221. Το Μαργούδι (Θράκη)- Μουσικό Σχολείο Πτολεμαΐδας

Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016 στην αίθουσα "Φίλιππος" της Λέσχης Αξιωματικών Κοζάνης Συνάντηση Χορωδιών στην Κοζάνη. Στην εκδήλωση συμμετείχαν α) Χορωδία Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας με έτος ιδρύσεως το 2001 β)Χορωδία Μουσικού Σχολείου Σιάτιστας με έτος ιδρύσεως το 1997 γ) Χορωδία ΔΕΗ-ΔΕΔΔΗΕ με έτος ιδρύσεως το 1978. Διορδανωτές της εκδήλωσης ήταν η ΔΕΗ-ΔΕΔΔΗΕ και το Σωματείο εργαζομένων Σπάρτακος.

220. Άγια Νύχτα Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας Π.Σ Μακεδνοί

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016 στην αίθουσα Τέχνης Κοζάνης εκδήλωση με τίτλο "Φωνές των Χριστουγέννων". Συμμετείχε η Σοπράνο Σόνια Θςεοδωρίδου, η χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου "ΜΑΚΕΔΝΟΙ", το Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας, η ορχήστρα "Mobile" Θεσσαλονίκης. Μουσική διεύθυνση Θ.Ορφανίδης. Είσοδος 7 Ευρώ &5 Ευρώ μαθητικά. Η εκδήλωση ήταν υπό την αιγίδα του Οργανισμού Αθλητισμού, Πολιτισμού & Νεολαίας Δήμου Κοζάνης. Χαρακτηριστικά της εκδήλωσης α) ο πολύς κόσμος β) Η Σόνια Θεοδωρίδου καταπληκτική. Συγκίνησε η αναφορά της για το γενέθλιο τόπο την Χαραυγή Κοζάνης που δεν υπάρχει πια, για την αδελφή της που τις αφιέρωσε τραγούδι σφόδρα συγκινημένη. Ο σύζυγός της κ.Ορφανίδης διεύθυνε την ορχήστρα και τη χορωδία. Τα τραγούδια τα δίδαξε ο καθηγητής του μουσικού σχολείου Σιάτιστας κ. Θεοδωράκης. Η πολυπληθής χορωδία, η Σόνια Θεοδωρίδου μάγεψε το κοινό και μας έβαλε στο πνεύμα των Χριστουγέννων.

219. Ω ΕΛΑΤΟ Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας-Π.Σ Μακεδνοί 2016

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016 στην αίθουσα Τέχνης Κοζάνης εκδήλωση με τίτλο "Φωνές των Χριστουγέννων". Συμμετείχε η Σοπράνο Σόνια Θςεοδωρίδου, η χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου "ΜΑΚΕΔΝΟΙ", το Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας, η ορχήστρα "Mobile" Θεσσαλονίκης. Μουσική διεύθυνση Θ.Ορφανίδης. Είσοδος 7 Ευρώ &5 Ευρώ μαθητικά. Η εκδήλωση ήταν υπό την αιγίδα του Οργανισμού Αθλητισμού, Πολιτισμού & Νεολαίας Δήμου Κοζάνης. Χαρακτηριστικά της εκδήλωσης α) ο πολύς κόσμος β) Η Σόνια Θεοδωρίδου καταπληκτική. Συγκίνησε η αναφορά της για το γενέθλιο τόπο την Χαραυγή Κοζάνης που δεν υπάρχει πια, για την αδελφή της που τις αφιέρωσε τραγούδι σφόδρα συγκινημένη. Ο σύζυγός της κ.Θ.Ορφανίδης διεύθυνε την ορχήστρα και τη χορωδία. Τα τραγούδια τα δίδαξε ο καθηγητής του μουσικού σχολείου Σιάτιστας κ. Θεοδοράκης. Η πολυπληθής χορωδία, η Σόνια Θεοδωρίδου μάγεψε το κοινό και μας έβαλε στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Αρνητικό ότι δεν υπήρχε φυλλάδιο-πρόγραμμα με τα τραγούδια που παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση.

