Δαφνερόν Κοζάνης (βιβλίο)

 

Βιβλίο 12ο

Δαφνερόν Κοζάνης

Του Βασίλη Αποστόλου

Μέγεθος 17Χ24

Σελίδες 118

 

Το Δαφνερό με την παλιά ονομασία Βαΐπεσι, χτισμένο σε υψόμετρο 698 μέτρων από τη θάλασσα, σε μια πεδινή, καρποφόρα έκταση είναι ένα όμορφο χωριό που κατοικείται από γηγενείς και Έλληνες Μικρασιάτες πρόσφυγες. Άνθρωποι φιλόξενοι, ομιλητικοί, εργατικοί, νοικοκυραίοι προκόβουν με ότι καταπιάνονται. Από το 1918 αποτέλεσε κοινότητα με το Παλαιόκαστρο. Άλλα γειτονικά χωριά είναι, ο Έξαρχος, η Μικροκλεισούρα, ο Ταξιάρχης, η Κνίδη.

Με το ΦΕΚ 260 Α με ημερομηνία 31-12-1918 ο οικισμός προσαρτάται στην κοινότητα Παλαιοκάστρου. Μετονομάζεται σε Δαφνερόν στις 1/2/1927. Στις 2-7-1974 αποσπάται από την επαρχία Γρεβενών του Νομού Γρεβενών και προσαρτάται στο Νομό Κοζάνης. Στις 4/12/1997 εντάσσεται στο Δήμο Σιατίστης. Στις 7/6/2010 αποσπάται από το Δήμο Σιατίστης και προσαρτάται στο Δήμο Βοΐου με έδρα τη Σιάτιστα.

Στις πρώτες βουλευτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 31 Μαΐου 1915 ψήφισαν 15 άρρενες μεταξύ αυτών κι ο Καπλάν Μπέης (εκλογικός κατάλογος της Υποδιοικήσεως Γρεβενών).

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας λόγω της πεδινής του έκτασης αποτέλεσε τσιφλίκι Μπέη. Ο τελευταίος Μπέης ήταν ο Καπλάν γνωστός για τα φιλελληνικά του αισθήματα. Στο χωριό διατηρούσε μεγαλοπρεπή διώροφη οικία, την κούλια, όπου και διέμενε τη θερινή περίοδο.

Το 1880 με τη διάλυση του οικισμού του Μπούρινου εγκαταστάθηκαν στο χωριό οι οικογένειες Καλιαμπάκα και Κοκόγια.

Οικονομικά το χωριό στηρίχθηκε στην κοπαδιάρικη αιγοπροβατοτροφία και γεωργία. Στη δεκαετία του 60 οι νέοι ασχολήθηκαν με την επεξεργασία της γούνας. Σήμερα πολλοί νέοι διαπρέπουν ως επιχειρηματίες, επιστήμονες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, οι περισσότεροι των οποίων είναι απόφοιτοι του Τραμπάντζειου Γυμνασίου Σιατίστης.

Πιστοί στις παραδόσεις διατηρούν και πορεύονται με την πλούσια εθιμική ζωή. Οι κάτοικοι διακατέχονται από έντονο θρησκευτικό συναίσθημα. Ανήγειραν και διατήρησαν σε καλή κατάσταση τέσσερις εκκλησίες και ισάριθμα εικονοστάσια, πολλά σε σχέση με το μέγεθος του χωριού.

Σημαντικές είναι οι αρχαιότητες, όστρακα, νομίσματα, που κατά τακτά διαστήματα ανευρίσκονται διάσπαρτα σε διάφορες περιοχές του χωριού τα οποία και παραδίδονται στα καθ’ ύλην αρμόδια αρχαιολογικά μουσεία.

