Μπούρινος 6ο "Διοικητικά Συμβούλια Συλλόγου Γρεβενιωτών Κοζάνης Ο Αιμιλιανός"

 

 

 

 

 

 

6o Τεύχος. Περιοδικό "Μπούρινος" Ετήσια έκδοση του Επιμορφωτικού- Εξωραϊστικού-Εκπολιτιστικού Συλλόγου Εξάρχου Γρεβενών  "Ο ΜΠΟΥΡΙΝΟΣ". Έτος έκδοσης 2014,  σελίδες 96, κεφάλαια 55. (Επικαιρότητα στο παρόν τεύχος μέχρι 31/12/2013).

Επιμελητής έκδοσης: Βασίλης Αποστόλου Εκδόθηκαν έξι τεύχη.

 

 

 

Κεφάλαιο 54. ΜΕΛΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ  ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΡΕΒΕΝΙΩΤΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ

επιμέλεια:Βασίλης Αποστόλου

Στο 5^ο τεύχος του περιοδικού “ΜΠΟΥΡΙΝΟΣ” δημοσιεύσαμε δώδεκα (αρ.12) μέλη των Διοικητικών συμβουλίων του συλλόγου Γρεβενιωτών Κοζάνης “Ο ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ” με έτος ιδρύσεως   το 1979.

(με την παρούσα δημοσίευση μέλη διοικητικών συμβουλίων όπως διαμορφώθηκαν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2013)

13.Βασίλης Αποστόλου, δάσκαλος από τον οικισμό Έξαρχος Γρεβενών. Διετέλεσε Γραμματέας του συλλόγου, 7^ος από το έτος ιδρύσεως 1979,  στα 10^ο,11^ο, 12^ο Διοικητικά Συμβούλια από 28-1-2008 ως σήμερα.

14.Παναγιώτα Μανταλά, από Παναγία (Τουρνίκι)  Γρεβενών. Διετέλεσε έφορος χορευτικού  στο 12^ο Διοικητικό Συμβούλιο από 21-3-2012 ως σήμερα.

15.Κατερίνα Καραγιάννη, από Αμυγδαλέαι Γρεβενών. Διετέλεσε αντιπρόεδρος του συλλόγου από 11-3-2010 ως 20-3-2012

16. Χρυσοστόμου Ελένη από Γρεβενά. Διετέλεσε έφορος δημοσίων σχέσεων στο 1^ο,2^ο,3^ο Δ.Σ από 22 Ιουνίου 1979 ως 1-2-1987.

17.Αναστάσιος Τολίκας από Κοσμάτι Γρεβενών. Διετέλεσε ειδικός γραμματέας στο 4Οδ.σ από 2-2-1987 ως 20-1-1990.

18. Κώστας Λιάκος εργαζόμενος στη ΔΕΗ  από Πυλωροί Γρεβενών. Διετέλεσε  ταμίας στο 6^ο Δ.Σ από 8-2-1993 ως 28-1-1997.

19. Λαναράς Βάιος από Δίπορον Γρεβενών. Μέλος στο 8^ο Δ.Σ από 29-11-1995 ως 12-8-2013.

20. Αναστασία Λέτσιου. Ειδική γραμματέας στο 10^ο Δ.Σ  από 28-1-2008 ως 10-3-2010.

21.Μπουκάλης Δημήτριος από Σαρακήνα εργαζόμενος στη ΔΕΗ. Πρόεδρος στο 12^ο Διοικητικό Συμβούλιο από 21-3-2012 ως σήμερα.

22. Λότσιος Αθανάσιος  εργαζόμενος στη ΔΕΗ από Παλαιοχώρι. Ταμίας στα  9^ο,10^ο, 11^ο, 12^ο Δ.Σ από 13-8-2005 ως σήμερα.

23.Μήτσιου Δημήτριος, επιχειρηματίας,  από Μικρό Σειρήνι .Διετέλεσε ταμίας στο 1^ο Δ.Σ από 22-6-1979 ως 14 Ιουνίου 1981.

24.Μαίρη Τολίκα, επιχειρηματίας, από Κοσμάτι. Διετέλεσε ταμίας στο 8^ο Δ.Σ  από 29-11-1999 ως 12-8-2005.