218. Σύλλογος Γυναικών Κοζάνης Εικαστική έκθεση 2016

Εφορείες Αρχαιοτήτων Κοζάνης & Γρεβενών-Εγκαίνια αρχαιολογικής συλλογής στην Κοζάνη

Εφορείες Αρχαιοτήτων Κοζάνης & Γρεβενών-Εγκαίνια αρχαιολογικής συλλογής στην Κοζάνη

Γράφει ο Βασίλης Αποστόλου

Ίδρυση ΕΦΑ: Σύμφωνα με την εφημερίδα της Κυβερνήσεως αρ. φύλλου 171 με ημερομηνία 28 Αυγούστου 2014 ιδρύονται πεντήκοντα δύο (αρ.52) Εφορείες Αρχαιοτήτων ανά την Επικράτεια. Για την Κοζάνη  κθ)Εφορεία Αρχαιοτήτων Κοζάνης με έδρα την Αιανή με χωρική αρμοδιότητα την περιφερειακή ενότητα Κοζάνης λ) Εφορεία Αρχαιοτήτων Γρεβενών με έδρα τα Γρεβενά με χωρική αρμοδιότητα την περιφερειακή ενότητα Γρεβενών. Σύμφωνα με το νέο νόμο  οι Εφορείες Αρχαιοτήτων αποτελούνται από τα ακόλουθα Τμήματα: α) Τμήμα Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων, Αρχαιογνωστικής Έρευνας και Μουσείων  (έως τον 4^ο αιώνα) β) Τμήμα Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων (από τον 4^ο αιώνα ως το 1830 και νεώτερα). Έτσι με τον παραπάνω νόμο καταργήθηκε η Λ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών αρχαιοτήτων με έδρα την Αιανή  με αρμοδιότητα τις Π.Ε Κοζάνης και Γρεβενών  και η 17^η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων με έδρα τα Γρεβενά με αρμοδιότητα τις Π.Ε Κοζάνης και Γρεβενών 

ΕΦΑ Γρεβενών: Σήμερα 10 Δεκεμβρίου 2016  η Εφορεία Αρχαιοτήτων Γρεβενών στεγάζεται στην Κοζάνη στην οδό Δημογεροντίας 10  δίπλα από το Μέγαρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κοζάνης εκεί όπου στεγαζόταν η 17^η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που σύμφωνα με το νόμο έπρεπε να στεγάζεται στα Γρεβενά.

“Η 17η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων είναι Περιφερειακή Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, σε επίπεδο Διεύθυνσης, έχει έδρα τα Γρεβενά και αρμοδιότητα που εκτείνεται στους Νομούς Κοζάνης και Γρεβενών. Είναι νεοσύστατη, ιδρύθηκε το 2006 και κύριο έργο της είναι η προστασία, προβολή και ανάδειξη των αρχαιοτήτων στους ανωτέρω Νομούς, που ανάγονται στους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους”[1] Το ερώτημα είναι λειτούργησε από την ημέρα ιδρύσεως 2006 ως το 2014 που καταργήθηκε στα Γρεβενά;

       Ο δήμος Γρεβενών με αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου α)αριθμός απόφασης 339/2015 με ημερομηνία 20 Ιουλίου 2015 παραχωρεί το χώρο της Μαθητικής Εστίας για προσωρινή στέγαση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Γρεβενών. Συμφωνεί με τη δωρεάν παραχώρηση της χρήσης του νέου κτιριακού συγκροτήματος από το Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ[2].

Στο Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας για να λειτουργήσει ως Φοιτητική Εστία προς εξυπηρέτηση των φοιτητών της πόλης των Γρεβενών και

 Στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Γρεβενών για την στέγασή της προς εξυπηρέτηση των αναγκών της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας[3].