 

Περιεχόμενα του βιβλίου

1	Δαφνερόν-Εισαγωγικά……………………………………………..	3
2	Πεσόντες……………………………………………………………	4
3	Αρχαιότητες………………………………………………………...	5
4	Τουρκοκρατία………………………………………………………	13
5	Πληθυσμός…………………………………………………………	13
6	Το Δαφνερό και η ευρύτερη περιοχή το 1886…………………….	14
7	Μακεδονικός αγώνας-Η Επανάσταση του 1878  στον Μπούρινο…	16
8	Απογραφή 1905…………………………………………………….	19
9	Καραπιπέρης οπλαρχηγός…………………………………………	20
10	Καπλάν Μπέης…………………………………………………….	22
11	Απελευθέρωση περιοχής το 1912…………………………………	24
12	Εκλογικός κατάλογος της Υποδιοικήσεως Γρεβενών 1914………	24
13	Εκλογικά τμήματα…………………………………………………	25
14	Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος………………………………………….	25
15	Μικρασιατική εκστρατεία………………………………………..	25
16	Βοήθεια σε πρόσφυγες……………………………………………	29
17	Σιδηροδρομική γραμμή Βέροιας-Καλαμπάκας…………………..	29
18	Αίτηση κατοίκων Δαφνερού για υποψηφιότητα βουλευτή………	30
19	Τσιποτούρα-Αγοραπωλησία……………………………………..	33
20	Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940…………………………….	33
21	Μάχη του Φαρδύκαμπου………………………………………….	35
22	Κατοχή-Unrra……………………………………………………..	35
23	Δηλώσεις Ζημιών Πολέμου………………………………………..	39
24	Ανταρτόπληκτοι διαμενόντων στη Σιάτιστα……………………….	41
25	Εμφύλιος πόλεμος…………………………………………………	43
26	Η κοινότητα Παλαιοκάστρου 1915-1948…………………………	43
27	Η κοινότητα Παλαιοκάστρου  1951-1999…………………………	50
28	Μεγάλο Μετέωρο…………………………………………………	61
29	Ιερά Μονή Ζάβορδας……………………………………………..	62
30	Ιερά Δαφνερού……………………………………………………	64
31	Καμπαναριό ………………………………………………………	68
32	Εικονοστάσια…………………………………………………….	69
33	Δαμιανός Mαυρίδης……………………………………………..	74
34	Δημοτικό Σχολείο…………………………………………………	75
35	Μαθητές-Διδάσκαλοι…………………………………………….	82
36	Σχολική Εφορεία………………………………………………….	84
37	Τοπωνύμια………………………………………………………..	85
38	Συνεταιρισμός ακτημόνων……………………………………….	86
39	Πίναξ διανομής αγροκτήματος………………………………….	89
40	Ιστορικό  Παλιοχέρωνας………………………………………..	91
41	Κτηνοτροφία-πηγή ζωής………………………………………..	95
42	Ποδοσφαιρική ομάδα……………………………………………	101
43	Καφενεία του χωριού…………………………………………….	102
44	Πολιτιστικός Σύλλογος Δαφνερού……………………………….	105
45	Εθιμική ζωή………………………………………………………	114
46	Πηγές……………………………………………………………..	117

 

 

Οικισμοί Δήμου Κοζάνης

του Βασίλη Αποστόλου

Μέγεθος 17Χ24

Σελίδες 226

Έτος έκδοσης 2022 (αυτοέκδοση)

 

Περιεχόμενο του βιβλίου: Οι οικισμοί  του διευρυμένου Δήμου Κοζάνης που καταγράφηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή το 2011 αποτελούν το περιεχόμενο του βιβλίου. Πληροφορίες για την παρουσίαση του κάθε οικισμού βασίζονται πρωτίστως από αρχειακό υλικό που συνέλεξα από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους-Αρχεία Ν.Κοζάνης.

   Σημαντικές πληροφορίες έλαβα από την έκδοση «Γνωριμία με το Νομό Κοζάνης» του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών της Π.Ε Κοζάνης και βιβλία για τους οικισμούς που εκδόθηκαν από φιλίστορες και πολιτιστικούς συλλόγους.

