104. Σύνδεντρον Γρεβενών

105. Σύνδενδρον,το (μεικτός οικισμός)

Γράφει ο Βασίλης Αποστόλου (Από το βιβλίο μου "ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΓΡΕΒΕΝΩΝ" σελ. 386 Κοζάνη 2018)

Γενικά: Χτισμένος σε υψόμετρο 741 μέτρων με πλησιέστερους οικισμούς Ροδιά, Κυρακαλή, Αμυγδαλιές.

Κοινοτικά: Ο οικισμός Τερβέν ορίζεται ως έδρα κοινότητος, του οποίου το όνομα διορθώνεται σε Τριβένι στις 17-10-1918. Μετονομάζεται σε Σύδεντρο στις 1-2-1927 και διορθώνεται σε Σύνδεντρο στις 16-10-1940. Προσαρτάται στο δήμο Γρεβενών στις 4-12-1997. Στις κοινοτικές εκλογές του 1925, ψήφισαν 113. Εκλέχτηκαν: Παναγιώτης Αν. Νικολόπουλος 69, Στυλιανός Νικολαΐδης 60, Ευάγγελος Ευαγγελόπουλος 43,  Μιχαήλ Σεΐτανίδης 42, Σάββας Τρανουλιδης 40.  Στον εκλογικό κατάλογο της Υποδιοικήσεως Γρεβενών του 1914 ήταν εγγεγραμμένοι 167 χριστιανοί και 91 μουσουλμάνοι. οι οποίοι αναχώρησαν από το Σύνδεντρο  σύμφωνα με το  άρθρο 3 της σύμβασης της Λοζάνης που υπογράφτηκε στις 30-1-1923 περί ανταλλαγής των ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών  στις 8-4-1924.

Έρανος κατοίκων υπέρ ανέγερσης τρούλου στον Πανάγιο Τάφο Σύδεντρο δρχ.70 (24-10-30).

Ο πρόεδρος της κοινότητας στις 27-10-31 τηλεγραφεί στο Νομάρχη ότι «Επιδημία διφθερίτιδας μαστίζει και αποδεκατίζει νήπια κοινότητός μας. Αιτούμεθα αποστολήν ιατρού λάβει κατασταλτικά μέτρα» (60/1914).

Οι κάτοικοι στις 31-12-38 αναφέρουν στο Νομάρχη ότι έξω του Συνοικισμού δεν υπάρχει κατάλληλος κοινοτική έκταση  όπου μπορούν να προβούν στον αλωνισμό των σιτηρών. Ζητούν να επιτραπεί ο αλωνισμός εις τους πρώην αλωνοτόπους.

Αίτησις Νικολαΐδου Δημητρίου προέδρου κοινότητας Συδέντρου στις 28-1-51 προς το Δασάρχη Γρεβενών περί διατηρήσεως της αιγοκτηνοτροφίας στην κοινότητα. Από ενεργηθείσα ένορκο διοικητική εξέταση στις 5-7-54 περί της υπηρεσίας του γραμματέως της κοινότητας  Συνδένδρου Ανέστη Σιδηροπούλου δίδεται η πληροφορία ότι κατά το κίνημα του 1935[1] το κοινοτικό συμβούλιο κριθέν ως φιλελεύθερο, αντικατεστάθη υπό τριμελούς Δ. Επιτροπής.

Ο έρανος του Ε.Ε.Σ το έτος 1958 απέδωσε  213 δραχμές.

 Αρχαιότητες: Αρχαίος οικισμός στη θέση “Σβατός”[2]. Αγγεία ή θραύσματα αγγείων των ελληνιστικών χρόνων, λίθινα εργαλεία. Στο Λειψούκι πλαξ με την επιγραφή “ Ανδρόνικος κλεοδήμου Ήρως” παριστάνει ανάγλυφο μορφή εφίππου κυνηγού και εις τα οπίσθια του ίππου συμπαρακάθεται νέα κόρη. Εικονίζονται και τρεις κυνηγετικοί κύνες. Η πλάξ ευρίσκεται εις Τσοτύλιον (Ράχος σ.20, 21).

Διαβατήρια: Θεόδωρος Αν. Νίκου ή Νικόπουλος από Σύνδεντρο στις 26-8-27 ζητά διαβατήριο για Η.Π.Α γεννηθείς το 1891. Εφημέριος ο κ.Ντινόπουλος. Πρόεδρος ο Παναγ. Νικόπουλος (60/1628). 