β) Με τη συνεδρίαση της 23^ης Μαρτίου 2016 παραχωρήθηκε  το ιστορικό οίκημα “Μύλος Μπούσιου”  για την ίδρυση πολεμικού Μουσείου και στέγαση εφορείας αρχαιοτήτων Γρεβενών[4].

Το θέμα της στέγασης της ΕΦΑ Γρεβενών  πρέπει να λυθεί. Πρωτοβουλία οφείλουν να πάρουν η Περιφερειακή Ενότητα, ο Δήμος Γρεβενών, ο βουλευτής, οι φορείς. Πρέπει να βρεθεί αρχικά δημόσιος χώρος για προσωρινή στέγαση, διαφορετικά ας γίνει ενοικίαση ιδιωτικού χώρου. Στην Κοζάνη λειτουργούν Γενικά Αρχεία Κράτους σε μισθωμένο κτήριο στα Γρεβενά τα Γενικά Αρχεία με πλούσια δραστηριότητα στεγάζονται στο Διοικητήριο της Περιφερειακής Ενότητας. Ο βουλευτής μας οφείλει να κάνει παράσταση στην προϊσταμένη  της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς την κ. Ελένη Κόρκα και στο Υπουργείο Πολιτισμού, να θέσει το θέμα με επερώτηση στη Βουλή για το κενό που υφίσταται στην εγκατάσταση της υπηρεσίας στα Γρεβενά.

Τα αρχαιολογικά ευρήματα στα Γρεβενά είναι πάρα πολλά: Δίπορο, Καρπερό, Κνίδη, Μυρσίνα, Καστρί, Πριόνια…

Εγκαίνια Αρχαιολογικής Συλλογής στην Κοζάνη: Πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016 στο νεοκλασικό κτήριο επί της οδού Δημοκρατίας 10 (κοντά στην πλατεία, ανεβαίνοντας για Δικαστικό Μέγαρο και Διοικητήριο) από την προϊσταμένη της ΕΦΑ Κοζάνης κ. Αρετή Χονδρογιάννη-Μετόκη κι από την προϊσταμένη της Γενική Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς την κ. Ελένη Κόρκα. Κεντρική ομιλήτρια της εκδήλωσης η προϊσταμένη κ. Α.Χονδρογιάννη. Σύντομους χαιρετισμούς απεύθυναν ο εκπρόσωπο της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας Φώτης Κεχαγιάς, ο δήμαρχος  Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης, η εκπρόσωπος του Υπουργείου Πολιτισμού Έλενα Κόρκα και η πρώην διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κοζάνης, αρχαιολόγος Γεωργία Καραμήτρου – Μεντεσίδη. Χαρακτηριστικό της εκδήλωσης ο πολύς κόσμος που όλοι μας φύγαμε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα, από τα πολλά εκθέματα. Με το τέλος της περιήγησης ακολούθησε κέρασμα με νηστήσιμα και μη εδέσματα στον αύλειο χώρο. Όλα ήταν όμορφα. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους εργάστηκαν για το στήσιμο της αρχαιολογικής συλλογής που σίγουρα κοσμεί την πόλη μας.