25. Πλιάτσιου Περιστέρα, υπάλληλος της Εφορείας Βυζαντινών μνημείων, από Βάρης Γρεβενών. Διετέλεσε Αναπληρωτής Γ.Γραμματέα από 11-3-2010 ως 20-1-2012.

26.Λότσιος Ευάγγελος, επιχειρηματίας,  από Παλαιοχώρι Γρεβενών. Διετέλεσε έφορος υλικού στο 5^ο Δ.Σ και αναπληρωτής Γεν.Γραμματέα στο 6^ο Δ.Σ από 21-11-1990 ως 28-1-1997.

27 Ευαγγελόπουλος Γεώργιος από Παλαιοχώρι, εργαζόμενος στη ΔΕΗ. Διετέλεσε  έφορος στο 6^ο Δ.Σ από 8-2-1993 ως 28-1-1997.

28.Κατσαντώνη- Μπουκάλη  Βάσω από Κρανίδια Σερβίων. Διετέλεσε υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων στο 11^ο Δ,Σ από 11-3-2010 ως 20-3-2012.

29.Κολτσίδας Δημήτριος εργαζόμενος στη ΔΕΗ από Σαρακήνα. Διετέλεσε αντιπρόεδρος στο 12^ο Δ.Σ από 21-3-2012 ως σήμερα.

30.Ταγάρας Δημοσθένης εργαζόμενος στη ΔΕΗ από Βάρη. Διετέλεσε πρόεδρος του συλλόγου στο 11^ο Δ.Σ  από 11-3-2010 ως  20-1-2012 και μέλος στο 12^ο Δ.Σ από 21-3-2012 ως 30-1-2013.

31.Φαρμάκης Γιώργος, εργαζόμενος στη ΔΕΗ,  από Αλατόπετρα. Διετέλεσε μέλος στο 8^ο Δ.Σ , υπεύθυνος Πολιτιστικών εκδηλώσεων στο 9^ο,10^ο, 11^ο και μέλος στο 12^ο  από 29-11-1999 ως σήμερα.

32.Παπαργύρης Σπύρος εργαζόμενος στη ΔΕΗ. Διετέλεσε Γ.Γραμματέας στο 7^ο Δ.Σ από 29-1-1997 ως 28-11-1997.

33.Ράμμου Άρτεμις, εκπαιδευτικός, από Σπήλαιο. Διετέλεσε δημοσίων σχέσεων από 2-2-1987 ως 20-1-1990 και Γ.Γραμματέας  στο 6^ο Δ.Σ από 8-2-1993 ως 28-1-1997.

 

1ο Δημοτικό Κοζάνης-Γ.Κονταρής "Το 6/τάξιον δημοτικό εφημερίς ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΛΛΑΣ 1928"

  

 

Από το βιβλίο του Βασίλη Αποστόλου "1ο Δημοτικό Κοζάνης-Γ.Κονταρής 1900-2011" Κοζάνη 2011

 

 

Κεφάλαιο 5. ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ. ΤΟ 6/ΤΑΞΙΟΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΚΟΖΑΝΗΣ (ΒΟΡΕΙΟΣ   ΕΛΛΑΣ… στις 2-12-28).

 

Το επιβλητικό κτίριο. Η αυλή και το σχέδιο. Λείπουν τα όργανα. Άλλαι ανάγκαι του. Συνωστισμός. Σαράβαλα θρανία. Χωρίς σχολικό κήπο. Αι προτομαί των ευεργετών.

 

«Συνεχίζοντες την έρευνά μας για τα Δημ. Σχολεία επισκεφθήκαμε την περασμένη Τρίτη το Αο Δημ. Σχολείο Αρρένων. Στις 9.45 είμαστε στη σιδερένια δυτική εξώπορτα του σχολείου. Από κει παρατηρούμε τον επιβλητικό μα άκομψο όγκο που αποτελεί το κτίριο.