Έκθεση Σακελλάρη 1941: “…Τα αρχαία ευρήματα, τα λίθινα εργαλεία της νεολιθικής εποχής, τα οποία φυλάσσονται εις το μουσείο του σχολείου[3], οι αρχαίοι τάφοι, τα παλαιά κάστρα… αποδεικνύουν ότι το Σύνδεντρον κατοικήθηκε υπό Ελλήνων προ τριών και πλέον χιλιάδων ετών…”.

Εκπαίδευση: Έχει 87 κατοίκους  χριστιανούς (στο χωριό κατοικούσαν και μουσουλμάνοι), δε διαθέτει σχολείο (1873-74. Πηγή Ηλίας Γάγαλης greveniotiς.gr βλέπε Βιβλιογραφία).

 Η διδασκάλισσα του δημοτικού σχολείου Συνδέντρου Βενετία Τουρληνού εξ Αθηνών ζητά μετάθεση στο Β΄ δημ. σχολείο Γρεβενών να είναι κοντά στο σύζυγό της ο οποίος είναι διευθυντής του αστικού σχολείου Γρεβενών (28-4-39).

Ο επιθεωρητής προτείνει την προαγωγή του διταξίου δημοτικού σχολείου σε τριτάξιο καθ’ ότι τα προηγούμενα τρία χρόνια ο αριθμός των μαθητών ανερχόταν σε 116, 128, 130 αντίστοιχα  (18-7-41 ΑΒΕ 70 ΣΑΕ 52).

Οι μαθητές των δημοτικών σχολείων Συνδέντρου (30), Ροδιάς (25), Κυρακαλής (18) και Ζιάκα (11) πραγματοποίησαν διήμερο εκδρομή στη Βέροια, Έδεσσα, Νάουσα στις 9 και 10 Ιουνίου 1962 για να γνωρίσουν καλύτερα οι μαθητές την πατρίδα.

Ιερά: Κοίμησις της Θεοτόκου. Πανηγυρίζει το Γενέσιο της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου. Άγιος Νικόλαος με εικόνα του αγίου με χρονολογία 1748, ενοριακός ναός[4].

Στον κώδικα της Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος  Ζάβορδας  αναφέρεται ως Τριαβιάνη χωρίον με  55 αφιερωτές της Α΄ Γραφής  και 26 Β΄ Γραφής με όνομα Τρηβηάνη. Μεταξύ των αφιερωτών Καλλινίκης μοναχής, Συγκλιτικής μοναχής.

Οικονομία: Λειτουργούσαν τρεις νερόμυλοι[5]. Η προβλεπόμενη παραγωγή για καλλιέργειες το 1933  ήταν  σε οκάδες καπνός 80 στρέμματα 10, σταφυλαί 5000 στρέμματα 400, φακή 400  στρέμματα 80, αραβόσιτος ξηρικός 60.000 στρέμματα 1000.

Στην περιοχή δραστηριοποιείται το κτήμα Ζέρβα, αμπελώνας παραγωγή οίνου.

Πληθυσμός: 1859=30 στεφάνια. 1913= 515. 1920=567. 1928=538. 1940= 573. 1951=505. 1961= 533. 1971=411. 1981=355. 1991= 344. 2001= 345. 2011= 194. (29^ος κατά σειρά από τους 112 απογραφέντες οικισμούς της Π.Ε Γρεβενών με την απογραφή του 2011).Χριστιανικές οικογένειες σύμφωνα με την απογραφή του 1859, προκειμένου να συνεισφέρουν στην κατ’ έτος Αρχιερατική και Πατριαρχική επιχορήγηση ήταν 30 οικογένειες. Στο κατάστιχο του έτους 1564 (ΤΤ 350) των Οθωμανικών αρχείων της Κων/πολης ήταν 75 κατοικίες και ο φόρος ήταν 8.500 άσπρα ενώ το 1579 ήταν 78 κατοικίες και ο φόρος ήταν 9.200 άσπρα.

Σύλλογοι: Πολιτιστικός Σύλλογος Συνδέντρου. Από τις δραστηριότητες γιορτή τσιγαρίδας, χορευτικό τμήμα, διοργάνωση πανηγυριού.