Το κτήριο είναι δωρεά  του οίκου Κατσικά-Παναγιωτίδη προς το δήμο ο οποίος στη συνέχεια το παραχώρησε για στέγαση της αρχαιολογικής συλλογής. Εκτίθενται εκθέματα από πολλούς οικισμούς της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης σε πέντε (αρ.5) αίθουσες α) προϊστορικά ευρήματα όπως πήλινα αγγεία, λίθινα εργαλεία μεταξύ των οποίων το αρχαιότερο εργαλείο της Ελλάδας ο παλαιολιθικός χειροπέλεκυς Παλαιοκάστρου ηλικίας 100.000 χρόνων περίπου. (6.500 ως 700 π.Χ.) β)μεταλλικά αντικείμενα. Τα παλιότερα ανάγονται στην 5^η π.Χ χιλιετία. Μεταξύ αυτών όπλα, κοσμήματα γ)πήλινα αγγεία και ειδώλια δ)ταφικά ευρήματα ε)στήλες και αγάλματα θεοτήτων. Εδώ με χαρά αντίκρισα το αγαλματίδιο με την τριπρόσωπη κεφαλή. Προέρχεται από την αρχαιολογική συλλογή Λικνάδων Βοΐου.  Όταν το 1981 τοποθετήθηκα ως δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Διχείμαρρου χρεώθηκα και την αρχαιολογική συλλογή Λικνάδων που στεγαζόταν σε αίθουσα του εκεί μη λειτουργούντος δημοτικού σχολείου. Όταν επισκέφτηκα τη συλλογή συνάντησα τον πρόεδρο της κοινότητας δε θυμάμαι το όνομά του. Ο πρόεδρος με υπευθυνότητα, με σοβαρότητα με προσκάλεσε στην οικία του. Εκεί μου αποκάλυψε «δάσκαλε  κάτω από το κρεβάτι που κοιμάμαι φυλάω το άγαλμα της θεάς με τα τρία πρόσωπα. Δεν το αποχωρίζομαι γιατί φοβάμαι να μη μου το κλέψουν». Το είχε επιμελώς τυλιγμένο σε κουβέρτα. Με χαρά το είδα να εκτίθεται στην αρχαιολογική συλλογή άμεσα θυμήθηκα τον ευσυνείδητο πρόεδρο που συνέβαλε τα μέγιστα στη διάσωση των αρχαιοτήτων του χωριού του.

 Στον αύλειο χώρο εκτίθενται μαρμάρινα και λίθινα ευρήματα. Εντυπωσιάζουν οι δύο μαρμάρινες σαρκοφάγοι της Κοζάνης και του Κέντρου Γρεβενών. Τα εκθέματα είναι πάρα πολλά από όλες τις περιoχές της Π.Ε Κοζάνης.

Για πρώτη φορά η έκθεση εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο του 1989. Έπαψε να λειτουργεί με το σεισμό του 1995. Πολλά από τα ευρήματα βρέθηκαν με τις σωστικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στα ορυχεία της ΔΕΗ και κατά τη διάρκεια της κατασκευής της Εγνατίας οδού. Λόγω ελλείψεως χώρου δεν εκτίθενται όλα τα εκθέματα.

Σημασία: Η αρχαιολογική συλλογή δείχνει περίτρανα την κατοίκηση της περιοχής με ανθρώπους με ανώτερο τεχνικό πολιτισμό, απερίφραστα καταδεικνύει την ενότητα του ελλαδικού χώρου. Τα εκθέματα είναι σημαντικά, θα αποτελέσει σημείο αναφοράς του πολιτισμού της πόλης. Η επισκεψιμότητα θα είναι μεγάλη. Η πόλη της Κοζάνης σε συνδυασμό με την παρουσία νεοκλασικών κτηρίων όπως του Ερμιόνιου, του δημαρχείου, του Βαλταδώρειου, του δημοτικού σχολείου Χ.Μούκα, της Εθνικής Τράπεζας, την καινούργια πλατεία, το καμπαναριό, ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Νικολάου, η Μητρόπολη και πρωτίστως το Ιστορικό-Λαογραφικό & Φυσικής Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης αποτελούν τα καμάρια της πόλης και σίγουρα αποτελούν τουριστικό προορισμό.