Τοίχοι πανύψηλοι, πέτρινοι, με στενά παράθυρα του δίνουν όψη στρατώνας ή καπνομάγαζου. Προχωρούμε με αργό βήμα στην αυλή που απλώνεται μπρος μας. Είναι αρκετά ευρύχωρη και καθαρή. Δυστυχώς όμως παρατηρήσαμε το σχέδιο της πόλης τη σακατεύει. Τη μικραίνει κατά το τρίτο. Στη νότια πλευρά του κτιρίου βλέπουμε άλλη αυλή μικρότερη, την οποία επίσης μικραίνει το σχέδιο και στην οποία είναι φυτεμένα λίγα δέντρα. Αυτή είναι του γυμνασίου. Τα δύο σχολεία στεγάζονται στο ίδιο οίκημα. Στο επάνω πάτωμα το Γυμνάσιο και στο κάτω το Δημοτικό. Ανάμεσα απ’ τις δυο αυτές αυλές υψώνεται η οικοδομή Καραθάνου, που ισκιώνει ολότελα το σχολειό και του εμποδίζει τη θέα και τον ήλιο. Προχωρούμε στην πέτρινη σκάλα του Δημοτικού. Τη βρίσκομε ευτυχώς επιδιορθωμένη. Άλλοτε τη γνωρίσαμε όχι σε καλή κατάσταση που ήταν κίνδυνος για τα παιδιά. Στην είσοδο σταματάμε για να διαβάσωμε μία επιγραφή που είναι πάνω της χαραγμένη σε μαρμάρινη πλάκα. Είναι μια αφιέρωση στους ευεργέτες της σχολής αδελφούς Βαλταδώρου γραμμένη σ’ έμμετρη αρχαϊκή γλώσσα. Μπαίνουμε μέσα. Περνούμε πρώτα ένα στενόμακρο διάδρομο και σε λίγο είμαστε στην κυρίως σάλα του σχολειού. Βασιλεύει αρκετό σκοτάδι αν και η ώρα 9.50 πρωινή, γιατί φωτίζεται ελάχιστα. Μας φάνηκε και κάπως κρύα και υγρή και βέβαια αφού δεν τη βλέπει ποτέ ο ήλιος. Από τότε που μεταφέρθηκε η σκάλα του Γυμνασίου στη νότια πλευρά, κλείστηκε εντελώς το φως και μοιάζει με μεγάλο αδειανό τάφο. Έπρεπε να το είχαν προσέξει οι αρμόδιοι. Καλός βέβαια ο χωρισμός των δυο σχολειών μα όχι με τόση αδικία του Δημοτικού. Η σάλα είναι εξάρτημα σπουδαίο.

            Προχωρούμε με προσοχή. Οι πόρτες των αιθουσών όλες κατάκλειστες. Είναι ώρα μαθήματος. Από κάποια παράδοση ακούεται δυνατή η φωνή του Παπαδημητρίου κι απ’ άλλη οι ξελαρυγγισμοί του κ. Φόρη.

            Στην κώχη που σχηματίστηκε στο μέρος που ήταν η σκάλα του Γυμνασίου παρατηρούμε σκούπες, φαράσια, παλιοτενεκέδες, καψόξυλα, στάχτες, ένα σπασμένο καναπέ και διάφορα άλλα παλιοπράγματα που βέβαια δεν έχουν εκεί τη θέση τους. Δε λείπουν ούτε πεταγμένα γραπτά διαγωνισμών παιδιών. Τάχα θα μπορούσαν να μεταφερθούν κάπου αλλού για να μη φαίνονται; Προδιαθέτουν άσχημα τον κάθε επισκέπτη. Τους τοίχους της σάλας κοσμούν εικόνες διάφορες.

           

Τραβήξαμε στο Διευθυντήριο ένα στενό και σκοτεινό δωματιάκι, στολισμένο με διάφορους χάρτες. Καθίσαμε στον καναπέ αναμένοντας να τελειώση το μάθημα. Ο επισκέπτης Νικ. Μπαξεβάνος που διαρκώς συμβουλεύεται το ωρολόγι του σαν να ήθελε να βιάση τους δείκτες του να γυρίσουν γρήγορα, σε λίγο χτύπησε το κουδούνι. Τα παιδιά με πολύ θόρυβο ξεχύθηκαν έξω.

Πρώτος καταφτάνει στο γραφείο ο κ. Παπαμιχαήλ, διευθυντής του σχολείου. Φυσιογνωμία επιβλητική. Η παρουσία μας σαν να τον ευχαριστή, μας περίμενε.