            Αθλητική Ένωση Συνδέντρου.

---

[1] Αποτυχών κίνημα της 1-3-1935 βενιζελικών αξιωματικών.

[2] Σαμσάρης.

[3] Το μουσείο του σχολείου το ίδρυσε ο δάσκαλος εκ Σαρακίνης Κώστας Καραπατάκης.

[4] Έκθεση Σακελλάρη 1941.

[5] Παπαδημητρίου. Σελίδες Ιστορίας Γρεβενών. σ. 42

---

[1] Βασίλη Αποστόλου ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΠΟΥΡΙΝΟΣ Τεύχος 6^ο.

Τρίκορφο Γρεβενών

108. Τρίκορφον, το

Γράφει ο Βασίλης Αποστόλου (Από το βιβλίο μου "ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΓΡΕΒΕΝΩΝ" σελ.386 Κοζάνη 2018

 

Γενικά: Ο οικισμός είναι χτισμένος σε υψόμετρο 1003 μέτρων με πλησιέστερους οικισμούς Καλλονή, Δασύλλιο, Άγιος Κοσμάς, Κυπαρίσσι, Χρυσαυγή. Στολίδι του χωριού η ανακαινισμένη πλατεία, με παιδική χαρά,  η οποία βρίσκεται στο προαύλιο του σχολείου. Κόσμημα του οικισμού το πέτρινο δημοτικό σχολείο με έτος ανέγερσης το 1931.

 

Κοινοτικά: Στις 31-12-1918 ο οικισμός Τριτσκό προσαρτάται στην κοινότητα Λιμπινόβου και στις 24-9-1919 εντάσσεται στην κοινότητα Λουντσίου (Καλλονής). Στις 1-2-1927 μετονομάζεται σε Τρίκορφο. Αποσπάται στις 31-12-1931 από την κοινότητα Καλλονής και ορίζεται έδρα κοινότητος Τρικόρφου και το 1997 ανήκει στο δήμο Κοσμά του Αιτωλού και το 2010 στο δήμο Γρεβενών.

Οι κάτοικοι επαναπατρίζονται το Μάιο του 1950 με σημαντικό πρόβλημα την έλλειψη αροτριώντων ζώων καθότι οι εγκαταλελειμμένοι αγροί προ τριετίας χρήζουν μεγάλες και πολλές αρόσεις.

Αλώνια: Ο σταθμός Χωροφυλακής Καλλονής στις 19-5-39 με έγγραφο προς τη Νομαρχία Κοζάνης αναφέρει ότι τα αλώνια των κατοίκων του χωριού Τρικόρφου βρίσκονται στο κέντρο του χωριού. Δια του αλωνισμού εις αυτά υπάρχει όχι μόνον κίνδυνος πυρκαϊάς αλλά και γεννάται ζήτημα δημοσίας υγείας των κατοίκων του χωριού. Πλειστάκις έχουν ειδοποιηθεί όπως μεταφέρουν τα αλώνια εκτός του χωρίου πλην όμως ούτοι δεν συμμορφώθηκαν ως όφειλαν.

Διαβατήρια: Μπούσιος Ευάγγελος του Ιωάννη στις 12-4-27 ζητά διαβατήριο δια Αβυσσηνίαν. Γεννήθηκε το 1892. Εφημέριος Μαρανής, πρόεδρος Καλλονής Νικόλας Τσούκα. 

Εκπαίδευση: Τριτσικόν έχει 162 ψυχάς Ελληνικάς, σχολήν μικτήν,μαθητάς 12, μαθητρίας 2,διδάσκαλον 1, ιερέα 1. (Μακεδονικόν Ημερολόγιον 1913 σελ.215).

Διδακτηριακή κατάσταση του σχολείου το έτος 1937: Το διδακτήριο είναι δημόσιο θεμελιώθηκε το 1931 και αποπερατώθηκε το 1935. Ο αριθμός των μαθητευομένων ανέρχεται στους 30. Το διδακτήριο καταλληλότατο από παιδαγωγικής και από υγιεινής απόψεως (60/619).

              Ο προσφάτως τοποθετηθείς διδάσκαλος Δημ. Παπαγεωργίου έδωσε επιτυχή διάλεξη με θέμα “Η Ελληνική οικογένεια και η συμβουλή εις την Εθνικήν διαπαιδαγώγηση των παιδιών”(Β.Ε 9-3-40). Το σχολείο έκλεισε το 1960, οι εναπομείναντες μαθητές συνέχισαν να φοιτούν στο δημοτικό σχολείο Καλλονής. 