Το ίδιο πρέπει να γίνει και για τα Γρεβενά. Υπάρχουν και εκεί πλεονεκτήματα. Η αναβάθμιση του Γρεβενίτη ποταμού, ο τόπος αναψυχής στο Καστράκι με το υπαίθριο θέατρο, το ρολόι στην πλατεία της Ελευθερίας, τα καταστήματα εστίασης, τυροκομικών προϊόντων, τα μανιταροπροϊόντα, το παλαιοντολογικό μουσείο, σε συνδυασμό με τη λειτουργία αρχαιολογικού Μουσείου με τα πολλά αρχαιολογικά εκθέματα που βρέθηκαν στην περιοχή θα συμπληρώσει την αρχαιολογική ενότητα των δύο πόλεων που τόσο κοντά βρέθηκαν οι πόλεις με τη λειτουργία της Εγνατίας οδού. Ως κάτοικος της Κοζάνης ένοιωσα μία ικανοποίηση για την αρχαιολογική συλλογή Κοζάνης, ως γρεβενιώτης νοιώθω μία απογοήτευση που από το 2006 δεν κατέστη δυνατό να στεγασθεί η 17^η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, σήμερα έχει καταργηθεί, και δε βρίσκεται τρόπος να στεγασθεί  έστω και προσωρινά η νεοσυσταθείσα, το 2014, Εφορεία Αρχαιοτήτων Γρεβενών στα Γρεβενά ή σε ένα κτήριο των πρώην Δήμων , σε ένα δημοτικό σχολείο από τα πολλά μη λειτουργούντα, όπως ορίζεται στο ΦΕΚ 171/ 28-8-2014.

---

[1] http://www.yppo.gr/

[2] Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησις

[3] www.0641.syzefxis.gov.gr

[4]http://greveniotis.gr.  http://grevenamedia.gr

Χριστούγεννα Κοζάνη 2016

Χριστούγεννα Κοζάνη 2016

Γράφει  ο Βασίλης Αποστόλου

                  Πραγματοποιήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου, μετά το πέρας του εσπερινού του πολιούχου της πόλης του Αγίου Νικολάου χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Κ.κ Ιερωνύμου,   η φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου για πρώτη φορά στην ανακαινισμένη πλατεία Νίκης της Κοζάνης (εγκαίνια πλατείας 10/4/2016) ενώπιον πληθώρας κόσμου πασών των ηλικιών κύρια μικρών παιδιών από το δήμαρχο της πόλης κ. Λ.Ιωαννίδη.  

                 Ευχές για τις άγιες χρονιάρες μέρες προς τον κόσμο απεύθυναν ο δήμαρχος κι ο περιφερειάρχης Δ.Μακεδονίας κ.Θ.Καρυπίδης. Ήταν μία φαντασμαγορική εκδήλωση που τα είχε όλα: κόσμος, φωταγωγημένα το καμπαναριό (έτος ανέγερσης 1855), το δημαρχείο, τα καταστήματα, σπιτάκια με πολύχρωμο φωτισμό στην πλατεία, άγιοι βασίληδες, πολύχρωμα μπαλόνια, παιδότοπος με κούνιες. Παρά το έντονο κρύο η προσέλευση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. 

                 Πριν το άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου μικροί μαθητές του δημοτικού ωδείου Κοζάνης τραγούδησαν τι άλλο χριστουγεννιάτικα τραγούδια.  Μετά τη λαμπρή φωταγώγηση ακολούθησαν πυροτεχνήματα τα οποία εκτοξεύονταν από το σημείο αναφοράς της πόλης το καμπαναριό του Αγίου Νικολάου. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με μουσική και τραγούδια που απέδωσαν οι καλλιτέχνες Μύρωνας Στρατής και Ήβη Αδάμου σε ειδικά διαμορφωμένη εξέδρα. Καλές γιορτές

26Μια μικρή ιστορία… της ιστορίας της (Ποντινή Γρεβενών)

26. ΠΟΝΤΙΝΗ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

26. Μια μικρή ιστορία… της ιστορίας της (Ποντινή Γρεβενών)

Γράφει η Κυριακή Τεμερτζίδου Βασιλειάδου

        Η Ποντινή, που μετονομάστηκε έτσι από Τόριστα το 1927, βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Νομού Γρεβενών σε υψόμετρο 840μ.