            Σε λίγο καταφτάνουν κι άλλοι. Κοεμτζής, Φόρης, Παπαδημητρίου, Αλεξίου και Παπαϊωάννου. Γίνονται οι συστάσεις.

            Ερωτούμε για το σχολειό. Ο κ. Ι. Παπαμιχαήλ μας πληροφορεί ότι είναι εξατάξιο κι ότι έχει απάνω από 330 παιδιά, δηλ. αναλογούν σε κάθε τάξη από 50-60 παιδιά. Αν είναι δυνατόν να γίνη με τόσο πλήθος μάθημα όταν συνδιδάσκονται οι τάξεις τις τελευταίες και το απόγευμα που λείπει ο κ. Φόρης, ως βοηθός του Επιθεωρητή.

            Για εικόνες και χάρτες μας λέγει πως είναι εφοδιασμένο το σχολειό. Κι απ’ άλλα χρόνια ιδίως όμως φέτος το σχολειό έχει αγοράσει αρκετές κι έτσι βρίσκεται με εικόνες Ιστορίας, Φυσικής, Θρησκευτικών και άλλων μαθημάτων. Μας άρεσε ένας ανατομικός πίνακας ανθρωπολογίας. Όργανα μονάχα δεν υπάρχουν. Όπως σε κάθε άλλο ελληνικό σχολειό. Τα οικονομικά του σχολειού τούτου σχετικώς καλά. Είναι το αριστοκρατικό σχολειό όπως το αποκαλούνε. Έτσι όπως είναι στη μέση απ’ την πόλη συγκεντρώνει των ευπόρων οικογενειών τα παιδιά και οι εισφορές τους προς το σχολικό Ταμείο στην εγγραφή και διάφορες άλλες περιόδους, είναι πάντοτε σημαντικές.

Φέτος απ’ την εγγραφή των παιδιών μαζεύτηκαν 2.800 δρχ. οι οποίες διετέθηκαν δια την αγορά εικόνων και βιβλίων. Άλλοτε είχαν κι ένα πεντακοσιόδραχμο βοήθημα απ’ τον άγιο Νικόλα το οποίο όπως και στην προηγούμενη μελέτη μας είπαμε, κόπηκε, εντελώς ανεξήγητα ύστερα από διαταγή του Σεβ. Μητροπολίτη. Πένονται όπως τις χαρακτήρισε στο έγγραφό του οι εκκλησίες ώστε να μην μπορούν να δώσουν ένα ασήμαντο γι’ αυτές ποσό; Δεν πιστεύομε. Αν κρίνωμε μάλιστα απ’ τις ατελεύτητες επισκευές και τους αλλεπάλληλους υδροχρωματισμούς τους, η κατάστασή τους φαίνεται ευχάριστη. Δεν πιστεύομαι να θεωρή αναγκαιότερη  μια ασήμαντη επισκευή απ’ το βοήθημα του σχολείου.

            Ευτυχώς ο Δήμος δείχνεται γενναιόδωρος. Φέτος εκτός από 4.500 δραχμάς που διέθεσε για καύσιμο ύλη κατέβαλε και το δικαίωμα εγγραφής 170 απόρων μαθητών, έδωσε σε αρκετά άπορα, τετράδια και βιβλία και ψήφισε ένα κονδύλι 20 χιλ. δραχμών για απαραίτητες επισκευές του σχολείου. Το τελευταίο μόνο ψηφίστηκε. Έκαμε επισκευές μόνο 2 χιλ. δραχμών και τις υπόλοιπες αφήκε ενώ μερικές απ’ αυτές, όπως το πέρασμα διπλών παραθυρόφυλλων στις βορινές αίθουσες, σωστά ξερολείβαδα, είναι απαραίτητες. Το χειμώνα γεμίζουν χιόνια οι αίθουσες αυτές κι ο βοριάς δέρνει αλύπητα τα παιδιά. Ερωτήσαμε έπειτα για τη φοίτηση των παιδιών κι αν εφαρμόζεται ο νόμος περί «υποχρεωτικής φοιτήσεως». Ο κ. Παπαμιχαήλ μας βεβαιώνει ότι είναι τακτική η φοίτησις των παιδιών κι΄ ότι δεν παρουσιάστηκε αφορμή εφαρμογής του Νόμου.