Ιερά: α)Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο και χτίστηκε το 1857 σύμφωνα με επιγραφή στη δυτική γωνία. Το 1920 έγινε το καμπαναριό που έχει δύο καμπάνες. Βρίσκεται σε ωραία τοποθεσία και στ’ ανατολικά του υπάρχει το νεκροταφείο του χωριού. Ο νάρθηκας έχει πέτρινες παραδοσιακές κολώνες. Οι εικόνες του τέμπλου φέρουν χρονολογίες 1860-1863-1865 και είναι φτιαγμένες από αγιογράφους Σαμαριναίους και από το Τσούρχλι (Άγιος Γεώργιος). β)Λίγο πιο κάτω από τον ενοριακό ναό βρίσκεται η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που χτίστηκε το 1928 στη θέση άλλης μικρότερης. Έγινε με χρήματα των κατοίκων που ήταν στην Αμερική και είναι έργο των Νικοπουλαίων από τη Χρυσαυγή. γ) Άγιος Δημήτριος. Ανηγέρθη το 1880 με τη συνδρομή του Νικόλαου Δημόπουλου. Γίνεται λειτουργία στις 26 Οκτωβρίου και την Τρίτη μέρα του Πάσχα  δ)Προφήτης Ηλίας, χτίστηκε το  1956 με δαπάνη του ευεργέτη του χωριού (μετανάστη στην Αμερική), Κωνσταντίνου Χρ. Σιώμου και εθελοντική εργασία των χωριανών.  Πανηγυρίζει του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου. [1]. ε)Αγίου Γεωργίου 1975. Εκκλησιαστικά ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης.

Κοινοτικό Δελτίο Απογραφής: Το κοινοτικό Συμβούλιο με πρόεδρο τον Αθανάσιο Μαργαρίτη αναφέρει ότι κατεστράφη 1 οικία ολοσχερώς και 2 μερικώς υπό των Γερμανών στις 9 Ιουλίου 1944. Θύματα 1.

Οικονομία: Το κοινοτικό συμβούλιο με πρόεδρο το Θωμά Τζήκα επέβαλε φόρο εξαγωγής λίθων εκ του κοινοτικού λατομείου “Σιοποτούρα”(Β.Ε 14-2-37).

Πεσόντες: Δεκαν. Καραδήμος Ηλίας του Ιωάννη, γεν.1910,27 ΣΠ, ΄Υψ.1548 Μοράβα 28-11-40 (ΔΙΣ).

Πληθυσμός: 1913=175. 1920=157.1928=150. 1940=167. 1951=109. 1961=68. 1971=31. 1981=72. 1991=75. 2001=65. 2011=25. (93^ος κατά σειρά από τους 112 απογραφέντες οικισμούς της Π.Ε Γρεβενών με την απογραφή του 2011. Τον ίδιο πληθυσμό ανοίγει και η Άνω Εκκλησία).

Σύλλογοι: Πολιτιστικός Σύλλογος Τρικορφιωτών Θεσσαλονίκης, με έτος ιδρύσεως το 1979.

---

[1] http://www.trikorfogr.gr/

Τρικοκκιά Γρεβενών

107. Τρικοκκιά,η

Γράφει ο Βασίλης Αποστόλου (Από το βιβλίο μου "ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΓΡΕΒΕΝΩΝ" σελ. 386 Κοζάνη 2018 

Γενικά: Χτισμένος σε υψόμετρο 552 μέτρων, ιδρύθηκε το 1860 όταν οι κάτοικοι έφυγαν από τους οικισμούς Καλαπόδι, Παλιοχώρια, Βαλάνι. Βρίσκεται στα όρια των Π.Ε Γρεβενών και Τρικάλων. Εντυπωσιάζει η λίμνη Τρικοκκιάς..  Πλησιέστεροι οικισμοί Τριφύλλι, Θεοτόκος, Αγιόφυλλο. 