      Οι σημερινοί κάτοικοι είναι απόγονοι των Ελλήνων προσφύγων που ήρθαν το 1923 από τον Δυτικό Πόντο κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Πολλοί από αυτούς κατάγονταν από την περιοχή του Αγιατζίκ (κωμόπολη κοντά στη Σινώπη), και συγκεκριμένα από τα χωριά Γιαλού, Άγιος Αντώνιος, Μόρζα, Τάιστα, Πινέφ, Τόσσος. Σήμερα τα χωριά αυτά υπάγονται στο Τουρκελί, 100 χιλιόμετρα δυτικά της Σινώπης. Άλλοι κατάγονταν από τα χωριά Κουσουρούφ, Σειχγοούν, Αρμουτλού που βρίσκονται στην περιοχή Χάβζα και, τέλος, λίγοι προέρχονταν από τις περιοχές της Τοκάτης και της Αμάσειας. Επίσης, υπάρχουν και λίγες οικογένειες ντόπιων με καταγωγή από τα Μέγαρα Γρεβενών, οι οποίες εγκαταστάθηκαν στην Ποντινή το 1932.

        Πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών, η Τόριστα κατοικούνταν από εξισλαμισθέντες Έλληνες. Όπως μου αφηγήθηκε ο αείμνηστος δάσκαλος Κωνσταντίνος Σιαμπανόπουλος, ο αγάς της περιοχής έταξε διάφορα προνόμια σε όσους από τους κατοίκους της Τόριστας αλλαξοπιστούσαν. Και, πράγματι, όσοι δεν άλλαξαν την πίστη τους έφυγαν για το Χρώμιο, ενώ όσοι εξισλαμίσθηκαν παρέμειναν στην Τόριστα.

        Όταν ήρθαν οι πρόσφυγες από τον Πόντο στην Τόριστα το 1923, και για περίπου ένα εξάμηνο, έμειναν μαζί με τους Τούρκους κατοίκους του χωριού. Οι Τούρκοι κάτοικοι της Τόριστας, που έφυγαν από το χωριό το Μάρτιο του 1924, εγκαταστάθηκαν τελικά στην περιοχή Μούρσαλι Αϊδινίου της Τουρκίας, απέναντι από τη Σάμο. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, απόγονοί τους επισκέπτονται την Ποντινή για να δουν τα μέρη των προγόνων τους.

        Το 1923 οι Έλληνες κάτοικοι από την περιοχή του Αγιατζίκ μεταφέρθηκαν στο λιμάνι της Ινεάπολης κι από εκεί με καράβια έφτασαν στον Πειραιά και στο Κιάτο Κορινθίας. Οι κάτοικοι από τη Χάβζα, παρόλο που τα λιμάνια του Εύξεινου Πόντου ήταν κοντά τους, αναγκάστηκαν από το τουρκικό κράτος να διασχίσουν με τα πόδια και λίγα κάρα όλη την Τουρκία προς το νότο, για να φτάσουν έτσι, με μεγάλες απώλειες στο Χαλέπι κι από εκεί στην Ελλάδα. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι στην περιοχή της Χάβζας κατά την περίοδο των διώξεων είχαν συσταθεί ελληνικά αντάρτικα σώματα για την προστασία των Χριστιανών.

       Στην ερώτηση γιατί κατά την ανταλλαγή οι Έλληνες δεν μεταφέρθηκαν από τα κοντινά σε αυτούς λιμάνια του Εύξεινου Πόντου και αντί αυτού οδηγήθηκαν έτσι ώστε να διασχίσουν όλη την Τουρκία κάτω από εξαιρετικά αντίξοες και απάνθρωπες συνθήκες, ίσως μας απαντήσουν οι αρνητές της γενοκτονίας των Ποντίων. Και, βέβαια, είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι, ενώ τους δόθηκε η δυνατότητα να παραμείνουν στις εστίες τους αν αρνούνταν τη χριστιανική τους πίστη, αυτοί προτίμησαν τον ξεριζωμό.