Δήμος Κοζάνης: Ο Δήμος Κοζάνης με διοικητική έδρα την Κοζάνη και ιστορική έδρα την Αιανή ως διευρυμένος Δήμος συστάθηκε με το νόμο του Καλλικράτη στις 7/6/2010 και περιλαμβάνει τους πρώην Δήμους: Κοζάνης, 27 οικισμοί,  Αιανής (7 οικισμοί), Δημητρίου Υψηλάντη (Μαυροδέντρι, 3 οικισμοί), Ελλησπόντου (Κοιλάδα, 19 οικισμοί), Ελίμειας (Κρόκος, 12 οικισμοί). Στην απογραφή του 2011 απογράφηκαν 80 σημεία εκ των οποίων οι ενεργοί οικισμοί ήταν 71 με συνολικό πληθυσμό Δήμου 71.388 κατοίκους και της πόλης της Κοζάνης 41.066 κατοίκους.

Διατελέσαντες δήμαρχοι του διευρυμένου Δήμου Κοζάνης: Λάζαρος Μαλούτας (2011-2014). Ελευθέριος Ιωαννίδης (2014-2019). Λάζαρος Μαλούτας (2019-…).

Η πρωτεύουσα του Δήμου, η Κοζάνη αποτελεί έδρα της Π.Ε Κοζάνης, της Περιφέρειας της Δ.Μακεδονίας, πανεπιστημίου και πολλών Διοικητικών υπηρεσιών.

Έδρα Επισκοπής Σερβίων και Κοζάνης από το 1745 και αντίστοιχα Μητροπόλεως Κοζάνης και Σερβίων  από το 1882.

Σε οικονομικό επίπεδο για δεκαετίες αποτέλεσε παραγωγός ηλεκτρικού ρεύματος με τη λειτουργία θερμοηλεκτρικών εργοστασίων, υδροηλεκτρικών φραγμάτων. Σήμερα αναπτύσσονται μονάδες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ηλιακά, αιολικά πάρκα). Σε οικισμούς με κέντρο τον οικισμό Κρόκο καλλιεργείται το ομώνυμο αρωματικό, φαρμακευτικό φυτό “κρόκος”. Στα Κοίλα κάθε Σεπτέμβριο, στο Εκθεσιακό Κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας, πραγματοποιείται εμπορική έκθεση με συμμετέχοντες εκθέτες από περιφέρεια και Βαλκάνια.

Αξιόλογος αρχαιολογικός τόπος, επισκέψιμος, αποτελεί η Αιανή με λειτουργία Μουσείου με πλούτο εκθεμάτων προχριστιανικής περιόδου.

Αξιοθέατα, επισκέψιμα αποτελούν το Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα στο Χρώμιο. Η λίμνη Πολυφύτου με τη Μονή Ιλαρίωνος, με το πλατανόδασος στο Ρύμνιο. Το πάρκο ελαφιών στον οικισμό Άγιο Δημήτριο. Οι πολυάριθμες εκκλησίες στη Μεταμόρφωση. Αξιόλογη είναι και Αρχαιολογική συλλογή που λειτουργεί στην πόλη της Κοζάνης επί της οδού Δημοκρατίας. Πολλοί πολιτιστικοί, χορευτικοί σύλλογοι δραστηριοποιούνται σε όλους τους οικισμούς με ποικίλες δραστηριότητες (μωμόγεροι, Λαζαρίνες). Αξιόλογο το Μουσείο του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών με μεγάλη επισκεψιμότητα από όμορους Νομούς και όχι μόνο. Εντυπωσιάζει η Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη με πλήθος βιβλίων και σπάνια χειρόγραφα και ο παρακείμενος δημοτικός κήπος. Σημείο αναφοράς το Καμπαναριό του Αγίου Νικολάου στην κεντρική πλατεία, το αρχοντικό του Λασσάνη.  Από τις σημαντικές δωρεές ξεχωρίζουν το Βαλταδώρειο γυμνάσιο, το Μαμάτσειο Νοσοκομείο.