Κοινοτικά: Στις 31-12-1918 ορίζεται έδρα κοινότητας Τσαπουρνιάς, η οποία μετονομάζεται σε Τρικοκκιά στις 1-2-1927. Το 1997 προσαρτάται στο δήμο Χασίων και στις 7-6-2010 στο δήμο Δεσκάτης. Στις κοινοτικές εκλογές του 1925 ψήφισαν 63 εκλογείς. Εκλέχτηκαν: Αθανάσιος Φ. Νάτσιου 57, Γεώργιος Σ. Δεριχτυάρης ή Παπαδημητρίου 55, Ευάγγελος Μεσημέρης 35, Γεώργιος Χρήστου Μακρής 21, Ευάγγελος Δ. Βασιλειάδης 15.

 Έρανος υπέρ του Ερυθρού σταυρού στις 12-12-28  δρχ. 25. Έρανος κατοίκων υπέρ ανέγερσης τρούλου στον Πανάγιο Τάφο 25 δρχ. (24-10-30).

Η κοινότητα Τρικοκκιάς στις 1-11-36 αναφέρουν στο Νομάρχη, ότι σύμφωνα με τις προθέσεις της κυβερνήσεως επίκειται η συγχώνευση των κοινοτήτων. Ζητούν να μη συνενωθεί με την κοινότητα Καρπερού διατί παρεμβάλλεται ο χείμαρος «Ζούτσα» ο οποίος στις περισσότερες ημέρες του χειμώνα καθίσταται αδιάβατο. Ζητά  η κοινότητα Τρικοκκιάς να αποτελέσει ιδία κοινότητα με ακτίνα το χωρίον Τριφύλλι, Βαλάνια, κοινότητα Κατάκαλης, χωρίον Παλιουργιά τα οποία χωρία υπάγονται άπαντα στο αυτό ειρηνοδικείο Δεσκάτης και βρίσκονται εντεύθεν του χειμάρρου «Σούτσα» δύνανται επομένως να συγκοινωνήσουν ευκόλως μεταξύ των. Ακόμη τα έσοδα μόνο της ημετέρας κοινότητας ανέρχονται εις τας 50.000 δραχμές περίπου ετησίως” ενώ της κοινότητος Καρπερού (ειρηνοδικείο Γρεβενών)  μετά βίας θα ανέρχονται στις 30.000 δραχμές (60/1404).

Κατά το έτος 1958 αμμοχαλικοστρώθηκε  δρόμος 6,5 χιλιομέτρων και κατασκευάσθηκε μία γέφυρα στη θέση Σταμάτη.

Ο έρανος του Ε.Ε.Σ το έτος 1958 απέδωσε  468 δραχμές και δύο χρόνια μετά 267.

Κοινοτικό Δελτίο Απογραφής 1-8-1945: Πρόεδρος Γεώργιος Παπαδημητρίου. Κατοικίες 56. Πληθυσμός 452. Ουδεμία ζημία κατοικίας. Νόσοι ελονοσία και πνευμονία. Θύματα πέντε.

Αξιοθέατα: Στολίδια του χωριού είναι οι πέτρινες βρύσες. Ονομαστές οι βρύσες «Παναγιά» χτίστηκε γύρω στο 1940 και η «Σταμάτω», στην είσοδο του χωριού.

Εκπαίδευση: Διδακτηριακή κατάσταση του σχολείου το έτος 1937:  Στεγάζεται σε δημόσιο οίκημα. Στη μία αίθουσα διδασκαλίας φοιτούν 60 μαθητές. Είναι κατάλληλο και δια τη μελλοντική στέγαση του σχολείου (60/619).

Ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Ευθύμιος Γιαννακόπουλος ζητά από τη Δ/ση Γεωργίας του Νομού Κοζάνης στις 28-11-59 την ενίσχυσιν του οικονομικού ταμείου προς ίδρυσιν παραδειγματικού σχολικού κήπου τριών στρεμμάτων  (60/1159)

Τα σχολεία Τρικκοκιάς, Καρπερού, Δήμητρας, Κατάκαλης, Άνοιξης, Τριφυλλίου πραγματοποίησαν εκδρομή με δύο λεωφορεία στην Καλαμπάκα στις 4 Ιουνίου 1962. Ο διευθυντής του σχολείου Γιαννακόπουλος. Το 1962 από τον εμπειροτέχνη Δημοσθένη Γκόψη κατασκευάσθηκε αίθουσα (προσθήκη) στο δημοτικό σχολείο.