       Οι πρόσφυγες που ήρθαν από τον Πόντο δεν γνώριζαν την Ελληνική γλώσσα, ωστόσο η ορθόδοξη πίστη ήταν εκείνη που κράτησε και την Ελληνική τους συνείδηση. Μία ηλικιωμένη γυναίκα που ήρθε τότε μικρή από την Τουρκία, σε ερώτησή μου γιατί δεν μιλούσαν ελληνικά μου είπε το εξής: «Όταν ήρθε ο Κεμάλ έβγαλε διαταγή όποιος μιλά ελληνικά να του παίρνουν το κεφάλι». Έτσι, οι γονείς έπαψαν να μιλούν και να μαθαίνουν ελληνικά στα παιδιά τους. Άλλοι έλεγαν ακόμα πως οι τουρκικές αρχές τούς ανάγκασαν να διαλέξουν τι ήθελαν να κρατήσουν, την ελληνική τους γλώσσα δηλαδή, ή τη θρησκεία τους, οπότε και αυτοί επέλεξαν να παραμείνουν χριστιανοί, ακόμα και αν έπρεπε να σταματήσουν να μιλούν στα ελληνικά.

         Σύμφωνα με μαρτυρίες, τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης των προσφύγων στην Ποντινή, εκτός από τα πρωινά σχολεία για τα παιδιά, λειτουργούσαν και εσπερινά τμήματα για την εκμάθηση των ελληνικών στους ενήλικες.

          Οι κάτοικοι του χωριού από πολύ νωρίς ήρθαν σε επαφή με τους κατοίκους των γύρω περιοχών και, μάλιστα, υπήρξαν πολλοί γάμοι μεταξύ προσφύγων και ντόπιων ακόμη κι από την πρώτη ή δεύτερη γενιά.

           Ωστόσο, οι ταλαιπωρίες των ελλήνων προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην Ποντινή δεν σταμάτησαν εκεί. Υποστήκανε την κατοχή των Γερμανών και τον εμφύλιο πόλεμο, κατά τον οποίο βρέθηκαν πάλι πρόσφυγες, αυτή τη φορά στην Κοζάνη, απ’ όπου, μετά το τέλος του τον Οκτώβριο του 1949, επέστρεψαν τελικά στο χωριό.

       Στο χωριό υπήρχε τζαμί που ήταν κτισμένο κάτω από το σημερινό κοινοτικό γραφείο και το οποίο γκρεμίστηκε το 1950. Από τις πέτρες του κτίστηκε ο νερόμυλος στην περιοχή «Σιουποτό», ενώ άλλες χρησιμοποιήθηκαν από κατοίκους για την ανέγερση των σπιτιών τους.

        Η σημερινή εκκλησία της Αγίας Παρασκευής ανεγέρθη το 1950-51 στη θέση της παλαιάς μικρής εκκλησίας της Αγίας, η οποία χρονολογούνταν από το 1800 και στην οποία, σύμφωνα με αφηγήσεις των μεγαλυτέρων σε ηλικία, λειτουργούνταν οι πρόσφυγες όταν πρωτοήρθαν το 1923. Ένας θρύλος σχετικά με την παλαιά εκκλησία της Αγίας Παρασκευής αναφέρει ότι όταν κτιζόταν το τζαμί, οι Τούρκοι εργάτες πήγαν να πάρουν τα κεραμίδια και άλλα υλικά από την εκκλησία για να τα χρησιμοποιήσουν. Όμως, ένας από αυτούς έπαθε ατύχημα. Τότε ο αγάς σε ένδειξη θαυμασμού και δέους προς το όνομα της Αγίας έδωσε εντολή να μην πειραχτεί καθόλου ο ναός, οπότε και διατηρήθηκε μέχρι το 1950. Ο νέος Ναός υπέστη μεγάλη καταστροφή στο σεισμό του 1995, όμως οι τοίχοι και οι κολώνες ενισχύθηκαν με τσιμεντενέσες  και πάλι αγιογραφήθηκε με δωρεές των κατοίκων. Τα κοιμητήρια βρίσκονταν στο προαύλιο της εκκλησίας και μεταφέρθηκαν στη σημερινή τοποθεσία το 1951-52. Τα μουσουλμανικά κοιμητήρια βρίσκονταν στην αριστερή πλαγιά, στην έξοδο του χωριού προς το Παλαιοχώρι.