 

 

Περιλαμβάνει τους οικισμούς κατά αλφαβητική σειρά: 1)Αγία Κυριακή,η 2) Αγία Παρασκευή,η 3) Άγιοι Θεόδωροι,οι 4) Άγιος Δημήτριος,ο 5) Άγιος Χαράλαμπος,ο 6) Αιανή,η 7) Ακρινή,η 8) Αλωνάκια,τα 9) Αμυγδαλέα,η  10) Ανατολή,η 11) Ανατολικόν,το 12) Ανθότοπος,ο 13) Άνω Κώμη,η 14) Άργιλος,ο 15) Αυγή,η 16) Βατερόν,το 17) Βοσκοχώρι,το 18) Γαλάνι,το 19) Δρέπανον,το 20) Εξοχή,η 21) Ζ.Ε.Π.,ο (Ζώνη Ενεργού Πολεοδομίας) 22) Θυμαριά,η 23) Ιερά Μονή Αναλήψεως,η 24) Καισαρεία,η 25) Καλαμιά,η  26) Καπνοχώριον,το 27) Καρυδίτσα,η 28) Κάτω Κώμη,η 29) Κερασέα,η 30) Κηπάριον,το  31) Κήπος,ο 32) Κοζάνη,η 33) Κοίλα,τα 34) Κοιλάδα,η 35) Κοκκιναράς,ο 36) Κοντοβούνι,το 37) Κρεμαστή,η 38) Κρόκος,ο 39) Κτένι,το 40) Λεβέντης,ο 41) Λευκόβρυση,η 42) Λευκοπηγή,η 43) Λιβερά,τα 44) Λυγερή,η 45) Μαυροδένδρι,το 46) Μελίσσια,τα 47) Μεταμόρφωσις,η  48) Μηλέα,η 49) Νέα Καρδιά,η 50) Νέα Νικόπολις,η 51) Νέα Χαραυγή,η 52) Νέος Κλείτος,ο 53) Ξηρολίμνη,η 54) Οινόη,η 55) Πετρανά,τα 56) Πολύμυλος,ο 57) Ποντοκώμη,η 58) Προφήτης Ηλίας,ο 59) Πρωτοχώρι,το 60) Πτελέα,η 61) Πύργος,ο 62) Ροδιανή,η  63) Ρυάκι,το 64) Ρύμνιον,το 65) Σιδεράς,ο 66) Σκάφη,η 67) Σκήτη,η 68) Σπάρτον,το 69) Σταυρωτή,η 70) Τετράλοφον,το 71) Χρώμιον,το

Μπούρινος 5ο "Παρουσίαση βιβλίου στα Γρεβενά"

53. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ

 

Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 24 Μαρτίου 2012, η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Ο ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ (1877-1911) του Ιωάννη Παπαδημητρίου, οι οποίοι με την παρουσία τους απέδειξαν ότι τιμούν τη μνήμη και την προσφορά του Εθνομάρτυρα Αιμιλιανού.
Το βιβλίο παρουσίασε ο επιμελητής της Β΄ έκδοσης κ. Απόστολος Παπαδημητρίου, γιός του συγγραφέα.

Για το συγγραφέα αλλά και τον κ. Απόστολο Παπαδημητρίου και το σημαντικό συγγραφικό του έργο αναφέρθηκαν ο κ. Σίμος Ζαγκανίκας, εκ μέρους της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Γρεβενών και ο κ. Βασίλειος Αποστόλου, εκ μέρους του Συλλόγου Γρεβενιωτών Κοζάνης «Ο ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ», συνδιοργανωτές της εκδήλωσης.

Ο κ. Παπαδημητρίου γεννήθηκε το 1948 στη Σιάτιστα Κοζάνης, με καταγωγή από το Κοσμάτι, χωριό της μητέρας του, έζησε στα Γρεβενά έως το 1966 όπου και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Είναι απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και υπήρξε υπάλληλος της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού στην Κοζάνη. Είναι πρόεδρος του συλλόγου «Μακρυγιάννης» και μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών Ν. Κοζάνης. Συγγραφέας σημαντικών επιστημονικών εργασιών καθώς και της ιστορίας των Γρεβενών. Έχει ήδη εκδοθεί ο Α΄ τόμος του βιβλίου του «Σελίδες ιστορίας των Γρεβενών», ενώ για την έκδοση του Β΄ τόμου τόσο ο κ. Ζαγκανίκας όσο και ο κ. Αποστόλου ζήτησαν τη συνδρομή του Δήμου Γρεβενών.