            Για το δεύτερο θα μας επιτραπή να αμφιβάλομε. Οι δρόμοι της Κοζάνης και τα καταστήματα είναι γεμάτα από ανήλικα παιδιά που δε φοιτούν στο σχολειό. Μπορούν όμως να τον εφαρμόσουν όταν το σχολειό τους είναι υπερπληρωμένο; Χρειάζονται κι άλλα σχολειά. Τη στιγμή αυτή ακούστηκε ο κώδωνας του Σχολειού και οι διδάσκαλοι πήγαν στο μάθημα. Ο κ. διευθυντής μας συνοδεύει στις παραδόσεις. Οι μαθηταί είναι στις θέσεις τους και φαίνονται καθαροί. Οι παραδόσεις εκτός από τις δύο βορεινές είναι ανεπαρκείς για να περιλάβουν τόσα παιδιά, είναι όμως προσήλιες. Οι δυο πρώτες είναι μεγάλες, μα είναι ανήλιες και ψυχρές. Λίγο αραίωμα χρειάζεται. Ο κ. Επιθεωρητής έχει το λόγο.

            Τα θρανία τους ελεεινά, εποχής του Νώε, στέκονται με τα μάγια. Αλληλοστηρίζονται. Πέρυσι για επιδιόρθωσή τους ξοδεύτηκαν 2 χιλ. δραχμές μα είναι δυνατόν να ταιριαστούν τα σαράβαλα; Χρειάζονται νέα ποιος όμως θα τα φκιάσει; Ο κ. Δήμαρχος έχει το λόγο. Γυρίζοντας στις διάφορες αίθουσες σταματήσαμε μπρος σε κατάκλειστη  πόρτα.  Μια επιγραφή που είναι καρφωμένη απάνω της μας πληροφορεί ότι εκεί είναι τα γραφεία του Διδασκαλικού Συνδέσμου.

 

 

Απ’ αυτά πληροφορούμαστε ότι υπάρχει και στην πόλη μας Διδασκαλικός Σύνδεσμος, γιατί ένα χρόνο τώρα είμαστε εδώ δεν είδαμε τίποτα που να προδώση την ύπαρξή του.

            Ο κ. Παπαμιχαήλ μαντεύοντας την επιθυμία μας να το επισκεφτούμε ζητεί το κλειδί απ’ τον κ. Φόρη πρόεδρο του Σωματείου, μα κείνος προφασίζεται πώς δεν το έχει. Ποιος ξέρει! Ίσως αφημένο καθώς φαίνεται απ’ τη σκόνη που είναι στο κατώφλι του να μη σύμφερνε να το δούμε.

Η έρευνά μας μέσα είχε τελειώσει. Περνούμε και πάλι στο στενόμακρο διάδρομο και σε λίγο είμαστε έξω στη σκάλα. Ένα ψυχρό ευεργετικό αεράκι μας δροσίζει το πρόσωπο κι ήταν ανάγκη. Τόση ώρα γυρίζοντας τις στενόχωρες αίθουσες και την κακώς αεριζόμενη σάλα, είχαμε στεναχωρηθή πολύ. Ο κ. Παπαμιχαήλ που μας συντροφεύει πάντα μας δείχνει την αυλή και το ιδιαίτερο υπόστεγο όπου γυμνάζονται τα παιδιά σαν βρέχει.

            Μεγάλο είναι το παράπονό του για το σχέδιο της πόλεως που τους καταστρέφει την αυλή. Τι κρίμα μα την αλήθεια να μην προστατευθή. Έγιναν τόσες τροποποιήσεις στο σχέδιο δεν μπορούσαν να συμπεριλάβουν το σχολειό;

Σταματούμε για λίγο μπροστά στο σπίτι Καραθάνου που ορθώνεται μπρός μας. Είναι αίσχος για το Δήμο και το Ταμείο Εκπαιδευτικής Προνοίας που αφήκαν για λίγες χιλιάδες να περιέλθη το σπίτι Καρανάνου στους Καραθάνους οι οποίοι με τα νέα κτίρια που έχτισαν ίσκιωσαν εντελώς το σχολειό. Το σπίτι Καρανάνου δεν έπρεπε να πέση σε ξένα χέρια. Χρειάζονταν να μεγαλώσει την αυλή του σχολειού για να το δει λίγος ήλιος. Και στην ανατολική πλευρά, σχεδόν κολλητά, ορθώνονται κάτι παλιαποθήκες του Δαρδούφα και Στογιάννη που εμποδίζουν εντελώς το φως. Νομίζομε ότι πρέπει κι απ’ αυτή την πλευρά να ελευθερωθεί το σχολειό, να το χτυπήσει λίγο ο ήλιος απαραίτητος για την υγεία των παιδιών.