      Εκτός από την παλαιά εκκλησία της Αγίας Παρασκευής υπήρχαν και τέσσερα ξωκλήσια, τα οποία όμως είχαν ήδη καταστραφεί πριν γίνει η ανταλλαγή των πληθυσμών, ενώ μέχρι σήμερα διατηρούνται μόνο χαλάσματα: ο Άγιος Νικόλαος στην ομώνυμη περιοχή, ο Άγιος Γεώργιος κοντά του και προς το Πυλωρί, η Αγία Τριάδα στο δάσος κοντά στη βρύση «τιφισέλι» και ο Άγιος Αθανάσιος κοντά στο σημερινό γήπεδο. Ο τελευταίος αυτός ναός μάλιστα, κτίσθηκε πάλι από τους σημερινούς κατοίκους τη δεκαετία του 1980, όμως έπαθε μεγάλες ζημιές στο σεισμό του 1995, οπότε και κατεδαφίστηκε. Σήμερα, υπάρχει στο χωριό το εικονοστάσι της Αγίας Βαρβάρας που κτίσθηκε από τον στρατό το 1947, μετά από μία μάχη που έγινε εκεί κατά τον εμφύλιο πόλεμο.

       Στην Ποντινή υπήρχαν επίσης πέντε κρήνες: μία στον πάνω μαχαλά, μία στη θέση «τζαμί», μία στου «Γιάκοβου», μία στην εκκλησία και η «ασακί τσεσμέ» στην είσοδο του χωριού από Γρεβενά. Μετά την παροχή νερού στα σπίτια, δυστυχώς καταστραφήκανε όλες, εκτός από αυτή του πάνω μαχαλά.

      Παλιότερα, σχεδόν όλοι οι κάτοικοι είχαν τους κήπους τους κοντά στο ποτάμι στις θέσεις «σιουποτό», «βατσινιά» και στο δάσος στην περιοχή «τιφισέλι». Τώρα έχουν πια τους κήπους κοντά στα σπίτια τους.

       Πάντοτε στο χωριό λειτουργούσε δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο. Δυστυχώς, λόγω έλλειψης μαθητών τα νεότερα χρόνια, η λειτουργία τους σταμάτησε το 1997 με τελευταίους δασκάλους τον Ντάγκα Ιωάννη και τον Κωστόπουλο Αργύρη.

      Την περίοδο 1961- 1970 υπήρξε ένα μεταναστευτικό κύμα των κατοίκων της Ποντινής προς τη Βόρεια Ευρώπη, και κυρίως τη Γερμανία, απ’ όπου βέβαια και πολλοί επέστρεψαν πάλι στο χωριό.       

      Σήμερα, οι μόνιμοι κάτοικοι της Ποντινής ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Την περίοδο 1974-2003 ασχολήθηκαν με την καλλιέργεια του καπνού, που έφερε οικονομική ευμάρεια στους κατοίκους. Όσο λειτουργούσαν τα μεταλλεία της Σκούμτσας, αρκετοί κάτοικοι δούλευαν και εκεί, ενώ με το κλείσιμο των μεταλλείων αρκετοί διορίστηκαν στη ΔΕΗ στην Κοζάνη, απ’ όπου μετά την συνταξιοδότησή τους πολλοί επιστρέφουν στο χωριό.

      Οι κάτοικοι της Ποντινής είναι φιλήσυχοι, εργατικοί και φιλόξενοι. Με μία επίσκεψη στο χωριό μπορεί κανείς εύκολα να το διαπιστώσει..

                                                                                Κοζάνη 7-7-2016.