Είναι η δεύτερη εκδήλωση που κάνουμε με θέμα το βίο του Εθνομάρτυρα Αιμιλιανού Λαζαρίδη με έντονη την παρουσία των δημοτών μας τόνισε ο Δήμαρχος Γρεβενών κ. Δημοσθένης Κουπτσίδης στο σύντομο χαιρετισμό του. Στις 9 Νοεμβρίου 2008 σε ειδική εκδήλωση στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στο Διοικητήριο παρουσιάσθηκε ο Στ΄ τόμος των «Ιστορικών Αρχείων» «Αιμιλιανός, ο Εθνομάρτυς Μητροπολίτης Γρεβενών (1877-1911), του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη μας κ.κ. Σεργίου, μία σημαντική ιστορική καταγραφή. Σήμερα έχουμε τη χαρά να κάνουμε μια παρόμοια εκδήλωση στο Δήμο με την παρουσίαση του βιβλίου του Ιωάννη Παπαδημητρίου από το γιό του Απόστολο, στο πλαίσιο μιας σειράς εκδηλώσεων που προγραμματίζουμε για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης των Γρεβενών από τον τουρκικό ζυγό. Αναφερόμενος στον Αιμιλιανό Λαζαρίδη τόνισε: ο καθημερινός αγώνας του Εθνομάρτυρα, ο οποίος μαρτύρησε τον Οκτώβριο του 1911, υπήρξε πρόδρομος της απελευθέρωσης στις 13 Οκτωβρίου του 1912 της πόλης των Γρεβενών, την οποία τιμούμε με τον πρέποντα σεβασμό κάθε χρόνο.

Απαντώντας στο αίτημα για την έκδοση του Β΄ τόμου του βιβλίου «Σελίδες ιστορίας των Γρεβενών» δήλωσε ότι θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν, να προχωρήσει ο Δήμος στην έκδοσή του.
Αμέσως μετά το λόγο πήρε ο κ. Παπαδημητρίου ό οποίος παρουσίασε τη ζωή του Εθνομάρτυρα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του, έτσι όπως την έχει καταγράψει ο πατέρας του Ιωάννης Παπαδημητρίου. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δήμου Γρεβενών.

Πηγή: GrevenaΝΕΑ.gr,  Greveniotis gr

 

 

Μπούρινος 5ο "Πισσάνθρακας στην περιφέρεια Βεντζίων"

54. ΠΙΣΣΑΝΘΡΑΚΑΣ ΣΤΗΝ  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΒΕΝΤΖΙΩΝ

 

Γράφει ένας Κνιδιώτης  (28-2-36)

 

O ανώνυμος Κνιδιώτης στο κείμενό του επισημαίνει τα παρακάτω: Την  προσπάθεια που καταβάλουν οι επιχειρηματίες της Κοζάνης να συνδεθεί συγκοινωνιακά η πόλη της Κοζάνης με την περιφέρεια Βεντζίων. Εύλογα εκφράζει παράπονο για την αθλία κατάσταση της περιοχής. Σημαντικά είναι τα δάση της περιοχής. Σημαντική η μαρτυρία ότι κοντά στο χωριό υπάρχει κοίτασμα πισσάνθρακος. Τούτο επιβεβαιώνεται κι από το δημοσίευμα της Εφημερίδας Βόρειος Ελλάς  που  το 1940 πραγματοποιείται και εμπορική αξιοποίηση του πισσάνθρακας. Ακόμη δίδει την πληροφορία ότι έγινε η θεμελίωση της γέφυρας για διάβαση του ποταμού Αλιάκμονα στον οικισμό Πόρο.

 

 «Προς τον κ. Διευθυντή της εφημερίδος Μακεδονικό Βήμα, εις Κοζάνη

Είδα ότι γίνεται κίνηση και διαβήματα εκ μέρους των επαγγελματιών και των εμπόρων της πόλεώς σας για την εκτέλεση της συγκοινωνίας και μετά της επαρχίας μας Βεντζίων εις την οποίαν είχαμε την ατυχία να ευρισκόμεθα χάρις εις την αστοργία των αρμοδίων.