Ιερά: Αγία Παρασκευή στη θέση Καλαπόδι. Κοίμησις της Θεοτόκου με γυναικωνίτη χτίστηκε με την ίδρυση του χωριού, ενοριακός ναός. Αϊ-Λιας.

Οικονομία: Η προβλεπόμενη παραγωγή για καλλιέργειες το 1933  ήταν  σε οκάδες καπνός 15, μποστάνια 500, φακή 1000, ρόβη 500, βίκος 50, ερεβύνθια 600, κρόμμυα 2000, μπιζέλια 100,  αραβόσιτος ξηρικός 162.000.

Πεσόντες: α)Ντούμας Στέργιος του Γεωργίου, γεννήθηκε το 1915, 27ΣΠ. Φονεύτηκε στο Κοξαίν (Μόροβα) στις 16-11-40. β)Σιούτας Γεώργιος του Ευθυμίου,1912, 27ΣΠ,Υψ.1866 Κάμια στις 4-4-41.

Πληθυσμός: 1913=396. 1920=324. 1928=327. 1940=436. 1951=403. 1961=476. 1971=403. 1981=398. 1991=320. 2001=305. 2011=235. (23^ος κατά σειρά από τους 112 απογραφέντες οικισμούς της Π.Ε Γρεβενών με την απογραφή του 2011).

Σύλλογοι: Δραστηριοποιείται ο Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Αθλητικός Σύλλογος Μ.Αλέξανδρος Τρικοκκιάς με έτος ιδρύσεως το 1979.

            Από δω έλκει την καταγωγή ο συμβολαιογράφος και συλλέκτης Παύλος Μπαλογιάνης ο οποίος λειτουργεί στην πόλη της Καλαμπάκας  “Μουσείο Ελληνικής Παιδείας” στο οποίο εκτίθενται σχολικά βιβλία, Αρχαίοι Έλληνες Συγγραφείς και άλλα βιβλία (trikalakids.gr).

 Τρικοκκιά

Γράφει ο Κώστας Λάχανος


           Η Τρικοκκιά ιδρύθηκε το 1860, όταν οι Χασιώτες της περιοχής έφυγαν από τους οικισμούς Καλαπόδι, 6 χιλιόμετρα βορειοανατολικά, Παλιοχώρια, 1 χιλιόμετρο βορειοανατολικά και Βαλάνι, 3 χιλιόμετρα νότια. Σήμερα η πλειοψηφία των κατοίκων κατάγεται από την Ήπειρο, απ' όπου ήρθαν γύρω στο 1900.

 Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 480 μέτρων, στα όρια του Νομού Γρεβενών με το Νομό Τρικάλων και ανήκει στο Δήμο Δεσκάτης( Χασίων). Εδώ ζουν 600 περίπου άτομα (700 το καλοκαίρι), οι περισσότεροι γεωργοί και κτηνοτρόφοι.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον στην κοινότητα της Τρικοκκιάς παρουσιάζει η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στη θέση Καλαπόδι, η οποία διαθέτει και ξενώνα. Το τέμπλο της φιλοτεχνήθηκε από Δεσκατιώτες το 1901. Μια παλιά εικόνα της Αγίας Παρασκευής φυλάσσεται σήμερα στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, επειδή έγινε απόπειρα κλοπής. Θρύλος αναφέρει πως παλιά, όταν γινόταν το έθιμο της «Διάκλισης», εμφανιζόταν εκεί ένα ελάφι, το οποίο προσκυνούσε και ξεκουραζόταν. Μετά οι κάτοικοι του χωριού το έσφαζαν και το έτρωγαν. Κάποια φορά το ελάφι άργησε να έρθει, δεν πρόλαβε να ξεκουραστεί και οι πιστοί το έσφαξαν, πριν προσκυνήσει. Από τότε δεν ξαναφάνηκε. Η εκκλησία φημίζεται για τις θαυματουργικές της ιδιότητες, γι' αυτό και μαζεύεται εκεί πλήθος κόσμου. Η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, βασιλική με γυναικωνίτη, χτίστηκε με την ίδρυση του χωριού και σώζονται αγιογραφίες, εικόνες και ξυλόγλυπτο τέμπλο.

Οι πέτρινες βρύσες είναι πραγματικά στολίδια και προκαλούν το θαυμασμό των επισκεπτών. Στην Τρικοκκιά η βρύση «Παναγιά» χτίστηκε γύρω στο 1940 και η «Σταμάτω», στην είσοδο του χωριού, λίγο νωρίτερα.