Κάμνομε τελευταία ερώτηση στον κ. Παπαμιχαήλ αν έχουν σχολικό κήπο. Με μεγάλο παράπονο μας λέγει ότι ζήτησαν, μια που το σχολείο τους δεν έχει χώρο αρκετό, απ’ τον Σεβ. Μητροπολίτη να τους παραχωρήσει ένα μέρος απ’ το μεγάλο μήκος της Μητρόπολης μα εκείνος ηρνήθη.

            Ευχαριστήσαμε για την προθυμία του τον καλό κ. Παπαμιχαήλ και γυρίσαμε στο γραφείο μας όχι και τόσο ενθουσιασμένοι απ’ το σκυθρωπό αυτό σχολείο που αν δεν του λείπουν καλοί διδάσκαλοι, του λείπει όμως ο ήλιος, το φως, στοιχεία σπουδαία για τη λειτουργία του. Και μια τελευταία παρατήρηση. Πρέπει το ταχύτερο να στηθούν οι ανδριάντες των αδελφών Βαλταδώρου. Είναι υποχρέωση της πόλης μας να τιμήση τα παιδιά της αυτά που σε χρόνια δύσκολα ύψωσαν τον Εθνικό αυτό φάρο. Ίσως τα ψυχρά μάρμαρα γίνουν φωτεινό παράδειγμα και αποσπάσουν το σημερινό Κοζανίτη απ’ την κερδομανία και τον άκρατο ατομικισμό που τον κατέλαβε και τον ξαναφέρουν στα αισθήματα εκείνα του αλτρουϊσμού και της ευποιϊας τα οποία τον διέκριναν άλλοτε» ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ.

 

Μπούρινος 6ο τεύχος "Η αναβίωση των εθίμων στο Δίπορο Γρεβενών Α.Λαναράς"

 

 

 

Κεφάλαιο 55. Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΘΙΜΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΔΙΠΟΡΟ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

 

 

Γράφει ο Άρης Λαναράς

 

Τα έθιμα και η λαογραφία του τόπου μας, που χάνεται στα βάθη των χρόνων, όπως μας έχουν διασωθεί από τους παλαιότερους, μας δείχνουν τις ιδιαιτερότητες τουτόπου μας, το πώς ο κόσμος εξέφραζε τις ανάγκες του μέσω αυτών αντικατοπτρίζοντας έτσι την εν γένει ζωή τους και τον τρόπο με τον οποίο δρούσαν και ενεργούσαν. Τα έθιμα σαφώς και παρομοιάζονται το καθένα ξεχωριστά με ένα

τελετουργικό το οποίο τηρούνταν ευλαβικά και αποτελούσε ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των κατοίκων σε εποχές όπου τα μέσα ψυχαγωγίας ήταν ανύπαρκτα και η ανάγκη επικοινωνίας του κόσμου πολύ μεγάλη. Ο τρόπος με τον οποίο τελούσαν τα διάφορα έθιμα καθ' όλη την διάρκεια του χρόνου δεν είναι τυχαίος μιας και τα έθιμα εμπεριέχουν αρκετούς συμβολισμούς.

Ερχόμενοι στο σήμερα βλέπουμε την ανάγκη διατήρησης των εθίμων και της τοπικής μας παράδοσης και ιστορίας, αφού η λαογραφία κατ' ουσίαν είναι η άγραφη ιστορία.

