6o Τεύχος. Περιοδικό "Μπούρινος" Ετήσια έκδοση του Επιμορφωτικού- Εξωραϊστικού-Εκπολιτιστικού Συλλόγου Εξάρχου Γρεβενών "Ο ΜΠΟΥΡΙΝΟΣ". Έτος έκδοσης 2014, σελίδες 96, κεφάλαια 55.
Η επικαιρότητα που παρατίθεται στο παρόν τεύχος αφορά το 2013.
Επιμελητής έκδοσης: Βασίλης Αποστόλου
Κεφάλαιο 45. ΕΡΓΑΖΕΣΘΕ ΚΑΙ ΦΥΛΑΣΣΕΙΝ
Γράφει
ο Ευθύμιος Σκρέκας- Παλιοχώρι Γρεβενών
Χθες Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου του 2013 μαζί με άλλους τρεις παιδικούς μου φίλους και συγχωριανούς μου κάναμε μια ημερήσια πεζοπορία.
Βρεθήκαμε στις 7.30 η ώρα το πρωί στο Παλαιοχώρι, το χωριό μας και πορευόμαστε, ποδήρης, προς το χωριό Ιτέα (Βούρμπουμπο ονομάζονταν τα περασμένα χρόνια), προκειμένου να θυμηθούμε το δρόμο και τα μονοπάτια που περπατούσαμε τα παιδικά μας χρόνια. Από το χωματόδρομο αυτόν περνούσαμε όταν μικροί μαθητές πηγαίναμε ποδαράτοι να φοιτήσουμε στο Γυμνάσιο Γρεβενών, αλλά και όταν πραγματοποιούσαμε ημερήσια εκδρομή με τα όμορφα χωριά Σαρακήνα, Ποντινή, Ιτέα, Πυλωροί και Κνίδη με τους Δασκάλους και τους μαθητές των Δημοτικών αυτών Σχολείων.
Ανταμώναμε στη θέση «Πλάκα», κτηματική περιοχή Ιτέας-Σαρακήνας.
Ήταν μια περίεργη και λίαν αγωνιώδη παιδική συνάντηση, αφού για πρώτη φορά συναντούμε μαθητές άλλων δημοτικών Σχολείων. Το θεωρούσαμε κορυφαίο και μοναδικό γεγονός!
Σήμερα, μετά από 60 χρόνια ο τόπος άλλαξε! Τα μονοπάτια σ’ αυτή τη διαδρομή και όχι μόνο χάθηκαν! Απέραντες δασικές εκτάσεις με αυτοφυείς δρεις έχουν «χωραφοποιηθεί». Οι πλαγιές και τα ρέματα έχουν γίνει αγνώριστα, αφού η μεταγενέστερη λαιμαργία των κατοίκων της περιοχής μου αφάνισε τη χλωρίδα, μαζί και την πανίδα και μετέτρεψε τα νοσταλγικά εκείνα θεϊκά και ευλογημένα δάση σε καλλιεργούμενες εκτάσεις. Γιατί; Για να αποκτήσουν περισσότερο εισόδημα. Να παραδώσουν το γέννημα του σιταριού στις συνεταιριστικές γεωργικές αποθήκες των χωριών τους για να εισπράξουν πολλά χρήματα και μ΄ αυτά πολλά μα πολλά βιομηχανικά αγαθά!
Καμιά άλλη σκέψη των συμπαθών γεωργοκτηνοτρόφων της περιοχής μου και όχι μόνο. Κίνητρο η απόκτηση κι απολαβή με έντονη-πρωτόγνωρη ιδιοτέλεια και λαιμαργία για τα πολλά υλικά αγαθά. Να καλλιεργήσω πολλά στρέμματα, να ανεγείρω μεγάλο και ψηλό σπίτι, ν΄ αγοράσω γεωργικό ελκυστήρα (τρακτέρ), πολλών ίππων δυναμικότητας, να σπουδάσω τα παιδιά μου, αλλ’ όχι να μείνουν στο χωριό και να συνεχίσουν το αγροτικό επάγγελμα, αλλά να μπουν στο Δημόσιο, να μιλούν όλοι στο χωριό για μένα και τη γεωργική μου προκοπή!
Πλήρης άγνοια κι αποστροφή για το οικολογικό του τόπου μου και την οικολογική συνείδηση και ευαισθησία ατομική και συλλογική! Μία σκέψη μόνο «σφηνώθηκε» στο μυαλό όλων μας, σχεδόν χωρίς εξαίρεση..! Ν’ αποκτήσω πολλά…πολλά..!
Κι έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!
Ερίζουμε και διχογνωμούμε όλοι μας, όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε ότι φταίνε όλοι οι άλλοι, εκτός από εμάς τους ίδιους!
Οι άλλοι κατέστρεψαν τα ζωογόνα-ευλογημένα δάση του χωριού μου, ενώ εγώ ο ίδιος «ξεχέρσωσα» πενταπλάσια δασική έκταση από εκείνα τα χωράφια που κληρονόμησα από τον πατέρα μου. Κι έτσι τα 50 στρέμματα έγιναν 150 στρέμματα σήμερα!
Έτσι κλαίμε και οδυρόμαστε γιατί στέρεψαν όλες οι πλαγιές και τα λακκώματα. Φωνασκούμε ενίοτε έντονα γιατί η ατμόσφαιρα υπερθερμάνθηκε. Όλοι γνωρίζουμε την επερχόμενη πρωτόγνωρη κλιματική αλλαγή!
Αποκτήσαμε πληθώρα βιομηχανικών προϊόντων, αλλά η μόλυνση του αστικού περιβάλλοντος, κυρίως, από τα επικίνδυνα και δηλητηριώδη καυσαέρια, όπως οι ειδικοί το δηλώνουν και το ομολογούν, ευθύνεται για την αύξηση των θανάτων νέων, κυρίως, συμπολιτών!
Ας μη γελιόμαστε! Δεν ωφελεί να συζητούμε μόνο το οικολογικό πρόβλημα της Πατρίδας μας.Πρέπει κάποτε και να δράσουμε. Ας σκεφτούμε τα παιδιά μας και τους μελλοντικούς επιγόνους. Ας κάνουμε την αρχή. Ας προστατέψουμε-φροντίσουμε αυτό το πράσινο που απόμεινε. Ας ευαισθητοποιηθούμε όλοι μικροί-μεγάλοι, κυρίως η εκπαίδευση να διατηρήσουμε αυτό το πράσινο που υπάρχει, αλλά και να δημιουργήσουμε σιγά-σιγά και καινούργιο.
Η ζωή μας κρέμεται κι εξαρτάται από την αγάπη στο φυσικό περιβάλλον, τα νερά του τόπου μας, τον αέρα και την ειλικρινή μεταστροφή όλων μας από την πρωτόγνωρη λαιμαργία μας, στην ολιγάρκεια κι απλότητα του βίου μας.