Εκπληκτική είναι η φύση γύρω από την κοινότητα της Τρικοκκιάς και τους οικισμούς της. Στο βάθος διαγράφονται η Βουνάσα και τα βουνά των Χασίων. Από την κορυφή «Αϊ-Λιας» (750 μέτρα) 4 χιλιόμετρα δυτικά της Άνοιξης, είναι εκπληκτική η θέα προς Καρπερό και Βέντζια. Δάση με δρύες, σφενδάμια, γαύρο και φράξο απλώνονται σ' ολόκληρη την κοινότητα Τρικοκκιάς. Εξίσου ωραίο είναι το τοπίο από την κορυφή «Ντούρος» (650 μέτρα) 2 χιλιόμετρα δυτικά, με θέα προς Αγιόφυλλο, Καρπερό και Τριφύλλι. Επίσης, στο ψηλότερο σημείο της Τρικοκκιάς, όπου βρίσκεται η εκκλησία του χωριού, υπάρχουν πεύκα και η θέα προς Βέντζια και Βουνάσα είναι απολαυστική, ενώ από τη θέση «Βαλάνια» αγναντεύει τα Χάσια και τα Αντιχάσια. Εκεί, μέσα στο δρυόδασος, υπάρχει κατάλληλος χώρος για πικ-νικ. Επίσης, στο δρόμο προς τα «Βαλάνια» σχηματίζονται μικροί καταρράκτες στη θέση «Σουρβάλα», μέσα σε δάσος με δρύες, σφενδάμια και πλατάνια. Το ρέμα «Σιούτσα», το κύριο ρέμα της περιοχής Φιλουριάς, περνά από την περιφέρεια των τριών οικισμών. Πηγάζει από την Ανθρακιά, το Διάκο και την Άνοιξη και καταλήγει στον Αλιάκμονα. Σ' αυτό χύνεται η «Ποταμιά», ενώ παραποτάμια υπάρχουν πλατάνια και ιτιές. Στη διάρκεια του χειμώνα ζουν και κάποια είδη πάπιας. Επίσης, στη θέση «Βαρκά» 1,5 χιλιόμετρο βορειοανατολικά της Άνοιξης, λόγω γεωφράγματος έχει δημιουργηθεί τεχνητή λίμνη, βάθους 17 μέτρων. Στο δρόμο από το Τριφύλλι προς το «Βαλάνι» συναντάμε την πηγή «Αγιονέρια», της οποίας το νερό πιστεύεται ότι έχει θεραπευτικές-ιαματικές ιδιότητες, κυρίως για δερματικές παθήσεις. Ωραίο νερό θα βρείτε και στην πηγή «Κρυόβρυση» 1,5 χιλιόμετρο δυτικά της Τρικοκκιάς.

 Στις 25/7 το βράδυ, παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής, γίνεται εσπερινός στο ναό και στον ξενώνα διανυκτερεύουν αρκετοί επισκέπτες. Ακολουθεί χορός με συνοδεία μουσικών οργάνων. Η Τρικοκκιά και το Τριφύλλι είναι πολύ ζωντανοί οικισμοί. Εκεί την Πρωτοχρονιά αναβιώνουν τα Ρογκατσάρια και τις Απόκριες ο Φανός. Ξεχωριστό ακόμα είναι το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου στα χωριά. Το κάθε χωριό εκκλησιάζεται στη δική του αφιερωμένη στην Παναγία εκκλησία, ενώ το βράδυ στις 15-16/8 γίνεται γλέντι στις πλατείες με παραδοσιακή μουσική και χορό.

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στη θέση Καλαπόδι κοντά στην Τρικοκκιά, την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Τρικοκκιά και τις εκκλησίες των Αγίων Δημητρίου και Αϊ-Λια στην Άνοιξη. ΕΠΙΔΟΘΕΙΤΕ ΣΕ πεζοπορία στη γύρω περιοχή και κυνήγι στις επιτρεπόμενες δασοσκεπείς εκτάσεις. ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ τη γιορτή της Αγίας Παρασκευής στην ΤΡΙΚΟΚΚΙΑ και το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου στην ΤΡΙΚΟΚΚΙΑ.