Χαιρετώ επίσης τον κ. πρόεδρο της ενώσεως Δυτικομακεδόνων και έτι περισσότερο την ενεργό ανάμιξη περί του ζητήματος ενός διακεκριμένου επιστήμονος του τόπου μας του κ. Κεραμοπούλου καθηγητού του Εθνικού Πανεπιστημίου.

Είναι πράγματι ζήτημα αν γνωρίζει την επαρχία μας το επίσημο κράτος και τούτο διότι κανείς δεν ημπορεί να την επισκεφτεί και εξετάσει τις ανάγκες της ελλείψει συγκοινωνίας. Αμαξιτός δρόμος δεν ακούεται πουθενά και το αυτοκίνητο που το ξέρουν και οι γάτες ακόμη, είναι άγνωστο στον τόπο μας. Είμεθα οι πιο αδικημένοι και οι πιο παραμελημένοι κάτοικοι του νομού αλλά και όλου του κράτους. Τι γίνεται εις τον άλλο κόσμο δεν γνωρίζουμε. Μία επίσκεψη ενός ανωτέρου υπαλλήλου θα γινόταν αιτία να μάθετε την αθλία κατάσταση εις την οποία είμαστε.

Υπάρχουν δάση εδώ που τα ξύλα των σέπονται εδώ και εκεί, ενώ στην πόλη σας τα αγοράζετε από μία δραχμή την οκά. Αλλά με τι μέσον θα μεταφερόταν αυτός ο φυσικός πλούτος;

Υπάρχουν κοιτάσματα πισσάνθρακες έξω του χωρίου μας που βγαίνει ανεξόδως  και θα μπορούσε να τροφοδοτήσει την πόλη σας και πολύ ακόμη άλλον κόσμο.

Τι να είπω δια την ποικιλία του κυνηγίου των αγρίων ζώων, λαγωών, δορκάδων, ελάφων, αγριόχοιρων τα οποία το χειμώνα πλησιάζουν στα σπίτια μας;

Προσφάτως ήρχισαν τις εργασίες των δύο μεταλλευτικές εταιρείες εις τους πρόποδες του Βουρίνου και κατά τις πληροφορίες των αρμοδίων μηχανικών υπάρχουν εργασίες 40-50 ετών. Πώς θα κινηθεί αυτός ο φυσικός πλούτος; Η επαρχιακή οδός που γίνεται από την Κοζάνη προς τα Βέντζια ευρίσκεται εις το ήμισυ  ενώ με μικρά δαπάνη θα επεκτεινόταν και θα έφθανε εδώ.

Με τα Γρεβενά δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε το χειμώνα ελλείψει συγκοινωνίας, διότι γέφυρα πουθενά δεν υπάρχει και τον Αλιάκμονα τον διαβαίνουμε μ’ ένα παλιοκάραβο και το χειρότερο μας παίρνουν και διόδια, ίσως για την ψυχική οδύνη που δοκιμάζουμε περνώντας τον αγριοπόταμο πάνω σε μια σανίδα. Ευτυχώς ένιωσαν την ανάγκη από πέρυσι και θεμελίωσαν μια γέφυρα η οποία αν τελειώσει φέτος, θα μας ανακουφίσει όλα τα χωριά των Βεντζίων.

Οι κοινότητές μας καρκινοβατούν. Ποιος θα τις επισκεφθεί για να τις ωθήσει στην πρόοδο; Κανείς εκ των αρμοδίων δε μας επισκέπτεται. Μας κοιτούν με το κιάλι και επικοινωνούμε με την αλληλογραφία μονάχα. Και πόσες ανάγκες δεν έχει αυτός ο δύσμοιρος τόπος!».

Υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας δια την αθλία μας αυτή κατάσταση και ελπίζουμε πώς θα δοθεί κάποια προσοχή εκ μέρους των αρμοδίων για το λησμονημένο αυτό μέρος του κράτους, για την Αβησσυνία της Ελλάδας ας την είπω».