Μπούρινος 5ο "Πισσάνθρακας στην περιφέρεια Βεντζίων"

54. ΠΙΣΣΑΝΘΡΑΚΑΣ ΣΤΗΝ  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΒΕΝΤΖΙΩΝ

 

Γράφει ένας Κνιδιώτης  (28-2-36)

 

O ανώνυμος Κνιδιώτης στο κείμενό του επισημαίνει τα παρακάτω: Την  προσπάθεια που καταβάλουν οι επιχειρηματίες της Κοζάνης να συνδεθεί συγκοινωνιακά η πόλη της Κοζάνης με την περιφέρεια Βεντζίων. Εύλογα εκφράζει παράπονο για την αθλία κατάσταση της περιοχής. Σημαντικά είναι τα δάση της περιοχής. Σημαντική η μαρτυρία ότι κοντά στο χωριό υπάρχει κοίτασμα πισσάνθρακος. Τούτο επιβεβαιώνεται κι από το δημοσίευμα της Εφημερίδας Βόρειος Ελλάς  που  το 1940 πραγματοποιείται και εμπορική αξιοποίηση του πισσάνθρακας. Ακόμη δίδει την πληροφορία ότι έγινε η θεμελίωση της γέφυρας για διάβαση του ποταμού Αλιάκμονα στον οικισμό Πόρο.

 

 «Προς τον κ. Διευθυντή της εφημερίδος Μακεδονικό Βήμα, εις Κοζάνη

Είδα ότι γίνεται κίνηση και διαβήματα εκ μέρους των επαγγελματιών και των εμπόρων της πόλεώς σας για την εκτέλεση της συγκοινωνίας και μετά της επαρχίας μας Βεντζίων εις την οποίαν είχαμε την ατυχία να ευρισκόμεθα χάρις εις την αστοργία των αρμοδίων.

Χαιρετώ επίσης τον κ. πρόεδρο της ενώσεως Δυτικομακεδόνων και έτι περισσότερο την ενεργό ανάμιξη περί του ζητήματος ενός διακεκριμένου επιστήμονος του τόπου μας του κ. Κεραμοπούλου καθηγητού του Εθνικού Πανεπιστημίου.

Είναι πράγματι ζήτημα αν γνωρίζει την επαρχία μας το επίσημο κράτος και τούτο διότι κανείς δεν ημπορεί να την επισκεφτεί και εξετάσει τις ανάγκες της ελλείψει συγκοινωνίας. Αμαξιτός δρόμος δεν ακούεται πουθενά και το αυτοκίνητο που το ξέρουν και οι γάτες ακόμη, είναι άγνωστο στον τόπο μας. Είμεθα οι πιο αδικημένοι και οι πιο παραμελημένοι κάτοικοι του νομού αλλά και όλου του κράτους. Τι γίνεται εις τον άλλο κόσμο δεν γνωρίζουμε. Μία επίσκεψη ενός ανωτέρου υπαλλήλου θα γινόταν αιτία να μάθετε την αθλία κατάσταση εις την οποία είμαστε.

Υπάρχουν δάση εδώ που τα ξύλα των σέπονται εδώ και εκεί, ενώ στην πόλη σας τα αγοράζετε από μία δραχμή την οκά. Αλλά με τι μέσον θα μεταφερόταν αυτός ο φυσικός πλούτος;

Υπάρχουν κοιτάσματα πισσάνθρακες έξω του χωρίου μας που βγαίνει ανεξόδως  και θα μπορούσε να τροφοδοτήσει την πόλη σας και πολύ ακόμη άλλον κόσμο.

Τι να είπω δια την ποικιλία του κυνηγίου των αγρίων ζώων, λαγωών, δορκάδων, ελάφων, αγριόχοιρων τα οποία το χειμώνα πλησιάζουν στα σπίτια μας;

Προσφάτως ήρχισαν τις εργασίες των δύο μεταλλευτικές εταιρείες εις τους πρόποδες του Βουρίνου και κατά τις πληροφορίες των αρμοδίων μηχανικών υπάρχουν εργασίες 40-50 ετών. Πώς θα κινηθεί αυτός ο φυσικός πλούτος; Η επαρχιακή οδός που γίνεται από την Κοζάνη προς τα Βέντζια ευρίσκεται εις το ήμισυ  ενώ με μικρά δαπάνη θα επεκτεινόταν και θα έφθανε εδώ.

Με τα Γρεβενά δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε το χειμώνα ελλείψει συγκοινωνίας, διότι γέφυρα πουθενά δεν υπάρχει και τον Αλιάκμονα τον διαβαίνουμε μ’ ένα παλιοκάραβο και το χειρότερο μας παίρνουν και διόδια, ίσως για την ψυχική οδύνη που δοκιμάζουμε περνώντας τον αγριοπόταμο πάνω σε μια σανίδα. Ευτυχώς ένιωσαν την ανάγκη από πέρυσι και θεμελίωσαν μια γέφυρα η οποία αν τελειώσει φέτος, θα μας ανακουφίσει όλα τα χωριά των Βεντζίων.

Οι κοινότητές μας καρκινοβατούν. Ποιος θα τις επισκεφθεί για να τις ωθήσει στην πρόοδο; Κανείς εκ των αρμοδίων δε μας επισκέπτεται. Μας κοιτούν με το κιάλι και επικοινωνούμε με την αλληλογραφία μονάχα. Και πόσες ανάγκες δεν έχει αυτός ο δύσμοιρος τόπος!».

Υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας δια την αθλία μας αυτή κατάσταση και ελπίζουμε πώς θα δοθεί κάποια προσοχή εκ μέρους των αρμοδίων για το λησμονημένο αυτό μέρος του κράτους, για την Αβησσυνία της Ελλάδας ας την είπω».