Με μεγάλη χαρά, σαν πολιτιστικός σύλλογος Διπόρου, στο έτος που

διανύσαμε (5-5-2013) αναβιώσαμε μετά από περίπου 30 χρόνια το έθιμο του κυλίσματος των αυγών, ένα έθιμο το οποίο τελούνταν την Κυριακή του Πάσχα και στο οποίο λάμβανε μέρος όλο το χωριό. 'Έτσι και αυτή τη φορά η συμμετοχή τουχωριού ήταν εντυπωσιακή με τους μικρούς να διασκεδάζουν και τους μεγάλους να θυμούνται τα παλιά χρόνια που και οι ίδιοι λαμβάνανε μέρος. Επίσης για δεύτερη συνεχόμενη χρόνια πραγματοποιήθηκε το έθιμο της

γουρνοχαράς (26-12-2013) με μεγαλύτερη συμμέτοχη από την πρώτη φορά. Εδώ να σημειώσουμε πως τα παλιά χρόνια το κάθε σπίτι ξεχωριστά έφτιαχνε τις τσιγαρίδες ενώ τα 2 τελευταία χρόνια αναβιώθηκε από κοινού από όλους τους κατοίκους του χωριού.

 

 

Κεφάλαιο 56.ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

Πεντάλοφος Εφημερίς του Πολιτιστικού Συλλόγου Πενταλόφου

Ζήση Αν. Μπέλλου: Ημερολόγιον Δ.Μ 2014

Γιάννη Τότσικα: Τα δακρυσμένα χρόνια 1940-1950

Εν Μικροβάλτω Εφημερίδα του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Μικροβαλτινών Π.Ε Κοζάνης

1ο Δημοτικό Κοζάνης-Γ.Κονταρής " Η ανέγερση του Δημοτικού Σχολείου"

 

 Από το βιβλίο του Βασίλη Αποστόλου "1ο Δημοτικό Κοζάνης-Γ.Κονταρής 1900-2011"

 

Κεφάλαιο 6. Η ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

 

            6.1 Άρθρο της εφημερίδας Δυτική Μακεδονία με ημερομηνία 27 Σεπτεμβρίου 1965.

 

«Πληροφορούμεθα ότι εις το Γυμνάσιον Αρρένων της πόλεώς μας ενεγράφησαν 320 νέοι μαθηταί.  Εις το γυμνάσιον θηλέων πέραν των 200 και ανάλογος αριθμός εις το μεικτόν γυμνάσιον. Ήδη το γυμνάσιον έχει 1000 περίπου μαθητές. Δια να μάθουν γράμματα τα παιδιά αυτά, υποτυπωδώς έστω, πρέπει να κατατμηθούν εις 20-25 τμήματα. Ερωτάται όμως: Και αν ακόμη υπάρχουν οι ανάλογοι καθηγητές, που θα στεγασθούν τόσα παιδιά γνωστού όντος ότι το σημερινόν γυμνάσιον είναι ανεπαρκέστατον από απόψεως αιθουσών; Τούτ’ αυτό ισχύει για το γυμνάσιον θηλέων κ.λ.π

Συνεπώς, εκείνο το οποίον χρειάζονται δια την παιδείαν, ακόμη και την δωρεάν τοιαύτην του κ. Παπανούτσου, είναι διδακτήρια πολλά και διδάσκαλοι πολλοί και όχι συστήματα, παιδαγωγικά ινστιτούτα και πράσινα άλογα. Το κράτος εξ’ άλλου, από της απελευθερώσεώς μας του 1912, εις την πόλιν της Κοζάνης, πλην του Α΄ Δημοτικού παρά την Μητρόπολιν, το οποίον ανηγέρθη τότε φροντίδι του μακαρίτου Μητροπολίτου Ιωακείμ, ουδέν άλλο σχολείο ίδρυσεν.

Εν τω μεταξύ τα παιδιά «αυξάνονται και πληθύνονται» και ουδείς συγκινείται. Ούτε εις εκ των πολιτικών μας εσκέφθη το ανωτέρω  απλούστατον ζήτημα. Ούτε εις εσκέφθη σοβαρώς να αξιοποιήσει το κεντρικόν οικόπεδον του Ταμείου Ανεγέρσεως Διδακτηρίων, το οποίον, και αυτό οι αείμνηστοι πρόγονοί μας της Τουρκοκρατίας, εδώρησαν εις υμάς τους ανικάνους απογόνους των. Αντί όλων αυτών, το υπουργείον της Παιδείας, αγοράζει ηλεκτρονικούς εγκεφάλους δια τας εξετάσεις των μαθητών-ίσως να είναι ορθόν τούτο, διότι μέσα εις το υπουργείον αυτό- ουδείς πλέον εγκέφαλος υπάρχει…- και παρ’ όλα αυτά, τα δοθέντα θέματα της άλγεβρας κατά τας εξετάσεις των υποψηφίων φοιτητών, ήσαν λανθασμένα!... Εν ολίγοις, η περιβόητη δωρεάν παιδεία κατήντησεν δωρεάν «παιδειμάρα!...».

