεώργιος Κόγιας του Πόρου και ο  δημοδιδάσκαλος Ιωάννης Τζήμου.

Πληθυσμός: 1913=28. 1920=2. 1927=62. 1940=67. 1951=67. 1961=77. 1971=25

---

[1] Απόστολος Παπαδημητρίου. Σελίδες Ιστορίας Γρεβενών Τόμος Α΄ σ.2