 

6.2 Απαντητική επιστολή του Παπαδημητρίου προς την εφημερίδα Δ.Μ (11-10-65 σελ.2^α).

 

«Κύριε Διευθυντά,

Εις το υπ’ αριθμ. 801 φύλλο της εφημερίδος υμών και εις την θέσιν «ΠΑΙΔΕΙΑ» εγράφη ότι το κράτος από της απελευθερώσεώς μας του 1912 εις την πόλιν της Κοζάνης πλην του Α΄ Δημοτικού παρά την Μητρόπολιν, το οποίον ανηγέρθη τότε φροντίδι του μακαρίτου Μητροπολίτου Ιωακείμ ουδέν σχολείο ίδρυσε.

            Εκ των γραφομένων έχω να παρατηρήσω τα εξής:

1. Ότι το Α΄ Δημοτικόν Σχολείον δεν ανήγειρε το κράτος, αλλά τούτο ανηγέρθει δαπάναις του Ταμείου Εκπαιδευτικής Προνοίας Κοζάνης. Οι πόροι του ταμείου τούτου, προήρχοντο από τα ενοίκια του ξενοδοχείου ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ 6.500 δραχμάς μηνιαίως, από το γκαράζ του Κων. Βέλλιου 2.500 δρχ. μηνιαίως και από τα διάφορα καταστήματα το ενοίκιο των οποίων ανήρχετο εις το ποσό των 7.500 δραχμών μηνιαίως και 60.000 δρχ. κατ’ έτος από τους τόκους των ομολογιών του Βαλταδωρείου κληροδοτήματος. Το πώς ανηγέρθη το Α΄ Δημοτικόν Σχολείον είναι δημοσιευμένον εις το υπ’ αριθμ. 741 της 27^ης Ιουλίου 1964 της εφημερίδος υμών.

2. Ότι δεν ανηγέρθη τη φροντίδι του μακαρίτου Μητροπολίτου Ιωακείμ. Το αληθές είναι ότι ο μακαρίτης Μητροπολίτης Ιωακείμ, εδώρησεν εις το σχολείον μέρος του κήπου του περί τα 750 τ.μ και τούτο διότι το υπέρ των σχολείων ενδιαφέρον του ήτο μέγα.

            Η ανέγερσις είναι έργον της 5μελούς επιτροπής του Ταμείου Εκπαιδευτικής Προνοίας Κοζάνης της οποίας πρόεδρος ήτο ο δικηγόρος Σταύρος Σαμαράς, μέλη δε οι κ.κ Νικόλαος Τσιπότης, Κων/νος Τσιώρας, Ιω. Ματιάκης και μέλος και γραμματεύς ο υποφαινόμενος όστις και διωρίσθη δια του υπ’ αρ. πρωτ. 525 εγγράφου του Γενικού Επιθεωρητού την 18^η Ιουνίου 1931 και παρέμεινε μέχρι του 1939 ότε μετετράπει τούτο εις Ταμείον Ανεγέρσεως Διδακτηρίων.

            Το Τ.Ε.Π. Κοζάνης έχων προϋπολογισμόν περί τας 300.000 δραχ. κατ’ έτος, επιχορηγεί τα σχολεία Κοζάνης τα μεν Δημοτικά δια ποσού 12.000 δραχ.  το γυμνάσιον δια ποσού 20.000 δραχ. και το  νηπιαγωγείον δια ποσού 6.000 δραχ. ετησίως.

            Εκτός των επιχορηγήσεων διέθετε και αρκετόν ποσόν δια την συντήρησιν και την επισκευήν των ακινήτων και το υπόλοιπον ποσόν παρέμεινεν αποθεματικόν και εκ τούτου ανηγέρθη το Α΄ Δημοτικόν σχολείον.

Μετ’ εξαιρέτου τιμής. ΔΗΜ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Επίτιμος διδάσκαλος 1^ου Δ. Σχολείου Κοζάνης».